Οι άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ, εάν μείνουν χαραγμένοι στο μυαλό μας· απλά ταξιδεύουν στο φως. Και αυτό έκανε η σκηνοθέτις Αλέξια Παπαλαζάρου, αφήνοντας το δικό της αποτύπωμα σε άγνωστους και γνωστούς ανθρώπους. Με τη δημιουργικότητα, το ταλέντο, τον πράο και αξιοπρεπή χαρακτήρα της, χάρισε στο κυπριακό θέατρο και τον πολιτισμό στιγμές έμπνευσης, παρακινώντας νέους αλλά και παλαιότερους να αναδείξουν την υποκριτική τους μέσα από τη σκηνοθεσία της. Άλλωστε, «η Αλεξία εν δαμέ. Άκου ψέματα τζιαι πελλάρες. Οι καλοί άνθρωποι τζιαι οι αληθινοί εν φεύκουν».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ -ΦΡΑΓΚΟΥ
«ΗΣΟΥΝ ΓΕΝΝΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΕΨΕΣ ΓΕΝΝΑΙΑ
Από σήμερα το μεσημέρι, η αγαπημένη μας αδελφή Αλεξία δεν είναι πια μαζί μας. Πέταξε για αλλού•εκεί που οι γενναίοι στήνουν χορό και η Αλεξία μας θα πάρει μια θέση ανάμεσά τους. Γιατί δεν φοβήθηκε ποτέ. Πάλεψε ως το τέλος. Δεν είπε ποτέ «γιατί εγώ» αλλά πάντα «όλα καλά· όλα καλά θα πάνε». Την περιμένει η όλο τρυφερότητα αγκαλιά του παπά μας Παπαλαζάρου και το γλυκό φιλί της μάνας παπαδιάς μας. Τής κρατούν το χέρι ο Κυριάκος μας και ο Σωτήρης μας και όλοι μαζί χαμογελούν από ψηλά για να δίνουν σε όλους εμάς κουράγιο.Αυτό έκανε η Αλεξία μας όλα τούτα τα χρόνια της δοκιμασίας της. Μας έδινε δύναμη με τη δύναμη της και θάρρος από το θάρρος της.Στο καλό όμορφη μας. Θα σε αγαπάμε πάντα και πάντα θα’σαι στην καρδιά, στη ψυχή και στο μυαλό μας. Θα είσαι παντοτινά ένα παράδειγμα πίστης, δύναμης και ελπίδας!»
ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΛΕΝΗ
«Μαχήτρια μου αγαπημένη, φίλη μου, μάτια μου, ψυσιή μου, πλάσμα μου ξεχωριστό, μοναδικό …»
ΜΑΡΙΑ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ
«Πέταξε Αλεξία Παπαλαζάρου μου ψυχή μου …βγες από βασανισμένο σου κορμί … πέταξε ψηλά ελεύθερη … Όπως τα πουλιά που σου άρεσαν στον ουρανό της Κωνσταντινούπολης… χιλιάδες αναμνήσεις μαζί σου…χιλιάδες…για αυτό πάντα θα είσαι εδώ…»
ΜΑΡΙΝΑ ΒΡΟΝΤΗ
