Οι Κύπριοι κυνηγοί βγήκαν στους δρόμους, προχωρώντας σε αποκοπή του αυτοκινητοδρόμου Λευκωσίας – Λεμεσού στο ύψος της Σκαρίνου, ανάβοντας παράλληλα φουκού για να ενισχύσουν τη διαμαρτυρία τους.
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
Οι κυνηγοί απαιτούν πρόσβαση σε περιοχές ακόμα και κατά τη διάρκεια των κρίσιμων μηνών αναπαραγωγής, κάτι που, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση του πληθυσμού των θηραμάτων. Η φύση χρειάζεται να αναπαραχθεί χωρίς εξωτερικές παρεμβολές που την επηρεάζουν, και αυτό απαιτεί περαιτέρω προβληματισμό. Παρά τις εξηγήσεις για τις συνέπειες αυτής της αλλαγής και την αναφορά στους σχετικούς ευρωπαϊκούς κανονισμούς που απαγορεύουν τέτοιες ενέργειες, οι κυνηγοί συνεχίζουν να επιμένουν.
Ανάμεσα στα αιτήματά τους, οι κυνηγοί ζητούν να έχουν λόγο στον διορισμό του προϊσταμένου της Υπηρεσίας Θήρας, αυστηρότερες ποινές για τη λαθροθηρία, τη ρύθμιση των κυνηγετικών περιόδων και ακόμη και τη δημιουργία πλαισίου για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων σε κρατική γη. Από τη μια, είναι λογικό κάθε οργανωμένη ομάδα να επιθυμεί να συμμετέχει σε αποφάσεις που την αφορούν. Ωστόσο, το ερώτημα που προκύπτει είναι: Πρέπει μια δραστηριότητα όπως το κυνήγι να έχει τόσο μεγάλο βάρος στη διαμόρφωση πολιτικών και να προκαλεί σοβαρές κοινωνικές αναταράξεις;
«Η δενδροφύτευση, ο οικοτουρισμός, η παρατήρηση άγριας ζωής, η πεζοπορία, ακόμα και δραστηριότητες όπως το τοξοβολία ή η σκοποβολή σε στόχους, είναι επιλογές που προσφέρουν παρόμοιες εμπειρίες χωρίς να προκαλούν άσκοπη ζημιά στο περιβάλλον».
Το κυνήγι δεν είναι απλώς μια «παράδοση» ή «χόμπι». Είναι μια δραστηριότητα που επηρεάζει τη βιοποικιλότητα, την ασφάλεια των πολιτών και τη δημόσια ηθική. Το γεγονός ότι οι κυνηγοί ζητούν αυστηρότερες ποινές για τη λαθροθηρία είναι θετικό, όμως ταυτόχρονα απαιτούν αλλαγές που τους επιτρέπουν μεγαλύτερη επιρροή στη διαχείριση της φύσης. Η Κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Αν υποχωρήσει στις απαιτήσεις των κυνηγών, αυτό μπορεί να δημιουργήσει προηγούμενο και άλλες ομάδες να ακολουθήσουν την ίδια τακτική, οδηγώντας σε αιτήματα που δεν εξυπηρετούν πάντα το δημόσιο συμφέρον.
Αντίθετα, εάν αντισταθεί, η Κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τη δυσφορία των κυνηγών και ίσως και πολιτικό κόστος. Το πρόβλημα είναι ότι οι διαμαρτυρίες και οι πιέσεις δεν πρέπει να καθοδηγούν τις αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά η λογική, η προστασία του περιβάλλοντος και το κοινό καλό. Αντί να διεκδικούν περισσότερα δικαιώματα, μήπως είναι καιρός να εξετάσουμε περιορισμούς; Η φύση ανήκει σε όλους, και ειδικά όταν το βασικό επιχείρημα είναι η «ψυχαγωγία», οι κοινωνικές προτεραιότητες πρέπει να είναι διαφορετικές. Αν κάποιος πραγματικά αγαπά τη φύση, ο σεβασμός προς αυτήν είναι η πιο σημαντική αξία, χωρίς να την επηρεάζουμε αρνητικά.
Το να κλείνουν δρόμους για να ακουστούν, χωρίς να αναλογιστούν πλήρως τον αντίκτυπο αυτής της δράσης, δείχνει πόσο μακριά βρίσκονται από την ουσία του θέματος. Το μέλλον του κυνηγιού και της προστασίας των ειδών δεν μπορεί να εξαρτάται από την άσκηση πίεσης στους δρόμους. Η δημόσια ασφάλεια και η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να είναι οι πρώτες προτεραιότητες. Το να σκοτώνει κανείς ζώα για διασκέδαση δεν μπορεί να θεωρηθεί ψυχαγωγία. Αν κάποιος επιθυμεί να βρίσκεται στη φύση, να ασκείται και να κοινωνικοποιείται, υπάρχουν πολλές άλλες εναλλακτικές. Αναδάσωση, πεζοπορία, φωτογράφιση άγριας ζωής, περιβαλλοντικές δράσεις – όλα αυτά προσφέρουν σύνδεση με το φυσικό περιβάλλον χωρίς να το καταστρέφουν.
