Δεκατρία χρόνια πέρασαν από τότε που έφυγε ο Μάριος Τόκας. Όλοι, κρατούν χαραγμένη μέσα τους, τη μνήμη του και πολύ περισσότερο η οικογένεια του. Ένα από τα παιδιά του, ο Άγγελος Τόκας θυμάται και αναπολεί τις υπέροχες μελωδίες που του χάρισε ο πατέρας του ενώ καθημερινά αναπολεί τις στιγμές, όταν ο ίδιος έπιανε την κιθάρα και τραγουδούσε. «Όταν ήμουν πιτσιρικάς έπαιζε μπάλα μαζί μας, μας πήγαινε στο γήπεδο, αλλά περισσότερο του άρεσε να μας πήγαινε βόλτες. Είναι αυτές οι στιγμές, που επίσης, δεν ξεχνάω…».
Ο γιος του Μάριου Τόκα, Άγγελου σε μια αποκλειστική συνέντευξή του, μίλησε με την Καρολίνα Κυπριανού στην διαδικτυακή τηλεόραση AAS, αναφέροντας ότι εκτός του ότι ήταν στο πιάνο και έγραφε μουσική, του άρεσε πολύ να ασχολείται με τον κήπο του. «Είχε μεγάλη αγάπη για τον κήπο του και γενικότερα με τα λουλούδια. Αυτό προσπαθούσε να μας μυήσει και εμάς. Να τον βοηθάμε να περιποιείται τον κήπο του». Ο Άγγελος θυμάται ότι επειδή η δουλειά του πατέρα του ήταν στο σπίτι αφιέρωνε αρκετό χρόνο στα παιδιά του.
Παρόλο, που ο Μάριος Τόκας έχει φύγει από την ζωή, εντούτοις δεν έχει αλλάξει τίποτε μέσα στο σπίτι, μέχρι και ο κήπος είναι ο ίδιος «Τα φυτά που είχε φυτέψει ο ίδιος έχουν γίνει ολόκληρα δέντρα, σαφώς έχει στιγμές που όταν βρίσκεσαι εκτός σπιτιού, σε ένα χώρο, είτε στο αυτοκίνητο που ξαφνικά ακούς ένα τραγούδι και η θύμηση του έρχεται αμέσως…Είναι αναπόφευκτο να τον σκεφτόμαστε και να τον συναντάμε παντού».
Ο Άγγελος θυμάται ότι επειδή η δουλειά του πατέρα του ήταν στο σπίτι αφιέρωνε αρκετό χρόνο στα παιδιά του.
Τα τραγούδια του πατέρα του, τα τραγουδάει παντού σε οικογενειακές ή φιλικές συναντήσεις. Ένα από το τραγούδι που τον συγκινεί τον ίδιο, είναι το «Εντελφαις». Τα παιδιά του πετυχημένου μουσικοσυνθέτη, δεν ακολούθησαν το δρόμο του «Είτε το έχεις, είτε δεν το έχεις…Εμείς, δεν βρήκαμε αυτό τον δρόμο, γιατί ίσως οι συγκυρίες το έφεραν να είναι έτσι. Έφυγε νωρίς σχετικά ο πατέρας μου και δεν είχαμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε. Τον ίδιο δεν τον ενδιαφέρει εάν θα γινόμαστε μουσικοί. Γνωρίζουμε μουσική παίζουμε κιθάρα και μπουζούκι. Παρόλα αυτά ακολουθήσαμε άλλους δρόμους. Η μουσική όμως είναι μέσα στην ζωή μας σε κάθε έκφραση μας».
Οι γονείς του ήταν ένα φυσιολογικό ζευγάρι και η σχέση τους ήταν πολύ καλή. «Πάντοτε στην μητέρα μου, έπαιζε τα νέα του τραγούδι και ρωτούσε την γνώμη της την οποία είχε πολύ ψηλά». Ο Μάριος Τόκας δεν μιλούσε ευθέως για το πρόβλημα της Κύπρου «Πάντοτε, είχε την πικρία για όλα όσα είχαν συμβεί. Ήθελε να δει το νησί του ενωμένο. Τον στεναχωρούσαν όλα αυτά που γίνονταν. Ήταν ένα θέμα που τον απασχολούσε. Πάντοτε στις συναυλίες του τραγουδούσε για την Κύπρο, ακόμη και εάν του έλεγαν ότι δεν είναι εμπορικά . Θεωρούσε ότι ήταν τραγούδια ψυχής και έλεγε όπου κι’ να βρίσκομαι θα τα παίζω…».