«Έρχονται βροχή τα μηνύματα! Έφυγε η Αλεξία Παπαλαζάρου …έφυγε η Αλεξία… από μέσα μας εν θα φύει ποττέ.Τελευταία φορά αγκαζέ στο παζάρι στην Κωνσταντινούπολη κάναμε τη θεία και την ανιψιά για τρία δαχτυλίδια. Αλεξία… ούλλοι λυπούμαστεν που έφυες… ξέρω κόσμον που εκατοικούσες μέσα του. Πάλεψες τόσο γενναία…. περήφανα…. φίλη μας…. δασκάλα μας…. αγκαλιά μας…. στο φως…. στο φως….Γενναία με μάτια λαμπερά….Απόσπασμα από τον πρώτο μου μονόλογο που σκηνοθέτησε η Αλεξία. Ήμασταν μόνες μας σε όλες τις πρόβες με κάτι πελώρια τσιγάρα και πολλά δάκρυα. Ένας καλλιτέχνης όταν φεύγει αφήνει πίσω το έργο του αλλά τζιαι την στόφαν της καρκιάς του…. Στο φως…»
ΠΟΠΗ ΑΒΡΑΑΜ
«Έφυγες ψυχή μου, ψυχή μου, πανέμορφο μου πλάσμα!!! Καταμεσήμερο, μέσα στο φως, πηγαίνοντας στο φως! Γενναία, θαρραλέα, χαμογελαστή! Έμεινε πίσω μια ροδιά, αυτήν που ήθελες να φυτέψεις στην είσοδο του σπιτιού για να θυμάσαι τον Παπαλάζαρο και να σε γαληνεύει!!!! Έμεινε να μου χρωστάς τη βόλτα μας στη θάλασσα. Τον μονόλογο που θα κάναμε μαζί. Τις βόλτες μας. Τις εξομολογήσεις μας. Μου λείπεις ήδη. Αλλά ξέρω πως έτσι έπρεπε να γίνει. Στο καλό άγγελε μου. Στο καλό!!!»
ΦΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
«Θυμάμαι τις συνομιλίες μας στο messenger. Θυμάμαι τον αυτοσαρκασμό που οργίαζε σε αυτές τις συζητήσεις. Θυμάμαι που είχαμε πει πως θα συνεργαστούμε. Θυμάμαι την δύναμή σου, πολύτιμο παράδειγμα για όλους όσοι βασανίζονται…Λυπάμαι. Και λυπάμαι που κάτι δικά μου και τα (γνωστά) δικά σου δεν μας άφησαν να πιούμε εκείνο τον καφέ…
Φ.»
ΕΛΕΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
«Όρθια δημιουργική και αξιοπρεπής μέχρι την τελευταία ανάσα. Αυτή ήταν η Αλεξία Παπαλαζάρου καλό ταξίδι στο ΦΩΣ»
ΝΑΝΤΙΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
«Πε μου τωρά τι να σου γράψω; Τι να πρωτοθυμηθώ; Την Ελίζα μας. Την πρώτη παράσταση του Ανοιχτού Θεάτρου. Που τόσο πολύ αγάπησες. Που όλοι μας τότε τόσο πολύ αγαπήσαμε. Αλεξία μου. Σε αποχαιρετά όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος της Κύπρου. Με δάκρυα στα μάτια είμαστε όλοι. Γιατί όλοι έχουμε να θυμηθούμε όμορφες στιγμές με σένα. Να πάεις στο καλό αγαπημένη μου. Κουράγιο στη Λαζάρια σου, στον Σώτο, στα αδέρφια σου και στις οικογένειες τους. Στο καλό Αλεξία μου. Πάντα θα σε αγαπώ και θα σε θυμάμαι»
XAΡΗΣ ΚΚΟΛΟΣ
«Εγεμώσεν το Facebook ψέματα τζιαι πελλάρες.
Ότι τάχα έφυεν η Αλεξία.
Ότι επεθάνε.
Ψέματα.
Ούλλο ψέματα.
Πού να φύει να πάει…
Πούποτε εν επήεν.
Δαμέ είναι.
Η Αλεξία εν δαμέ.
Άκου ψέματα τζιαι πελλάρες.
Οι καλοί άνθρωποι τζιαι οι αληθινοί εν φεύκουν.
Εν πάντα μαζί μας.
Έτο. Χορεύκω σου.
