Ο Χρίστος Μιχαηλίδης, υποψήφιος Δήμαρχος και πετυχημένος Σύμβουλος Επικοινωνίας, καθώς και Διευθύνων Σύμβουλος της «Cypronetwork», ανοίγει τα χαρτιά και την ψυχή του στο Coffeevibesmagazine. Μιλά για τα παιδικά του χρόνια στην τότε Λεμεσό, μια πόλη γεμάτη αλάνα και ξεγνοιασιά, και εκφράζει την μεγάλη του αγάπη για την κιθάρα και το τραγούδι.
Οραματίζεται μια Λεμεσό με ευημερία για όλους και όχι για μια χούφτα ανθρώπων όπως είναι σήμερα και στέλνει μηνύματα αισιοδοξίας στις εκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, τονίζοντας πως “ο τολμών νικά” ειδικά όταν έχει μαζί του την αξιοπρέπεια και το δίκαιο.
Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε τον ρόλο σας ως οικογενειάρχης και τις αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις σας;
Αυτό είναι ερώτημα που πρέπει να απευθύνουμε στη γυναίκα μου, την οποία και ευχαριστώ που μας φροντίζει όλους και μας στηρίζει (χαμογελά). Ωστόσο, προσπαθώ στο βαθμό που μπορώ να εξισορροπώ οικογένεια και επαγγελματικές υποχρεώσεις. Παλαιότερα δούλευα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα και μάλιστα με αυξημένο ωράριο, αλλά κατάφερα τα τελευταία χρόνια, τα βράδια των καθημερινών, τις πλείστες μέρες να είμαι με την οικογένειά μου, καθώς επίσης και σχεδόν όλα τα Σαββατοκύριακα να τα αφιερώνω στη σύζυγο, στα παιδιά και στα εγγόνια μου, οι οποίοι είναι η μεγαλύτερη μου περιουσία.
Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια στη Λεμεσό;
Πέραν των όμορφων αναμνήσεων με τους γονείς και την αγάπη με την οποία με περιβάλλανε, καθώς και τις αξίες με τις οποίες με γαλούχησαν, ήταν φυσικά οι φίλοι μου. Όλες οι παιδικές μου αναμνήσεις ήταν γεμάτες ανεμελιά και παιχνίδια στις αλάνες της Λεμεσού. Η πόλη μας τότε, ήταν όλη μια μεγάλη γειτονιά που αγκάλιαζε τα παιδιά της. Ήμασταν ένας τεράστιος αριθμός παιδιών που βρισκόμασταν καθημερινά τα απογεύματα, μπορεί και 15 ή 20 άτομα. Για να παίξουμε μπάλα, να τρέξουμε, να πάμε βόλτα με τα ποδήλατα κ.α. Δυστυχώς αυτό λείπει από τα σημερινά παιδιά και θέλουμε με κάποιο τρόπο να μπορέσουμε, στο βαθμό που είναι εφικτό, να το επαναφέρουμε.
«Αγαπώ τη Λεμεσό. Μου αρέσει κάθε βότσαλο, κάθε πέτρα και κάθε κομμάτι της πόλης μου».
Πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί για να βρούμε τρόπους προσβασιμότητας για όλα τα παιδιά, περιλαμβανομένων των ΑμεΑ, ανάπτυξης της σχέσης με τον γείτονα και την κοινωνία. Δηλαδή, οφείλουμε να κάνουμε τις γειτονιές μας αυτόνομες. Η κοινωνικότητα στη γειτονιά μπορεί να ενισχυθεί με τη δημιουργία πάρκων, κέντρων ψυχαγωγίας και ενασχόλησης, συνοικιακά συμβούλια, με παρατηρητές και άλλα, για να δυναμώσουμε τις σχέσεις της γειτονιάς.
Έχετε κάποιον μέντορα ο οποίος επηρέασε την καριέρα σας;
Αν υπήρχε μέντορας για μένα, αυτός σίγουρα θα ήταν ο Χρύσης Δημητριάδης. Ήταν πάντα δίκαιος και σωστός. Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος στον οποίο είχα την τύχη να θηρεύσω δίπλα του και να έχω μια ιδιαίτερη σχέση και ήταν αυτός που δημιούργησε την Κυπριακή ναυτιλία και τις υπεράκτιες εταιρείες στη Κύπρο. Η συμβολή που μου έδωσε και την έχω κρατήσει ήταν «να είσαι πάντα δίκαιος με τους ανθρώπους», όποιοι και να είναι αυτοί.