Οι συνεργασίες που ξεχωρίζει ο Άγγελος είναι αυτές με τον Μητροπάνο, τον Πάριο αλλά και οι πρώτες συνεργασίες του με τον Μιτσή, τον Ρίτσο και τον Χαλκιά οι οποίες τον έβαλαν στο χώρο. «Εγώ έχω ζήσει τη σχέση του με τον Άλκη Αλκαίο για τον οποίο είχε μεγάλη αγάπη. Έχουμε σχέσεις με όλο τον καλλιτεχνικό χώρο…Πολλοί από τους καλλιτέχνες αυτούς έχουν ήδη φύγει. Δεν μπορούμε να έχουμε επαφή σε προσωπικό επίπεδο».
Τα έργα του Μάριου Τόκα υπάρχουν στα αρχεία και είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθούν
Ο Μάριος Τόκας έχει ιδιαίτερη σχέση με την εκκλησία και γενικότερα όλο το τελετουργικό. «Δεν ήταν φανατικός να πηγαίνει στην εκκλησία. Μετά που ανέβηκε στον Άγιο Όρος αποφάσισε να γράψει. Μάλιστα, έκτισε και μια δική του εκκλησία στο σπίτι μας, στην Τζιά. Εκεί έβαζε το κασετόφωνο και άκουγε τους ύμνους». Τα έργα του Μάριου Τόκα υπάρχουν στα αρχεία και είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφηθούν. Ο ίδιος έγραφε όπου έβρισκε και σαφώς υπάρχουν και πολλά ανέκδοτα.
Ένα «βάρος» που έχουν κληρονομήσει τα παιδιά του, είναι να προστατεύουν όλο το καλλιτεχνικό και προσωπικό του αρχείο του Μάριου Τόκα. Η οικογένεια του είναι ταγμένη σε αυτό…«Δεν αντιλαμβάνονται πολλοί ότι υπάρχει θεματοφύλακας για αυτή την κληρονομιά. Και υπάρχουν και κάποιοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούμε να επιτρέπουν δημόσιες επιχορηγήσεις χιλιάδες ευρώ, χωρίς να το γνωρίζουμε…».
«Δεν αντιλαμβάνονται πολλοί ότι υπάρχει θεματοφύλακας για αυτή την κληρονομιά».
Ο Άγγελος Τόκας θεωρεί ότι μπορούν να γίνουν πάρα πολλά για αυτό το λόγο έχει ιδρυθεί και το Ίδρυμα «Μάριο Τόκας». Ήδη έχει δρομολογηθεί ένα υπερσύγχρονο Μουσείο το οποίο θα είναι ένα πολύ σπουδαίο έργο που έχει γίνει ποτέ στην Κύπρο. «Θα γίνονται περισσότερα πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει. Ώστε να έχουν κάποια ουσία να δίνουν κάτι καινούργιο στο κόσμο, Να μαθαίνουν όσοι δεν γνωρίζουν και να θυμούνται όσοι έχουν αγαπήσει».
Ήταν πολύ δύσκολη η απώλεια γιατί δεν έχασαν μόνο τον πατέρα τους, αλλά ήταν διπλό το βάρος διότι ήταν γνωστός. «Ήταν δύσκολο τόσο η μητέρα μας, η γιαγιά μου, και η θεία μου, οι οποίες σήκωσαν το βάρος. Συμβαίνουν αυτά στην ζωή, αυτά είναι που μας κάνουν δυνατούς…». Μια από τις συμβουλές του πατέρα του και κρατά ως οδηγός, είναι να προχωρούν στις δικές τους δυνάμεις και όχι επειδή είναι τα παιδιά του Μάριου Τόκα. Αυτό που τους λείπει είναι όλες οι στιγμές που θυμάται ως παιδιά, τα ταξίδια, τις συναυλίες, αλλά και το γλυκό χάδι της μελωδίας πριν κοιμηθεί….«Αυτό που μου λείπει είναι να ακούω το πιάνο πριν κοιμηθώ…». Αυτό που κρατά περισσότερο και τον κάνει περήφανο είναι η αγάπη του κόσμου μόλις λέει ότι είναι ο γιος του Μάριου Τόκα, αυτό κρατά την αγάπη του κόσμου…Θα ήθελε ο ίδιος να πει στον πατέρα του ότι έχει χάσει πολλές όμορφες στιγμές που θα ζούσαν μαζί αλλά και ότι θα ήθελε πολύ να έβλεπε από κάπου εκεί ψηλά το έργο αλλά και την αγάπη που του τρέφουν…
