Μια απρόβλεπτη συνάντησή από τα παλιά μπορεί να σε οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια σε αυτά, που δεν μπορεί να βάλει ο νους και ούτε μπορείς να φανταστείς. Μέσα στην εικόνα μιας φωτογραφίας που ήταν ξεχασμένη στο συρτάρι μπορείς να «ταξιδέψεις» σε άλλες εποχές σε άλλα μέρη. Σε αυτά που ονειρευόσουν ότι κάποτε θα ξαναγυρνούσες και είχες δώσει την υπόσχεση ότι θα το κάνεις κάποια στιγμή.
Όμως, ποτέ δεν πρέπει να υπόσχεσαι κάτι που δεν είσαι σίγουρος ότι θα το πράξεις. Γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη και καθημερινά σου επιφυλάσσει και κάτι το καινούργιο. Μπορεί αυτό το καινούργιο που θα έρθει να μην είναι το παλιό, όμως τουλάχιστον μπορεί να σου αναπληρώνει το πεσμένο σου ηθικό.
Ότι πιο καινούργιο, πιο φρέσκο, πιο ανανεωμένο και προπάντων μοναδικό, το προτιμούμε, το επιλέγουμε και μπορούμε να το κάνουμε τρόπο ζωής. Ξεφεύγουμε, πλέον από τα τετριμμένα και αυτά που είχαμε μάθει τόσα χρόνια. Σταματούμε να ζούμε στην «μιζέρια» και βγάζουμε από τη ζωή μας τοξικούς ανθρώπους και αυτούς που δεν πίστεψαν σε μας.
Απομακρύνομαι αυτούς που θέλησαν με οποιονδήποτε τρόπο να “πάρουν” κάτι από εμάς και στο τέλος έφυγαν όπως τους κλέφτες. Αφήνουμε, πίσω μας τα άτομα, που μας έδωσαν διαβεβαιώσεις, από τάχα ευγένεια, είναι δίπλα μας και στο τέλος της ημέρας ήταν κούφια λόγια…
Προχωράμε μπροστά, συνειδητά και προσεχτικά…Δεν παίρνουν τα μυαλά μας και ούτε νομίζουμε ότι ο κόσμος μας ανήκει. Ακούμε, βλέπουμε, δημιουργούμε, σεβόμαστε τους γύρω μας και «πιάνουμε» από το καθένα αυτό που έχει να μας δώσει…
Όπως τα «μυρμήγκια» που μαζεύουν τροφή για το χειμώνα, έτσι και εμείς προσπαθούμε να αποκτήσουμε περισσότερο γνώσεις, εμπειρία και υπομονή για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε και να επιβιώσουμε σε αυτό που λέγεται ζωή…