Γύρισε δε με».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΟΛΗΣ
«Έφυγε από τη ζωή η Κύπρια σκηνοθέτρια Αλεξία Παπαλαζάρου. Καλή ανάπαυση καλή μας»
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΚΑΣΚΑΟΥΝΙΑΣ
«Στο καλό αγαπημένη μου…»
ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΟΥ
«Στο καλό φίλη μου καλή. Τέτοιες στιγμές στερεύω από λέξεις…»
ΚΥΝΘΙΑ ΠΑΥΛΙΔΟΥ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Πάντα ήξερες να μας ταξιδεύεις και να μας προστατεύεις φτιάχνοντας κιβωτούς ! Καλό ταξίδι Αλεξία μου!»
ΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
«Σιόκ! Υπέροχος άνθρωπος, ήταν χαρά και ευλογία να δουλεύεις μαζί της. Τελειομανής με αγάπη για τις παραστάσεις της. Ταγμένο στο έργο της. Καλό ταξίδι στη τελευταία παράσταση Αλεξία μου. Οι τίτλοι του τέλους έπεσαν, και συ ξεκίνησες κουρασμένη μου το ταξίδι στο Φώς. Αναπαυθούν με τους αγγέλους γλυκό μου πλάσμα…»
ΣΤΕΛΛΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ
«Μου είναι αδύνατο να πω αντίο. Πως να πιστέψω πως αυτή η δύναμη νικήθηκε και τελικά δεν πήγαν ολα καλά όπως συνηθίζες να μας λες. Αγαπημένη μου φίλη, αδελφή που δεν απόκτησα ποτέ αλλά την βρήκα εύχομαι το σύμπαν να μας φέρει πάλι κοντά. Αλεξία μου όπου και αν πηγαίνεις θα πάρεις φως και αισιοδοξία όπως αφήνεις και στις ψυχές μας. Όσο για τον Λίο και την Μπέλα σου αλλά κυρίως τη Λαζαρια σου μην τους έχεις έγνοια».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΒΒΙΝΙΔΗΣ
«Αποχαιρετώ την πολυαγαπημένη Αλεξία Παπαλαζάρου με μερικά χρησιμότατα δικά της λόγια σε συνέντευξη που μου είχε δώσει: «Ζω και πορεύομαι μαζί με την τέχνη μου, μαζί με ανθρώπους που αγαπώ και γιατί δεν σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι την επόμενη παράσταση, την επόμενη μέρα. Η ζωή μού έμαθε ότι κάθε στιγμή είναι αξιομνημόνευτη». Προσθέτω κι ένα απόσπασμα από σημείωμα που είχα δημοσιεύσει τον Νοέμβριο του 2023 με αφορμή την παράσταση «Η μάνα του», με την ίδια επί σκηνής να αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς της: «Αποχαιρετώ την πολυαγαπημένη Αλεξία Παπαλαζάρου με μερικά χρησιμότατα δικά της λόγια σε συνέντευξη που μου είχε δώσει: «Ζω και πορεύομαι μαζί με την τέχνη μου, μαζί με ανθρώπους που αγαπώ και γιατί δεν σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι την επόμενη παράσταση, την επόμενη μέρα. Η ζωή μού έμαθε ότι κάθε στιγμή είναι αξιομνημόνευτη». Προσθέτω κι ένα απόσπασμα από σημείωμα που είχα δημοσιεύσει τον Νοέμβριο του 2023 με αφορμή την παράσταση «Η μάνα του», με την ίδια επί σκηνής να αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς της: «Είναι στιγμές που ως θεατής αισθάνεσαι μέχρι και άβολα παρακολουθώντας τη να κοιτάζει τον εκτυφλωτικό ήλιο της προσωπικής και συλλογικής μνήμης, κατάματα, κατάσαρκα, βιωματικά. Τόσο κατάματα που απορείς με το σθένος της, δεδομένου ότι το σώμα και το πνεύμα της είναι καταπονημένο. Όμως, φαίνεται ότι αυτή η πορεία ήταν μια πορεία σφυρηλασίας. Η οποία φτάνει σ’ ένα μεγάλο ορόσημο, ένα σταθμό, μια ολοκλήρωση. Η Αλεξία ανεβαίνει την ανηφόρα και συναντά επιτέλους τη μάνα της την Αγαθονίκη για να της πει όλα όσα ήθελε, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να της πει. Αποζητά έτσι ένα μικρό μερίδιο λύτρωσης. Η φωτογραφία είναι από τον Ιούλιο του 2019 στο στούντιο του Active».
