Άλλη μια ημέρα που κρύβει πολλά. Εμπειρίες ζωής και καθημερινότητας. Που δεν γνωρίζει κανένας τι θα προκύψει ξαφνικά. Και ανοίγοντας τα μάτια μας βλέπουμε μπροστά μας, αυτό που φοβόμαστε, την αλήθεια και ας θέλουν να την κρύβουν. Δεν είναι ότι είμαστε κολλημένοι σε πράγματα και καταστάσεις. Όμως, όλα οδηγούν εκεί, στην αλήθεια που δεν θέλουμε να δούμε…
Κι’ όμως προχωράμε…Γιατί κάτι καινούργιο ευχόμαστε να έρθει και το αναμένουμε με αισιοδοξία. Κάθε τι που μας συμβαίνει είναι μια εμπειρία ζωής. Τα πάντα…Και αυτά που φεύγουν και αυτά που έρχονται. Φεύγουμε, σιγά –σιγά, κατεβάζουμε τα ρολά του παρελθόντος και κοιτάμε μπροστά. Δεν ξέρουμε που πάμε ακόμη αλλά αυτό δεν μας τρομάζει. Άλλωστε, έχουμε μάθει να κρατάμε τα καλά και όχι τα αρνητικά.
Και ας τους άλλους να πιστεύουν ότι θέλουν για εμάς. Μια καθαρή ψυχή, μια ψυχή που έδωσε, πήρε, προσπάθησε, ενδεχομένως να έχασε αλλά πάλεψε. Πάλεψε για να κρατήσει αυτό που αγαπούσε από μικρό παιδί, όμως παρόλο που πίστευε ότι ήταν αμοιβαίο εντούτοις δεν ήταν. Παίρνουμε θάρρος και δύναμη από αυτούς που είναι δίπλα μας ακόμη και δεν έχουν φύγει. Που έχουν ανεχτεί τα λάθη μας γιατί μας αγαπούσαν και όχι απλά νόμιζαν. Πάμε παρακάτω…
Ανοίγοντας μια πόρτα για να χωρέσει αυτούς που εξακολουθούν να μας νοιάζονται και μας πονούν. Σε αυτούς που στις ανηφοριές και κατηφοριές ήταν και θα είναι μαζί μας. Πάμε μαζί για να προσπαθήσουμε, κάτι άλλο. Πάμε παρακάτω κι’ όποιος θέλει πραγματικά ακολουθεί.
