Ήταν η γυναίκα που άλλαξε τα στερεότυπα του κινηματογράφου πάνω στη θηλυκότητα, αλλά και εκείνη που γύρισε την πλάτη στη δόξα χωρίς να κοιτάξει πίσω. Η Μπριζίτ Μπαρντό, το απόλυτο σύμβολο του γαλλικού – και παγκόσμιου – σινεμά των δεκαετιών του ’50 και του ’60, έφυγε από τη ζωή στα 91 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της έναν μύθο γεμάτο φως, αντιφάσεις και ανυποχώρητη ελευθερία.
Γνωστή απλώς ως «BB», δεν ήταν απλώς μια όμορφη ηθοποιός. Ήταν μια πολιτιστική έκρηξη. Με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη Γυναίκα» το 1956, σκανδάλισε, απελευθέρωσε και καθόρισε μια ολόκληρη εποχή. Ο τρόπος που κινούνταν, που κοιτούσε, που υπήρχε στο κάδρο, έμοιαζε επικίνδυνα μπροστά από τον χρόνο της. Και αυτό ακριβώς ήταν.
28 September 1934
Στη διάρκεια της καριέρας της πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 40 ταινίες, με εμβληματικές στιγμές όπως ο μονόλογος στην «Περιφρόνηση» (Le Mépris) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Δεν ήταν μόνο η ομορφιά της, ήταν το βλέμμα, η στάση, η αίσθηση απόλυτης ελευθερίας που εξέπεμπε. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Άντι Γουόρχολ τη ζωγράφισε, ενώ ο Μπομπ Ντίλαν φέρεται να έγραψε τραγούδι εμπνευσμένο από εκείνη.
Κι όμως, όταν η φήμη κορυφώθηκε, εκείνη τερμάτισε την καριέρα της. Το 1973, μόλις στα 49 της, εγκατέλειψε οριστικά τον κινηματογράφο, χαρακτηρίζοντάς τον «σάπιο» και τη δημοσιότητα «φρικτή». Δεν άντεχε τα φώτα, τα ψέματα, τις μάσκες. Είχε κουραστεί από έναν κόσμο που, όπως έλεγε, της πήρε τη νιότη χωρίς να της δώσει γαλήνη. Αντί για ρόλους και κόκκινα χαλιά, διάλεξε τα ζώα. Πούλησε κοσμήματα και ενθύμια, ίδρυσε το Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό και αφιέρωσε τη ζωή της στην υπεράσπιση όσων δεν είχαν φωνή. «Έδωσα την ομορφιά μου στους άντρες. Τώρα δίνω τη σοφία μου στα ζώα», είχε πει – και το εννοούσε μέχρι τέλους.
«Δεν με νοιάζει αν θα με θυμούνται ή όχι. Πάνω απ’ όλα, θέλω να θυμούνται τον σεβασμό που έχω για τα ζώα.»
— Μπριζίτ Μπαρντό
Η στάση της, ωστόσο, δεν έμεινε χωρίς αντιδράσεις. Στα τελευταία χρόνια, οι ακροδεξιές πολιτικές της τοποθετήσεις και οι καταδίκες της από γαλλικά δικαστήρια για υποκίνηση φυλετικού μίσους προκάλεσαν έντονες αντιπαραθέσεις, σκιάζοντας εν μέρει την εικόνα της. Η ίδια απέρριπτε τον φεμινισμό και το κίνημα #MeToo, επιλέγοντας έναν δρόμο μοναχικό και συχνά συγκρουσιακό.
Μετά το άκουσμα του θανάτου της, πλήθος πολιτικών και οργανώσεων απέτισαν φόρο τιμής. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν τη χαρακτήρισε «θρύλο του αιώνα», λέγοντας πως «ενσάρκωσε μια ζωή ελευθερίας», ενώ φιλοζωικές οργανώσεις μίλησαν για μια γυναίκα που «έδωσε φωνή σε όσους δεν είχαν».
Η Μπριζίτ Μπαρντό υπήρξε κυριολεκτικά και συμβολικά η Marianne της Γαλλίας – το πρόσωπο της ελευθερίας, της πρόκλησης και της αντίφασης. Ένας μύθος που έζησε έντονα, αγάπησε παθιασμένα και έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα αποτύπωμα που δεν σβήνει.
Η ζωή της Μπριζίτ Μπαρντό υπήρξε έντονη, αντιφατική και ασυμβίβαστη. Αγάπησε παθιασμένα, προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις και έζησε πάντα με τους δικούς της όρους. Και αυτό, είτε αρέσει είτε όχι, είναι το υλικό από το οποίο φτιάχνονται οι θρύλοι.
Η Μπριζίτ Μπαρντό γνώρισε τον Γάλλο σκηνοθέτη Ροζέρ Βαντίμ όταν ήταν μόλις 16 ετών και εκείνος 22. Παντρεύτηκαν στις 21 Δεκεμβρίου 1952, λίγους μήνες μετά τα 18α γενέθλιά της. Ο Βαντίμ υπήρξε ο άνθρωπος που άνοιξε τον δρόμο της προς τη διεθνή φήμη, σκηνοθετώντας την στο «Και ο Θεός έπλασε τη Γυναίκα» (1956), το σκηνοθετικό του ντεμπούτο και την ταινία που άλλαξε για πάντα το πρόσωπο του σινεμά.
