Με πόνο ψυχής και απέραντη αγωνία ο πατέρας του 11χρονου, ο οποίος ενεπλάκη σε δυστύχημα στο Λιοπέτρι εξιστορεί σε ένα μακροσκελές κείμενο τα όσα έζησε τις τελευταίες ημέρες μετά το τραγικό ατύχημα με το αυτοκίνητο που οδηγούσε η γιαγιά του, ευχαριστώντας όσους στάθηκαν στο πλαϊ του ενώ υπογραμμίζει ότι ο ιατρός από την Αθήνα, έμεινε δίπλα του μέχρι να βεβαιωθεί ότι θα γίνει καλύτερα…Να επισημανθεί ότι το κράτος άμεσα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του πατέρα μετά από διαδικασίες που κατέβαλλε ο ίδιος μετά από την έκκληση του ότι στο Μακάρειο Νοσοκομείο θα έχανε την ζωή του, ο γιος του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Δυναμικές κινητοποιήσεις για τα ίσα δικαιώματα στα παιδιά με αναπηρίες-Απών από την εκδήλωση το Υπουργείο Παιδείας-https://coffeevibesmagazine.com/2022/10/10/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%cf%89%ce%bd-%cf%84/
«Κράτα γερά γιε μου. 5/10/22 στις 1.05 μ.μ μεταφέρθηκες με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Παραλίμνιου μετά από ατύχημα με το αυτοκίνητο που οδηγούσε η γιαγιά σου. Η αξονική έδειξε επισκληρίδειο αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Αμέσως μεταφέρθηκες διασωληνωμένος στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και στις 4.30 μ.μ υποβλήθηκες σε κρανιεκτομη, αφαίρεση του αιματώματος και ο νευροχειρουργός Λαμπρού που σε εγχείρησε μου είπε ότι η εγχείρηση πήγε καλά. Η κατάσταση της υγείας σου ήταν κρίσιμη. Στις 8.15 μ.μ μεταφέρθηκες στην εντατική Μονάδα στο Μακάριο Νοσοκομείο Παίδων Λευκωσία όπου οι συνθήκες περίθαλψης για τα παιδιά θεωρούνται οι ιδανικές στη Κύπρο. Οι γιατροί Κλεάνθους ,Αβραάμ και Μινούσης παρακολουθούσαν το παιδί μου και με ενημέρωναν καθώς εγώ τους τόνισα από την αρχή πως θέλω να ξέρω τα πράγματα όπως έχουν. Μου είπαν πως θα τον έχουν σε καταστολή και Παρασκευή θα τον ξυπνούσαν σιγά σιγά. Καθημερινώς μετέφερναν το παιδί στο γενικό για αξονική καθώς το Μακάριο δεν έχει αξονικό τμήμα. Η διαδικασία αυτή ήταν σαφώς πολύ επικίνδυνη για τη κατάσταση του παιδιού και για όλα τα παιδιά της μονάδας που πρέπει να το κάνουν.
Παρασκευή μεσημέρι με ενημέρωσαν πως η αξονική εμφάνισε ένα μικρό οίδημα στον εγκέφαλο ,αναμενόμενο μετά από κρανιεκτομη ,το οποίο θα παρακολουθούν γι’ αυτό το λόγο τον ήθελαν ακόμα σε καταστολή μέχρι τη Δευτέρα. Παρασκευή απόγευμα ,ενώ ήμουν κοντά στο γιο μου και του μιλούσα (οι γιατροί με παρότρυναν να το κάνω)η πίεση του παιδιού ανέβαινε σταδιακά από 12 μέχρι 50. Αμέσως κτύπησε συναγερμός ,κοκκίνισαν οι αριθμοί ,έτρεχαν γιατροί και νοσοκόμοι. Κατάφεραν να ρίξουν την πίεση στα κανονικά επίπεδα αναφέροντας μου πώς αυτό συνέβη κι άλλες φορές και πως αυτό είναι πολύ σοβαρό (εγκεφαλικό επεισόδιο) ενώ έχουν ενημερώσει τον Λαμπρού ,ο οποίος τον εγχείρησε στο Γενικό ,πως πρέπει να έρθει Μακάριο να κάνουν μια νέα αξιολόγηση της υγείας του γιου μου. Ο Λαμπρού δεν ήρθε, μίλησαν τηλεφωνικώς λέγοντας τους πως θα έρθει Σάββατο πρωί. Αυτό μου ανέφεραν γίνεται συνέχεια με τα επείγοντα περιστατικά που τους έρχονται από το Γενικό. Τους φέρνουν και μετά αδιαφορούν.
