Δυναμικός, δημιουργικός, ευαίσθητος ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου νοιώθει καλύτερος άνθρωπος μέσα από την εκπομπή «24ώρες» που παρουσιάζει. Το «καλό παιδί» της κυπριακής δημοσιογραφίας θεωρεί ότι η εκπομπή του είναι μια συλλογική δουλειά γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση που σπάσει αυτός ο κρίκος από αυτή την αλυσίδα, δεν θα είναι το ίδιο.
Θεωρεί την ομάδα που δουλεύει ότι είναι η οικογένεια του, ενώ τα θέματα που επιλεγεί να προβάλλει είναι μετά από ένα μακροσκελή κατάλογο. O ταλαντούχος δημοσιογράφος της πετυχημένης εκπομπής «24ώρες» συνάντησε την Καρολίνα Κυπριανού του ΑΑSTV σε μια αποκλειστική συνέντευξή αναφέροντας την πορεία της καριέρας του, μίλησε για την ιδέα της εκπομπής «24 ώρες» αλλά και για την προσωπική του ζωή.
«Το ταξιδι μου, στον κοσμο της δημοσιογραφιας ηταν πολυ ρομαντικο».
Η καθημερινότητα του δημοσιογράφου Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου δεν μπαίνει ποτέ σε μια φόρμα αφού δεν ξέρει πότε ακριβώς θα τελειώσει την ώρα που δημιουργεί την εκπομπή του «24ώρες». Από την εφημερίδα, στο ράδιο και τέλος στην τηλεόραση. Ο ίδιος είχε την χαρά να ζήσει όλα τα κομμάτια της δημοσιογραφίας. Μπορεί να τον είχε κερδίσει η τηλεόραση αλλά παραμένει να έχει ένα φλερτ με το ραδιόφωνο.
«Το ταξίδι μου, στον κόσμο της δημοσιογραφίας ήταν πολύ ρομαντικό. Ξεκίνησα με την εφημερίδα «Αντίλογος» με τον Ανδρέα Καούρη, όπου εκεί μου έδωσε πολλές ευκαιρίες και γερές βάσεις. Αργότερα μετά μου έκαναν πρόταση να πάω στο ραδιόφωνο αλλά επειδή είχα πολύ εκτίμηση για τον Ανδρέα και σκεφτόμουν πώς θα του έλεγα ότι θα φύγω. Του έγραψα ένα γράμμα και του εξηγούσα τους λόγους που ήθελα να πάω στο κόσμο στα ηλεκτρονικά μέσα. Τελικά ο ίδιος μου είπε ότι με στηρίζει σε οτιδήποτε και να έκανα. Πήγα στο ράδιο Αθηνά αποκτώντας και εκεί πολλές εμπειρίες. Για μένα, ως νεαρός δημοσιογράφος το συγκρότημα ΔΙΑΣ μου φαίνονταν άπιαστο όνειρο. Έτσι όταν με πήρε τηλέφωνο η Πόλα Τσόντα και μου είπε να πάω στο Ράδιο Πρώτο ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Έτσι, ξαφνικά βρέθηκα σε πολύ μικρή ηλικία στο Ράδιο Πρώτο. Αργότερα, με «άρπαξε» τότε ο Ντίνος Μενελάου μετά από πρόταση του Κωνσταντίνου Ζένιου ο οποίος ήταν αρχισυντάκτης και από εκεί ξεκίνησε η διαδρομή μου στην τηλεόραση, από το 2003-2008. Μετά πήγα στον Αντ-1 αλλά δεν μου έβγαινε γιατί θεωρούσα ότι ήμουν παιδί του ΣΙΓΜΑ και επέστρεψα ξανά στο συγκρότημα. Ακολούθως, όμως ήρθε η πρόταση από τον Άλφα και έτσι τώρα είμαι εδώ…».
Ο Κωνσταντινος χαρακτηριζεται για το ηθος, την ευγενεια αλλα και την εκτιμηση που νιιωθει για τα προσωπα που καποτε τον βοηθησαν. Δεν ξεχνα προσωπα και καταστασεις, ουτε «ριχνει» μια πετρα πισω του σε οσους τον εκτιμουν και τον αγαπουν.
Η πρόταση για την εκπομπή «24 ώρες» την είχε προτείνει αρχικά στο κανάλι του ΣΙΓΜΑ, αλλά ήταν και ένα κομβικό σημείο αφού είχε έρθει η πρόταση του Άλφα και έτσι έφυγε. «Πριν πάω στο κανάλι του Άλφα Κύπρου είχα ασχοληθεί πάρα πολύ με το κομμάτι του προσφυγικού όταν είχα δει ένα παιδάκι να ξεβράσει στα ελληνικά νησιά. Τότε αποφάσισα να πάω στην Λέσβο ως εθελοντής για να ζήσω αυτή την εμπειρία. Ήθελα να ζήσω από κοντά όλα αυτά που έβλεπα από τις τηλεοπτικές οθόνες…Ήταν συγκλονιστικό. Είδα εικόνες που δεν είχα τη ευκαιρία να δω πουθενά. Τότε, είπα να κάνω ένα ντοκιμαντέρ με όσα έβλεπα. Τότε το ΣΙΓΜΑ μου έδωσε το πράσινο φως και μου έστειλε συνεργείο πάνω».