Η Μπριζίτ Μπαρντό γνώρισε τον Γάλλο σκηνοθέτη Ροζέρ Βαντίμ όταν ήταν μόλις 16 ετών, ενώ εκείνος ήταν 22.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η ηθοποιός, συνδέθηκε με τον συμπρωταγωνιστή της Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, γεγονός που οδήγησε στο τέλος του γάμου της με τον Βαντίμ τον Απρίλιο του 1957. Εκείνος, ωστόσο, μίλησε αργότερα με ασυνήθιστη ειλικρίνεια: «Ήξερα τι συνέβαινε και το περίμενα. Προτιμούσα μια γυναίκα με πνεύμα, joie de vivre και σεξουαλική περιέργεια», είχε δηλώσει. Ο Βαντίμ παντρεύτηκε αργότερα τη Τζέιν Φόντα, με την οποία απέκτησε την κόρη τους, Βανέσα Βαντίμ.
Ο κορυφαίος Γάλλος ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν
Στις 18 Ιουνίου 1959, η Μπαρντό παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ζακ Σαριέ, συμπρωταγωνιστή της στην ταινία «Η Μπαμπέτ πάει στον Πόλεμο». Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Νικολά-Ζακ Σαριέ, τον Ιανουάριο του 1960. Η μητρότητα, ωστόσο, υπήρξε για την ίδια μια τραυματική εμπειρία. Στην αυτοβιογραφία της Initiales B. B: Mémoires περιέγραψε με σκληρότητα την εγκυμοσύνη της, γράφοντας ότι ένιωθε πως «έκλεινε το καπάκι ενός φέρετρου» και ότι δεν ήταν φτιαγμένη για να γίνει μητέρα.
Η Μπριζίτ Μπαρντό απέκτησε έναν γιο από τον γάμο της με τον ηθοποιό Ζακ Σαριέ.
Το ζευγάρι χώρισε μετά από τρία χρόνια γάμου, με τον Σαριέ να κρατά την επιμέλεια του παιδιού. Το 1997, ο ίδιος και ο γιος τους μήνυσαν τη Μπαρντό για προσβλητικές αναφορές στο βιβλίο της. Τα γαλλικά δικαστήρια την υποχρέωσαν να καταβάλει συνολικά 36.200 δολάρια αποζημίωση. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Μπαρντό γνώρισε τον Γερμανό εκατομμυριούχο και κληρονόμο της Opel, Γκούντερ Σακς.
Με τον Γκύντερ Σακς, έναν από τους πιο θυελλώδεις έρωτες της ζωής της.
«Ένα χρόνο με την Μπαρντό αξίζει όσο δέκα με οποιαδήποτε άλλη».
Ο έρωτας υπήρξε εκρηκτικός και θεαματικός, ελικόπτερο με χιλιάδες τριαντάφυλλα, γάμος στο Λας Βέγκας δύο μήνες μετά τη γνωριμία τους. Η σχέση, ωστόσο, διαλύθηκε το 1969, ύστερα από αλλεπάλληλες εξωσυζυγικές περιπέτειες. Παρέμειναν φίλοι, με τον Σακς να λέει χαρακτηριστικά: «Ένα χρόνο με την Μπαρντό αξίζει όσο δέκα με οποιαδήποτε άλλη».
Παράλληλα, η Μπαρντό συνδέθηκε ερωτικά με τον Σερζ Γκενσμπούρ, ο οποίος έγραψε για εκείνη τα θρυλικά «Bonnie et Clyde» και «Je t’aime… moi non plus». Η αρχική ηχογράφηση με τη Μπαρντό αποσύρθηκε κατόπιν δικής της απαίτησης και κυκλοφόρησε τελικά με τη Τζέιν Μπίρκιν, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Η δική της εκδοχή κυκλοφόρησε μόλις το 1986.
Ο τέταρτος και μακροβιότερος γάμος της ήταν με τον επιχειρηματία Μπερνάρ ντ’Ορμάλ, τον οποίο γνώρισε τον Ιούλιο του 1992 και παντρεύτηκε έναν μήνα αργότερα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Σύμφωνα με τον ίδιο, η σχέση αυτή βοήθησε τη Μπαρντό να επανασυνδεθεί με τον γιο της. Ο ντ’Ορμάλ υπήρξε πρώην σύμβουλος του Ζαν-Μαρί Λεπέν, ενώ η ίδια η Μπαρντό στήριξε ανοιχτά το ακροδεξιό κόμμα Εθνικό Μέτωπο, αποκαλώντας τη Μαρίν Λεπέν «Ιωάννα της Λωραίνης του 21ου αιώνα».
Με τον τέταρτο σύζυγό της, Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, παρέμεινε μαζί μέχρι λίγο πριν από τον θάνατό του το 2025.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, με πιο σοβαρό επεισόδιο τον Ιούλιο του 2023, όταν παρουσίασε αναπνευστική δυσχέρεια. Το 2025, ο σύζυγός της απεβίωσε, ενώ λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησαν ψευδείς ειδήσεις για τον θάνατό της — κάτι που την εξόργισε βαθιά.
Η διάσημη ηθοποιός, σε ηλικία 91 ετών, διατηρούσε την ομορφιά και τη χαρακτηριστική της γοητεία.
Η διάσημη ηθοποιός και ακτιβίστρια, παρέμεινε πιστή σε ένα πράγμα, παρόλο που ήταν στο χώρο της υποκριτικής, δεν υποκρίθηκε ποτέ. Ήταν ωμή, ειλικρινής, ελεύθερη – με το κόστος που αυτό συνεπάγεται. Η Μπριζίτ Μπαρντό δεν ζήτησε ποτέ να την αγαπούν όλοι. Ζήτησε μόνο να ζει με τους δικούς της όρους. Και αυτό την έκανε θρύλο.