Με προειδοποίησαν πως μέσα στη νύκτα αν χρειαστεί επείγον θα τον πάρουν πάλι στο Γενικό για αξονική. Από εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά και πως πρέπει να πιέσω τα πράματα μόνος μου. Να εξαντλήσω κάθε προσπάθεια ,να παρακαλέσω ,να ζητήσω βοήθεια να σώσω το παιδί μου. Έχουν σβήσει παιδιά μέσα στα νοσοκομεία από ιατρική αμέλεια ή από καθυστέρηση επείγον περιστατικού. Η κατάσταση του παιδιού μου δεν σήκωνε ούτε λεπτό καθυστέρηση. Άρχισα τα τηλέφωνα μιλώντας με ανθρώπους γνωστούς και αγνώστους. Τελικά άνθρωποι που δεν γνωριζόμαστε καν, απλά άκουσαν τον πόνο μου, την έκκληση μου για βοήθεια, μου υποσχέθηκαν πως το επόμενο πρωί θα έχω νέα.
Σάββατο πρωί στις 7.00 όπως κάθε πρωί παίρνω τηλέφωνο στην εντατική να ρωτήσω για τον Μαρίνο. Σταθερή η κατάσταση ,η πίεση έπεσε, ήταν ήσυχος στη νύχτα μου λένε. Ευτυχώς τους είπα εάν συμβεί κάτι ενημερώστε με. Πηγαίνω στις 12.00 επισκεπτήριο να δω τον Μαρίνο μου και μου ανακοινώνουν πως τον ετοιμάζουν για αξονική στο Γενικό. Γιατί δεν με ενημέρωσαν;;Τι έγινε;;Καμία απάντηση. Θα σας πουν οι γιατροί που θα έρθουν. Στις 2.00 επέστρεψαν. Κρεμόμουν από το στόμα των γιατρών. Η αγωνία μου μεγάλη. Ο γιατρός βγήκε έξω και ενώ περίμενα να μου μιλήσει έφυγε βιαστικός λέγοντας μου ότι σχόλασε και θα μ ενημερώσει ο άλλος γιατρός. Άρχισα να πνίγομαι. Κτυπούσα τη πόρτα φωνάζοντας να βγει κάποιος να μ ενημερώσει. Βγαίνει ο διευθυντής της μονάδας Ηλίας Αβραάμ διαμαρτυρόμενος για τη συμπεριφορά μου. Απαιτώ να μου πείτε αμέσως τι έδειξε η αξονική του παιδιού μου του λέω. Άρχισε να μου φωνάζει ότι παραφέρομαι και να ηρεμήσω. Εσύ αν ήσουν στη θέση μου θα ηρεμούσες;
Μου είπε πως η κατάσταση του παιδιού είναι σταθερή και ελαφρώς βελτιωμένη. Τον ρώτησα για το οίδημα. Είναι σταθερό δεν μεγάλωσε μου απάντησε. Γιατί ανεβαίνει η πίεση του; Γιατί θέλει μεγαλύτερη νάρκωση να μη νιώθει τον πόνο μου απαντά. Πότε θα τον ξυπνήσετε ;Όταν θα σταματήσουν οι ψηλές ενδείξεις της πίεσης μου απαντά. Έφυγα προβληματισμένος και απελπισμένος. Κτύπησε το τηλέφωνο. Από το υπουργείο υγείας. Η προσπάθεια μου έπιασε τόπο. Απόψε στις 7.00 μ.μ έρχεται από Αθήνα ο κορυφαίος Ελλαδίτης παιδονευροχειρουργός Βασίλης Ζέρρης ,που χειρουργεί σε όλη την Ευρώπη ,για να δει το γιο μου. 7.15μ.μ ήρθε με ταξί από το αεροδρόμιο. Ανέβηκε αμέσως στην Μονάδα να δει το παιδί και τον περίμενα έξω.
