Το εύστοχο κείμενο του δημοσιογράφου-παρουσιαστή Σταύρου Κυπριανού τείνει να γίνει viral λόγω του ότι οι παρατηρήσεις του είναι εύλογες και χρειάζονται απαντήσεις.
Ο ίδιος μέσα από ένα μακροσκελή κείμενο του διευκρινίζει ότι οκτώ χρόνια σιωπής και υπομονής είναι αρκετά και ότι είναι καιρός να μιλήσει δημόσια για την κυπριακή πραγματικότητα. Το κράτος όπως επισημαίνει εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τους μεταμοσχευμένους ασθενείς ήπατος ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
«Αδικία και αγωνία δίχως τέλος..
Πέρασαν ήδη οκτώ χρόνια. Γενέθλια ζωής από την μια και ένα κερί, με μια προσευχή στην μνήμη του άγνωστου ήρωα μου από την άλλη. Στον Άγγελο που με το φευγιό του, μου χάρισε ζωή. Οι μνήμες νωπές! Αγωνία, φόβος, πίστη , ελπίδα και αγώνας για να κρατηθώ στην ζωή. Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές πολλές και βασανιστικές. Με την βοήθεια του θεού και των γιατρών τα κατάφερα! Επέστρεψα τελειωτικά στην Κύπρο στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2015 συνεχίζοντας τον αγώνα μου.
Οκτώ χρόνια σιωπής και υπομονής είναι αρκετά. Σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω δημόσια για την Κυπριακή πραγματικότητα. Δυστυχώς το κράτος εξακολουθεί να αδικεί παράφορα τους μεταμοσχευμένους ασθενείς ήπατος και να τους αντιμετωπίζει ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Στην περίπτωση των μεταμοσχευμένων ασθενών ήπατος παρατηρείται ηχηρή απουσία εξειδικευμένων δομών, πρωτοκόλλων και ειδικά εκπαιδευμένων γιατρών αλλά και νοσηλευτών. Με αυτά τα δεδομένα το υφιστάμενο σύστημα μας στερεί το δικαίωμα ισότιμης μεταχείρισης και πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας. Πρόκειται δηλαδή για κραυγαλέα περίπτωση παραβίασης θεμελιωδών αρχών του ΓΕΣΥ.
Ενημερωτικά αναφέρω πως :
Στην Κύπρο δεν λειτουργεί ηπατολογική κλινική αναφοράς με τις ανάλογες ειδικότητες και το κατάλληλα εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό. Αξίζει να τονιστεί πως στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο οι μεταμοσχευμένοι ασθενείς ήπατος παρακολουθούνται από ειδικούς γαστρεντερολόγους – ηπατολόγους με ειδίκευση στην μεταμοσχευτική ηπατολογία (transplant hepatology fellowship) στο πλαίσιο συγκεκριμένων δομών που εξειδικεύονται στον τομέα της ηπατολογίας (liver clinics ). Στο πλαίσιο των κλινικών ήπατος αναπτύσσεται μια ευρύτερη συνεργασία ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων που συναποτελούν τις λεγόμενες διεπιστημονικές ομάδες και οι ασθενείς αξιολογούνται άμεσα σε ένα κλίμα ευρύτερης επιστημονικής συνεργασίας.
Αξίζει να αναφερθεί πως στην Κύπρο δεν υπάρχει ανάλογη θεσμοθετημένη διαδικασία με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις ασθενείς να αξιολογούνται με σημαντική καθυστέρηση. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός ότι σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη νοσηλείας, οι ασθενείς μας νοσηλεύονται σε κοινούς παθολογικούς θαλάμους, κάτι που αυξάνει σημαντικά το ενδεχόμενο ανάπτυξης ενδονοσοκομειακής λοίμωξης. Τέτοιου είδους λοιμώξεις σε μεταμοσχευμένους ασθενείς πιθανόν να αυξήσουν την νοσηρότητα λόγω ανοσοκαταστολής και βεβαρημένου ανοσοποιητικού, με αποτέλεσμα να διατρέχει άμεσο κίνδυνο ακόμα και η ίδια τους η ζωή.