Είναι στιγμές που ως θεατής αισθάνεσαι μέχρι και άβολα παρακολουθώντας τη να κοιτάζει τον εκτυφλωτικό ήλιο της προσωπικής και συλλογικής μνήμης, κατάματα, κατάσαρκα, βιωματικά. Τόσο κατάματα που απορείς με το σθένος της, δεδομένου ότι το σώμα και το πνεύμα της είναι καταπονημένο. Όμως, φαίνεται ότι αυτή η πορεία ήταν μια πορεία σφυρηλασίας. Η οποία φτάνει σ’ ένα μεγάλο ορόσημο, ένα σταθμό, μια ολοκλήρωση. Η Αλεξία ανεβαίνει την ανηφόρα και συναντά επιτέλους τη μάνα της την Αγαθονίκη για να της πει όλα όσα ήθελε, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να της πει. Αποζητά έτσι ένα μικρό μερίδιο λύτρωσης. Η φωτογραφία είναι από τον Ιούλιο του 2019 στο στούντιο του Active.
ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑΡΑ ΑΤΟΜΑ
«Με μεγάλη θλίψη το Κέντρο Θεάτρου για Παιδιά και Νεαρά Άτομα – ASSITEJ Κύπρου αποχαιρετά την Αλεξία Παπαλαζάρου, μια δημιουργό που υπήρξε πρωτοπόρος στο θέατρο για εφήβους και συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη του θεάτρου για παιδιά και νεαρά άτομα στην Κύπρο.Με βαθιά πίστη στη δύναμη της τέχνης να δίνει φωνή στους νέους ανθρώπους, η Αλεξία άνοιξε δρόμους για ένα θέατρο που μιλά με ειλικρίνεια, ευαισθησία και σεβασμό στις ανησυχίες και τα όνειρά τους. Τελευταία της συμμετοχή ήταν στο πρόγραμμα «Γράψε μου το στόρι σου» που διοργάνωσε το Κέντρο μας τον περασμένο Σεπτέμβριο, μέσα από το οποίο ενθάρρυνε εφήβους να γράψουν και να εκφραστούν μέσα από το θέατρο — μια δράση που αποτύπωσε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο το όραμά της για τις παραστατικές τέχνες για παιδιά και νεαρά άτομα.Το Κέντρο μας αναγόρευσε την Αλεξία Παπαλαζάρου σε επίτιμο μέλος του τον Σεπτέμβριο του 2023.Θα τη θυμόμαστε με αγάπη, ευγνωμοσύνη και σεβασμό».
ΘΕΑΤΡΟ ΕΝΑ
«Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε την Αλεξία Παπαλαζάρου….τα λόγια είναι φτωχά….Συλλυπητήρια στους οικείους της…»
ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ ΕΘΑΛ
«Συντετριμένοι από την είδηση της απώλειας της αγαπημένης μας συνεργάτιδας Αλεξίας Παπαλαζάρου. Μια ταλαντούχα καλλιτέχνις, ένα φωτεινό πλάσμα, μια μαχήτρια. Θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια της. Αναπαύσου Αλεξία μας…»
ΘΟΚ
«Με λένε Αλεξία Παπαλαζάρου. Είμαι σκηνοθέτης θεάτρου και από το 2017 είμαι καρκινοπαθής. Μάιος του 2017, διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος. Έκανα μαστεκτομή. Το πρωί χημειοθεραπεία, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. Νοέμβριος 2021, καρκίνος στον πνεύμονα. Το πρωί χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. Οκτώβρης 2022, καρκίνος στον εγκέφαλο. Πέντε ώρες χειρουργείο, σε δέκα μέρες επιστροφή για πρόβες στο θέατρο. Το πρωί οι πιο δύσκολες ακτινοθεραπείες, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. 2022-2025 μεταστάσεις στον εγκέφαλο. Οι θεραπείες συνεχίζονται και εγώ συνεχίζω να δουλεύω στο θέατρο».
