Δεν τον ενοχλεί καθόλου η ταμπέλα του κωμικού ηθοποιού γιατί θεωρεί ότι από μικρό παιδί κάνει τον κόσμο να γελάσει εκπέμποντας τη θετικότητα του «Θέλω να κάνω τους άλλους να γελάσουν και να περάσουν καλά. Δεν με ενοχλεί που με αποκαλούν κωμικό ηθοποιό. Κωμωδία χωρίς δράμα δεν υπάρχει…Θέλω να προσεγγίζω την κωμωδία δραματικά…είναι μέσα στην ζωή μας. Από το ένα δευτερόλεπτο στο άλλο μπορείς να κλάψεις και να γελάσεις».
Ο γνωστός ηθοποιός είναι αισιόδοξος, δοτικός και νοιώθει ότι εισπράττει αυτό που δίνει, ακόμη όταν δεν έχει καλό αποτέλεσμα. Του αρέσει να αγκαλιάζει τους ανθρώπους και αυτό θεωρεί ότι είναι το μεγαλύτερο δώρο στην ζωή μας. Παρόλο, που δεν ήταν εύκολη η χρονιά που πέρασε θέλει να είναι αισιόδοξος και όλοι να έχουμε δύναμη και υπομονή.
Ο ίδιος όπως εξομολογήθηκε στην εκπομπή «Από καρδιάς» με την Καρολίνα Κυπριανού στην διαδικτυακή τηλεόραση AASTV αισθάνεται τυχερός για την πορεία του στο χώρο της υποκριτικής «Αισθάνομαι καλά νοιώθω ότι έχω πετύχει ωραία πράγματα. Πιστεύω όμως ότι έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας, για να κερδίσουμε και άλλα πράγματα».
Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ήθελε να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής «Πάντοτε υποδυόμουν ρόλους, ήμουν ηθοποιός της τάξης και αργότερα του στρατού. Από μωρό ήθελα να ασχοληθώ». Όταν μπαίνει πίσω από τη μάσκα ενός ρόλου ψάχνει μέσα του για να δώσει την δική του αλήθεια μέσα από το ρόλο του. «Το αποτέλεσμα του ρόλου σου πρέπει να είναι η προέκταση του εαυτού σου. Όταν υπάρχει ωραίο κλίμα βγαίνουν και πιο όμορφα πράγματα».
«Κατά βάθος όμως είμαι λίγο μοναχικός τύπος…»
Η μόνη του φοβία είναι οι αρρώστιες και ο θάνατος ενώ δεν θεωρεί ότι είναι μοναχικός τύπος «Καθημερινά έχω επαφή με πολλά άτομα και κάποια φάση θέλω να μείνω μόνος. Δεν μου έχει τύχει όμως να βαρεθώ και να το θέλω. Κατά βάθος όμως είμαι λίγο μοναχικός τύπος…»
Δηλώνει σπιτόγατος αφού προτιμά να επιλέγει να περνά το χρόνο του με φίλους στο σπίτι. Δύο από τους πιο στενούς του φίλους είναι ο Σταύρος Κυπριανού αλλά και ο Λώρης Λοιζίδης με τους οποίους νοιώθει η μεταξύ τους συνεργασία μετρά δέκα χρόνια. «Έχω κάνει πολλές όμορφες συνεργασίες μαζί τους, φυσικά υπάρχουν άτομα που γνωρίζω πολλά χρόνια προηγουμένως, αλλά με τον Λώρη και με τον Σταύρο αγαπηθήκαμε και γίναμε φίλοι. Αλλοίμονο να μην συνεργάζεσαι με φίλους. Αυτός είναι ο στόχος μου να πηγαίνω σε μια δουλειά να περνώ καλά. Η δουλειά μας είναι κάτι άλλο. θέλεις να περνάς και καλά».