«Δεν βλέπω καμία κινητοποίηση στους δρόμους για τα ζητήματα των μισθών, της ακρίβειας και του διαχωρισμού των κοινωνικών τάξεων.»
Αντί λοιπόν να διεκδικούν λιγότερους περιορισμούς στο κυνήγι, μήπως ήρθε η ώρα οι κυνηγοί να αναλογιστούν την πραγματική αξία της φύσης; Μια ισορροπημένη λύση θα ήταν να επενδύσουμε στην εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση, ώστε η επαφή με τη φύση να σημαίνει προστασία και όχι καταστροφή. Το μέλλον της άγριας ζωής δεν μπορεί να εξαρτάται από τη διατήρηση ενός «χόμπι» που βασίζεται στη θανάτωση. Οι δρόμοι που πρέπει να κλείσουμε δεν είναι αυτοί των πόλεων, αλλά αυτοί που οδηγούν στην καταστροφή της φύσης.
Χώρες με σχεδόν πλήρη απαγόρευση κυνηγιού
- Κύπρος (Ακάμας & προστατευόμενες περιοχές) – Στην Κύπρο, αν και το κυνήγι επιτρέπεται σε συγκεκριμένες ζώνες, απαγορεύεται αυστηρά σε προστατευόμενες περιοχές όπως ο Ακάμας και η Μαδαρή. Οι περιοχές αυτές έχουν κρίσιμη σημασία για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων. Η προστασία αυτών των περιοχών δεν είναι απλώς μια νομική υποχρέωση, αλλά και μια ηθική ευθύνη για να διασφαλίσουμε το μέλλον της άγριας ζωής και της φύσης στην Κύπρο.
- Βέλγιο (Βρυξέλλες) – Στην περιοχή των Βρυξελλών το κυνήγι έχει απαγορευτεί πλήρως. Στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας επιτρέπεται αλλά υπό αυστηρούς περιορισμούς.
- Ολλανδία – Το ερασιτεχνικό κυνήγι είναι σχεδόν απαγορευμένο, ενώ η διαχείριση της άγριας ζωής γίνεται κυρίως από κρατικούς φορείς.
- Κένυα – Απαγόρευσε το κυνήγι το 1977 για την προστασία της άγριας ζωής, ιδίως των ελεφάντων και των ρινόκερων.
- Μποτσουάνα – Το 2014 επέβαλε πλήρη απαγόρευση κυνηγιού λόγω μείωσης του πληθυσμού της άγριας ζωής. (Η απαγόρευση χαλάρωσε ελαφρώς το 2019 για ελεγχόμενες κυνηγετικές άδειες.)
- Κόστα Ρίκα – Από το 2012, η χώρα έχει απαγορεύσει το κυνήγι για αθλητικούς ή ψυχαγωγικούς λόγους.
- Ινδία – Το κυνήγι άγριων ζώων είναι παράνομο από το 1972, με ελάχιστες εξαιρέσεις για την προστασία ανθρώπων από επικίνδυνα ζώα.
- Βραζιλία – Το εμπορικό και ψυχαγωγικό κυνήγι απαγορεύεται, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις για παραδοσιακές κοινότητες.
Χώρες με πολύ αυστηρούς περιορισμούς στο κυνήγι
Δανία – Το κυνήγι επιτρέπεται αλλά με αυστηρούς κανονισμούς, ενώ συγκεκριμένα είδη προστατεύονται.
Ηνωμένο Βασίλειο – Η παραδοσιακή αλεπουδοθηρία απαγορεύτηκε, ενώ το κυνήγι ελέγχεται αυστηρά.
Νορβηγία – Απαγορεύεται το κυνήγι αρκετών ειδών, όπως λύκων και αρκούδων.
Ιταλία – Το κυνήγι επιτρέπεται μόνο για συγκεκριμένα είδη και σε αυστηρά καθορισμένες περιόδους.
Νότια Αφρική – Το κυνήγι επιτρέπεται μόνο υπό αυστηρούς κανονισμούς, με περιορισμούς στο κυνήγι τροπαίων.
Αυστραλία – Σε ορισμένες πολιτείες το κυνήγι είναι αυστηρά ελεγχόμενο, και απαγορεύεται για συγκεκριμένα είδη.
Καναδάς – Υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί για την προστασία των ειδών, ειδικά σε εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