Με θλίψη όλοι εμείς στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου αποχαιρετούμε την αγαπημένη μας Σκηνοθέτιδα, Δασκάλα θεάτρου, Εμψυχώτρια, Σύμβουλο Θεατρικής Γραφής, Αλεξία Παπαλαζάρου. Η Αλεξία δεν ήταν απλώς ένας αγαπημένος άνθρωπος του θεάτρου ή μία συνεργάτις. Η Αλεξία ήταν το ήθος που θέλουμε στο θέατρο. Με εξαιρετική αίσθηση του «σωστού» και του «λάθους» στο θέατρο, συνόδευσε εκατοντάδες ανθρώπους στα ωραία μονοπάτια της υποκριτικής, των παραστατικών τεχνών, της θεατρικής γραφής. Από τα μικρά παιδιά, τα βλαστάρια της στο θεατρικό της εργαστήρι, μέχρι τα μεγάλα παιδιά που δουλεύουν στο θέατρο για χρόνια, η Αλεξία έδειχνε τον δρόμο της ανθρωπιάς, της δύναμης, της σχεδόν μονομανούς αποφασιστικής επιδίωξης που βασανίζει τους ανθρώπους του θεάτρου: «να κάνουμε θέατρο».
«Φεύγω από το Ογκολογικό παίρνοντας παράταση ζωής. Φεύγω σχεδόν χαρούμενη που δεν σταμάτησα να αγαπώ τη ζωή, να ονειρεύομαι, να βάζω νέους στόχους. Γίναμε φιλαράκια με τον καρκίνο. Περπατάμε μαζί. Εγώ με το μπαστούνι μου, εκείνος με σθένος και πορευόμαστε. Το αποδέχτηκα. Όπλο μου η επιστήμη. Οι γιατροί μου που την υπηρετούν, οι νοσοκόμοι, ο ΠΑΣΥΚΑΦ που μας στηρίζει. Η 20χρονη κόρη μου, οι φίλοι καρδιάς, η οικογένειά μου, οι δικοί μου άνθρωποι, τα παιδιά μου – οι μαθητές μου, τα δύο υπέροχα σκυλιά μου. Με όλους αυτούς μαζί συνεχίζω να ζω και να είμαι δυνατή.», λόγια της ίδιας σε ομιλία της τον Φεβρουάριο του 2025. Τελευταία πράξη της συνεργασίας της με τον ΘΟΚ ήταν το εργαστήρι «[Δεν είναι μόνο] Λόγια στο χαρτί» από το οποίο προέκυψαν 13 νέα θεατρικά έργα. Οι αναγνώσεις προγραμματίστηκαν για τον Οκτώβριο, μα δεν έγιναν, γιατί όλοι θέλαμε την Αλεξία εκεί. Δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε. Η Αλεξία Παπαλαζάρου έφυγε μαχήτρια και φωτεινή. Σύσσωμη η θεατρική κοινότητα, οι άνθρωποι του ΘΟΚ, συνεργάτες και φίλοι της Αλεξίας, εκφράζουν τη βαθειά τους λύπη για την απώλειά της και συλλυπούνται την οικογένεια της. Το κενό δυσαναπλήρωτο. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου θα ανακοινώσει τις ενέργειες μέσω των οποίων θα τιμηθεί η μνήμη της.
Η εξόδιος ακολουθία της Αλεξίας Παπαλαζάρου θα τελεστεί την Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου, στον Ναό Αγίου Χαραλάμπους στο Γέρι, στις 2 μ.μ. Η οικογένεια θα δέχεται συλλυπητήρια από τη 1.00 μ.μ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