Κάνει αυτοκριτική γιατί θεωρεί ότι εάν δεν το κάνει δεν θα μπορεί να εξελιχθεί έως άνθρωπος και έως ηθοποιός. Δεν έχει οποιονδήποτε θέμα με την εμφάνισή του γιατί δεν τον απασχολεί «Το μόνο που με απασχολεί είναι το θέμα της υγείας. Εάν δηλαδή πρέπει να χάσω κιλά, αυτό το κάνω μόνο για λόγους υγείας. Η εμφάνισή μου με απασχολεί όσο πρέπει».
«Υπάρχει καλή τηλεόραση και κακό θέατρο. Όλα έχουν να κάνουν με το σενάριο και με το κείμενο».
Ένα από τα θέματα που θεωρεί πολύ προσωπικά είναι και η πίστη του, προς το Θεό «Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ προσωπικό. Πιστεύω με το δικό μου τρόπο. Είτε πιστεύεις στο Θεό, είτε στο σύμπαν, είτε στο βουδισμό…ούτε σε αυτά βάζω ταμπέλες. Αλλά ναι, πιστεύω».
Τον συγκινεί που ο κόσμος τον φωνάζει με το όνομά του και όχι με την όνομα κάποιου ρόλου που έχει ενσαρκώσει «Με συγκινεί αφάνταστα όταν στο δρόμο με φωνάζουν με το όνομα μου, σημαίνει αυτό που κάνω κάθε φορά που υποδύομαι ένα ρόλο, δεν στιγματίζεται με το όνομα του, και πλέον με φωνάζουν με το δικό μου όνομα και αυτό είναι ωραίο».
Μια από τις δραστηριότητες του εκτός δουλειάς είναι να έχει επαφή με τους συγγενείς και φίλους. Του αρέσουν τα ταξίδια, το περπάτημα αλλά και εκδρομές. Μιλώντας, για την τελευταία του συμμετοχή στην σειρά «Κάμπιγκ» θεωρεί ότι είναι από τα καλύτερα που έχει κάνει στην καριέρα του. «Κάνω κάτι το διαφορετικό, διαφοροποιούμαι γι’ αυτό άλλωστε και μου αρέσει. Έχουν νοικιαστεί δεκαπέντε τροχόσπιτα και νοιώθουμε ότι είμαστε σε ένα μεγάλο στούντιο. Ζούμε ένα παραμυθάκι». Η συνεργασία του με τον Φώτη Γεωργίδη είναι εκπληκτική αφού τον θεωρεί ως αδελφό του. «Είναι εκπληκτικός φίλος και τον αγαπώ πάρα πολύ».
Ευελπιστεί ότι θα ξεπεραστεί όλο αυτό που συμβαίνει με τον κορονοϊο ώστε ο πολιτισμός να αναπνεύσει και να λειτουργήσει πάλι. Μεταξύ της τηλεόρασης και του θεάτρου δεν θεωρεί ότι μπορεί να επιλέξει «Υπάρχει καλή τηλεόραση και κακό θέατρο. Όλα έχουν να κάνουν με το σενάριο και με το κείμενο». Δεν έχει απωθημένα για οποιανδήποτε συνεργασίες αλλά ένα όνειρο που θα ήθελε να πραγματοποιηθεί είναι να παίξει στο Αριστοφάνη «Δεν το έχω ζήσει και θα ήθελα να το ζήσω».
“Ο Φώτης Γεωργίδης είναι εκπληκτικός φίλος και τον αγαπώ πάρα πολύ. Τον θεωρώ αδελφό»
Μια από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες που έζησε την περίοδο των Χριστουγέννων είναι όταν πήγε στο Μπέρμιχαμ με τον Σταύρο Κυπριανού, λίγο πριν εισαχθεί μέσα στο νοσοκομείο. «Σε κάποια στιγμή είχαμε πάει σε ένα εστιατόριο και ξαφνικά είχε ξεκινήσει να χιονίζει. Μου είχε φανεί πολύ συναρπαστικό αυτό που είχα ζήσει για πρώτη φορά. Αυτά είναι τα όμορφα, τα απλά πράγματα…»