Βγήκε έξω και μου λέει: η ζωή του παιδιού σας κινδυνεύει. Η κατάσταση του είναι πολύ κρίσιμη. Πρέπει επείγον να χειρουργηθεί. Η πίεση του ανεβαίνει συνεχώς γιατί υπάρχει μεγάλου βαθμού εγκεφαλικό οίδημα.. Πρέπει να αφαιρεθεί ένα κομμάτι κόκαλο από το κρανίο ώστε ο εγκέφαλος να αποσυμφορτιστει από το οίδημα και να πέσει η εγκεφαλική πίεση σε χαμηλά επίπεδα. Μου εξήγησε τα πάντα λεπτομερώς. Δεν διανοείται στη κατάσταση αυτή το παιδί να μεταφέρεται καθημερινώς στο Γενικό για αξονική. Μου ανάφερε πως έχει οδηγίες από το υπουργείο ,να κάνει πλήρη αξιολόγηση της κατάστασης του παιδιού και ότι κρίνει ο ίδιος θα γίνει.
Την ίδια στιγμή ενημερώνει το υπουργείο και ζητά την άμεση μεταφορά του παιδιού στο American Medical Centre στη Λευκωσία που έχει όλα τα απαραίτητα για να χειρουργηθεί ξανά το παιδί. Σάββατο 10.00μ.μ μεταφέρεσαι διασωληνωμένος στο American με έξοδα του κράτους. Το πρώτο μέλημα του γιατρού Ζέρρη να πέσει η πίεση ,να γίνουν αναλύσεις και αξονικές. Με ενημερώνει ότι το αίμα του έχει αραιώσει αρκετά από τις ψηλές δοσολογίες φαρμάκων που του έδιναν στο μακάριο και πως πρέπει να δώσουν χρόνο να πήξει ξανά για να μπορεί να χειρουργηθεί. Μου επισήμαινε πως οι ψηλές δόσεις των φαρμάκων που του χορηγήθηκαν άρχισαν να προκαλούν καρδιακά προβλήματα στο παιδί. Αδυνατούσε ο εγκέφαλος να δώσει εντολή στη καρδιά να λειτουργήσει σωστά. Επίσης η αξονική σπονδύλου έδειξε πως υπάρχουν 3 κατάγματα στον σπόνδυλο κάτι που δεν μου ανέφεραν στο γενικό ούτε μακάριο.
Πρωί Κυριακής ο γιατρός Ζέρρης μου εξομολογήθηκε πως παρέλαβαν το παιδί από το Μακάρειο σε άθλια τραγική κατάσταση και ως τη Δευτέρα θα το χάναμε!!!!!Στις 3.00μμ μπήκες για δεύτερη φορά χειρουργείο. Στις 6.00μ.μ με ενημερώνει ο γιατρός ότι όλα πήγαν καλά. Διόρθωσε το λάθος. Άνοιξε κόκαλο στο κρανίο. Ο εγκέφαλος αποσυμφορτιστηκε από το οίδημα και η πίεση έπεσε. Αυτό έπρεπε να γίνει στο πρώτο χειρουργείο. Να αφήσουν ένα κενό. Δεν πρέπει να το κλείνουν σε τέτοιες περιπτώσεις.