Μετά από αυτό ο Κωνσταντίνος λάμβανε προσκλήσεις από διάφορους οργανισμούς και σχολεία για να μιλήσει γι’ αυτά που βίωσε. Τότε διαπίστωσε ότι υπήρχε η ανάγκη στην κοινωνία για μια εκπομπή που ακριβώς θα έδειχνε πίσω από την βιτρίνα και κατέληξε μετά από περισυλλογή, κάνοντας το βήμα να προτείνει την συγκεκριμένη εκπομπή που ονομάστηκε «24 ώρες». Ο τίτλος όπως διευκρινίζει ήταν λίγο σημειολογικός γιατί μέσα σε 24ώρες έχουμε και το φως και το σκοτάδι και έτσι συμβαίνει και με τα συναισθήματα μας.
Νοιωθω οτι ειναι αυτο που ηθελα να κανω στον κοσμο της δημοσιογραφιας.εχω τη ευκαιρια να μπαινω στο πυρηνα…Βλεπω πραγματικα μεσα απο τους ανθρωπους τη χαρα, τη λυπη παιρνοντας απο αυτους μαθηματα ζωης. Ειναι αυτο που ηθελα να κανω και αυτο ζω μεσα απο τις 24 ωρες».
Η πρόταση από το Αλφα Κύπρου ήρθε στην κατάλληλη στιγμή και ο ίδιος αποφάσισε ότι ήταν για εκείνον μια πρόκληση για να παρουσιάσει την εκπομπή σε ένα νέο κανάλι. «Μαζί μου, μετέφερα και τις αποσκευές μου τις «24 ώρες». Την πρόταση μου, την ανάλυσα, την συζήτησα, και τελικά τους έπεισα να περάσουμε το μήνυμα να δείξουμε στον κόσμο, εικόνες που δεν έχουμε πρόσβαση. Ξεκίνησε έως ιδέα από τη Λέσβο και κατέληξα στην Κύπρο».
Ο ίδιος θεωρεί ότι η εκπομπή «24ώρες» είναι η επαγγελματική του ολοκλήρωση χωρίς ωστόσο να νοιώθει ότι έχει χορτάσει. «Δίνω όλο μου, το είναι. Νοιώθω ότι είναι αυτό που ήθελα να κάνω στον κόσμο της δημοσιογραφίας. Έχω τη ευκαιρία να μπαίνω στο πυρήνα…Βλέπω πραγματικά μέσα από τους ανθρώπους τη χαρά, τη λύπη παίρνοντας από αυτούς μαθήματα ζωής. Είναι αυτό που ήθελα να κάνω και αυτό ζω μέσα από τις 24 ώρες».
«ηταν παντοτε στην ζωη μου για να με συμβουλεψει. Δεν ειχα την ευκαιρια να του πω, ποσο τον αγαπω. Λενε οτι ο χρονος γιατρευει αλλα δεν ειναι παντα ετσι. Παντα ο πατερας μου θα ειναι μια ανοικτη πληγη».
Ο γνωστός δημοσιογράφος μιλώντας για τα παιδιά του, διευκρινίζει ότι ο μεγάλος γιος ενδιαφέρεται να βλέπει τις εκπομπές «Ο Ανδρέας είχε έρθει σε μια αποστολή μαζί μου, στο Ισραήλ στο μικρό Λάμπρο, μάλιστα είναι και φίλοι τώρα. Όταν υπάρχουν ιστορίες για παιδιά τους ενδιαφέρει και παρακολουθούν την εκπομπή. Είναι πολύ ελπιδοφόρο να παραδειγματίζονται μέσα από κυπριακές εκπομπές».
Έως χωρισμένος γονιός έχει πάρα πολύ καλή σχέση με τη μητέρα των παιδιών του. Τα παιδιά ξεχωρίζουν ότι ο πατέρας πάντα θα είναι ο πατέρας τους. Και ο ίδιος είναι παιδί χωρισμένων παιδιών χωρίς όμως να του αφήσει κάποια κατάλοιπα. Έχει πολύ καλή σχέση και με τα δύο παιδιά του, γιατί είναι πάντοτε η προτεραιότητα του. «Έως παιδί χωρισμένων γονιών χειρίζομαι αυτό το κομμάτι.». Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου έχασε το 2006, τον πατέρα του, ο οποίος ήταν το ίνδαλμα του. Ο ίδιος συγκινείται ότι μιλάει για εκείνον και θεωρεί ότι του δίδαξε πολύ. «Ήταν πάντοτε στην ζωή μου για να με συμβουλέψει. Δεν είχα την ευκαιρία να του πω, πόσο τον αγαπώ. Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Πάντα ο πατέρας μου θα είναι μια ανοικτή πληγή».
Μιλώντας για την αδελφή του, Σοφία θεωρεί ότι είναι το ανέλπιστο δώρο της ζωής του. «Την αγαπώ πολύ. Ζει στις Βρυξέλλες αλλά μου ανακοίνωσε ότι τέλος του μήνα θα έρθει πίσω, για να κάνουμε πράγματα μαζί που μου λείπουν». Αναφερόμενος για το εργασιακό bulling αλλά και για σεξουαλικές παρενοχλήσεις θεωρεί ότι είναι ευκαιρία να καθαρίσει ο χώρος από ανθρώπους που δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί με ανάρμοστους τρόπους. Ο ίδιος πάντως αποκάλυψε ότι θα ήθελε κάποτε να αποκτήσει ένα σπιτάκι -ησυχαστήριο κάπου μακριά από το κέντρο της πόλης ώστε να μπορεί να ξεφεύγει έστω και για λίγο.
«Νοιωθω πληρης με την ζωη μου και βαζω μικρους στοχους…ομως, παντοτε λεμε δοξα ο θεος, να μην θεωρουμε τιποτε δεδομενο»