Είναι επίσης απαράδεκτο να μην υπάρχουν πρωτόκολλα μεταμοσχευτικής αξιολόγησης των ασθενών. Θα πρέπει άμεσα να καταρτιστούν ανάλογα πρωτόκολλα καθώς επίσης και σύσταση κεντρικής επιτροπής που να εποπτεύει την σωστή εφαρμογή τους. Η απουσία πρωτοκόλλων οδηγεί μεταξύ άλλων στην μη θεσμοθετημένη ετήσια αξιολόγηση της πορείας των ασθενών βάση, αιματολογικών και άλλων διαγνωστικών ελέγχων που θα πρέπει να καθορίζονται μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες και να συνάδουν με τις διεθνείς πρακτικές.
Η αλήθεια είναι πως ο τομέας της υγείας απαιτεί όραμα, σχεδιασμό, συνεχή βελτίωση, πρόληψη, εξέλιξη και εξειδίκευση σε όλους τους τομείς. Είναι κρίμα και άδικο στην Κύπρο του 2023 να γίνονται εκπτώσεις στην διαχείριση χρόνιων και ευάλωτων ασθενών. Και δυστυχώς οι εκπτώσεις στην δημόσια υγεία ενδεχομένως να κοστίζουν ζωές.
Μετά από έντονες πιέσεις των ιδίων των ασθενών, της Ομοσπονδία Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου-ΟΣΑΚ και της Cyprus Alliance For Rare Disorders είχε ξεκινήσει πριν από μερικούς μήνες μια πρωτοβουλία δημιουργίας ηπατολογικής κλινικής σε συνεργασία με τον ΟΚΥπΥ και με την στήριξη του προηγούμενου υπουργού Υγείας Μιχάλη χατζηπαντέλα. Μέχρι σήμερα οι όποιες ενέργειες βρίσκονται στο σκοτάδι, αφού δεν γνωρίζουμε σε ποιο στάδιο βρίσκεται αυτή η προσπάθεια και ποια θα είναι η τύχη της.
Θα πρέπει ο Οργανισμός Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας -ΟΚΥπΥ να δώσει άμεσα συγκεκριμένες απαντήσεις στα πιο κάτω ερωτήματα :
1.Υπάρχει ειλικρινής διάθεση δημιουργίας ηπατολογικής κλινικής στην βάση διεθνών προτύπων ;
2.Τι προνοεί το προσύμφωνο συνεργασίας (MOU) που έχει υπογραφεί με γνωστό ιατρικό κέντρο της Αγγλίας ;
3.Υπάρχει πλάνο και χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και στελέχωσης της κλινικής με εξειδικευμένο προσωπικό ;
4.Που θα στεγάζεται η κλινική και πόσες κλίνες θα διαθέτει ;
5.Μήπως κάποιοι αντιλαμβάνονται την δημιουργία ηπατολογικής κλινικής και την εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα ως επιπλέον κόστος αντί ως επένδυση ;
6.Πως θα ένιωθαν οι λειτουργοί του Οργανισμός Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας -ΟΚΥπΥ αν βρισκόντουσαν στην δίκη μας θέση ;
Θα ήθελα τέλος να αναφέρω πως σε αυτό τον αγώνα δεν πρέπει να απουσιάζει η ιατρική κοινότητα. Θα πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρη τοποθέτηση από τον Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος – ΠΙΣ και την ΠαΣυΚΙ – Παγκύπρια Συντεχνία Κυβερνητικών Ιατρών.
Αξίζει να σημειωθεί πως η δημιουργία ηπατολογικής κλινικής βρίσκεται στις προεκλογικές δεσμεύσεις του προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη, γεγονός που ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών για ευόδωση της προσπάθειας μας.
ΓεΣΥ-Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας
Popi Kanari»