Δευτέρα ώρα 10.00π.μ. Ο Μαρίνος σε σταθερή κατάσταση με σταθερή χαμηλή εγκεφαλική πίεση. Του χορηγούνται αναλγητικά για να είναι σε καταστολή πάντα ελεγχόμενες δοσολογίες(κάθε μέρα πιο χαμηλή δόση). Μου αναφέρει ο γιατρός πως οι αναλύσεις δείχνουν ότι νεφρά και συκώτι έχουν επηρεαστεί από τα υπερβολικά φάρμακα που έχει πάρει στο Μακάρειο όμως με το καιρό θα τα ξεπεράσει αυτά.
Σε μια βδομάδα πιστεύει θα τον ξυπνήσει σιγά σιγά. Τότε θα είναι σε θέση να μου πει αν όλη αυτή η καθυστέρηση των γιατρών του Γενικού και του Μακάριου, η αδράνεια τους να αντιδράσουν μπροστά στις συνεχόμενες ψηλές εγκεφαλικές πιέσεις που προκαλούσε το παιδί ,χορηγώντας του μόνον υπερβολικές δόσεις φαρμάκων,προκαλώντας του αλλά οργανικά προβλήματα στην ήδη κρίσιμη κατάσταση υγείας που βρισκόταν λέγοντας μου ψέματα πως η κατάσταση του βελτιώνεται ενώ στην αλήθεια θα έχανα το παιδί μου αν το άφηνα στα χέρια τους.
Ο Θεός, η Παναγία που εισάκουσαν τις προσευχές και παρακλήσεις όλου του κόσμου για το Μαρίνο μου, ο γιατρός Βασίλης Ζέρρης που είναι δίπλα στο παιδί μου ώσπου να σιγουρευτεί πως είναι εκτός κινδύνου, τη γενική διευθύντρια του υπουργείου υγείας κυρία Χριστίνα Γιαννάκη που κανόνισε την άμεση μεταφορά του παιδιού στο American και που η ίδια έφερε το γιατρό να σώσει το παιδί μου, το κράτος και τη κυβέρνηση που ανάλαβαν όλα τα έξοδα της περίθαλψης του γιου μου στο American,οι φίλοι μου γνωστοί και άγνωστοι που ένιωσαν τον πόνο, την αγωνία και απελπισία μου βοηθώντας με να ακουστεί η παράκληση μου εκεί που έπρεπε. Ένα μεγάλο θερμό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ το πιο σημαντικό!!!Το εύλογο ερώτημα μου όμως είναι το εξής: Γιατί οι δικοί μας γιατροί δεν έκαναν αυτό που έπρεπε από την αρχή ;;;;αυτό που έκανε ο γιατρός Ζέρρης μετά από πέντε ημέρες;;;;;;Ή την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα; Τι περίμεναν; Εξάντλησαν κάθε προσπάθεια και κατέληξαν ότι το παιδί δεν θα κατάφερνε; Δεν έκαναν τίποτε απολύτως. Μόνον ψέματα μου έλεγαν πως το παιδί βελτιώνεται. Ποσά παιδιά άραγε έχουν σβήσει από ιατρική αμέλεια;;;;
Ο Μαρίνος μου ξέρω ότι τώρα βρίσκεται στα καλύτερα χέρια γιατρών και νοσοκόμων. Έστω και αργά ,αλλά τα καταφέραμε. Τώρα νιώθω ασφαλής για την ιατρική περίθαλψη του παιδιού μου. Η κατάσταση του παραμένει κρίσιμη ώσπου να ανοίξει τα μάτια του και να μου πει ο γιατρός ότι ξεπέρασε το κίνδυνο. Είσαι δυνατός γιε μου για να φτάσεις ως εδώ. Κρατά γερά. Είμαι σίγουρος θα τα καταφέρεις! Να γίνεις καλά και όσο χρόνο πάρει. Μόνο αυτό. Να γίνεις καλά !!!!»