Μια από τις μεγάλες σας αγάπες είναι το τραγούδι και η κιθάρα. Πώς σας έχει επηρεάσει στη ζωή σας;
Πραγματικά με έχει επηρεάσει πολύ. Ήταν η μεγάλη μου αγάπη και μικρός το όνειρο μου, ήταν να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι και την μουσική, ωστόσο όταν χρειάστηκε να διασφαλίσω τα προς το ζην, αποφάσισα να σπουδάσω Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ στην Γερμανία, (Master in Business Administration στο Friedrich Alexander Universitaet Erlangen) κάτι για το οποίο δεν μετανιώνω. Λέω σήμερα είμαι Σύμβουλος και στην επόμενη ζωή, αν ξαναρχόμουν πάλι σύμβουλος θα ήθελα να είμαι, όμως η μουσική και ότι την αφορά είναι η μεγάλη μου αγάπη. Χαίρομαι πολύ όταν ακούω μουσική, ή παίζω μουσική και τραγουδώ, με φίλους στο σπίτι ή αλλού και ευτυχώς που υπάρχει η μουσική στη ζωή μας γιατί αποτελεί σημαντικό στοιχείο κάθε κουλτούρας προσφέρει αγάπη, ηρεμία, γαλήνη και συντροφιά αλλά κυρίως εξυψώνει το ανθρώπινο πνεύμα.
«Έγραψα τραγούδια όταν ήμουν πολύ νεαρός, επηρεασμένος από τους τότε τραγουδιστές του μουσικού σχήματος «POLL»
Πιστεύω ακράδαντα ότι η μουσική μπορεί να ενισχύσει στα μέγιστα την πολιτιστική ανάπτυξη της Λεμεσού. Η μουσική και ο πολιτισμός γενικότερα, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας και ειδικότερα της Λεμεσού. Ένας από τους μεγάλους μου στόχους, εάν οι πολίτες με επιλέξουν ως Δήμαρχο Λεμεσού, είναι να διευρύνουμε το φιλότεχνο κοινό. Είμαστε περήφανοι για τη Λεμεσό και τους καλλιτέχνες μας, για κάθε είδος τέχνης που παράγουν. Ωστόσο, το φιλότεχνο κοινό μας είναι μόλις 7% και οφείλουμε να αυξήσουμε αυτόν τον αριθμό, γιατί είναι θέμα ποιότητας και ιστορίας αλλά και γιατί θα δώσουμε δυνατότητες ανάπτυξης στους ίδιους τους καλλιτέχνες μας. Πρέπει να προτάξουμε τους Κύπριους καλλιτέχνες μας. Δεν κλείνουμε την πόρτα στους ξένους καλλιτέχνες, αλλά οφείλουμε να στηρίξουμε και να δώσουμε ευκαιρίες στους Κύπριους, προωθώντας τους Λεμεσιανούς καλλιτέχνες.
Έχετε γράψει ποτέ δική σας μουσική; Αν ναι, ποια ήταν η έμπνευσή σας;
Κι όμως ναι! (γελά). Έγραψα τραγούδια όταν ήμουν πολύ νεαρός, επηρεασμένος από τους τότε τραγουδιστές του μουσικού σχήματος «POLL». Έγραψα δύο-τρία ερωτικά τραγούδια, εμπνευσμένος από τους πρώτους παιδικούς έρωτες της εποχής. Τα θυμάμαι ακόμα και η ικανοποίησή μου ήταν μεγάλη ότι κατάφερα να γράψω τραγούδια.
Έχετε κάποιο αγαπημένο τραγούδι ή καλλιτέχνη που σας εμπνέει;
Για μένα ο Κώστας Χατζής είναι μεγάλος τραγουδοποιός και τον θαυμάζω ιδιαιτέρως. Όταν ήμουν φοιτητής, μάλιστα, συνδύασα την μεγάλη μου αγάπη με το επάγγελμα, εξασφαλίζοντας εξ ολοκλήρου οικονομικά τις σπουδές μου. Εργαζόμασταν με την παρέα μου στα ελληνικά εστιατόρια ως μπουάτ. Είμαι λάτρης του Χατζή και τα αγαπημένα μου τραγούδια είναι το «Αεροπλάνο» και το «Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει».
Υπάρχει κάποιο γεγονός ή εμπειρία από την προσωπική σας ζωή που σας έχει επηρεάσει βαθιά και καθοδηγεί τις αποφάσεις σας ως υποψήφιος δήμαρχος;
Είναι στη φύση μου ως άνθρωπος να με ενδιαφέρουν τα κοινά και το σύνολο των δημοτών. Θέλω όμως να κάνω μια ομολογία. Στη διάρκεια αυτής της εκστρατείας, είδα και πράγματα που την έκταση και τον βαθμό των δυσκολιών δεν είχα συνειδητοποιήσει προηγουμένως. Για παράδειγμα, όταν επισκέφθηκα τις δημοτικές κατοικίες στον Άγιο Νικόλαο, όπου είδα ταβάνια να κρέμονται με αμίαντο, όταν άκουσα για ένα παιδί που για 7 χρόνια δεν είχε ρεύμα και έπρεπε να διαβάζει με το κλεφτοφάναρο, ή όταν πήγα στην «Ισμέτ Πασιά» και είδα την φτώχεια και την απουσία ελπίδας σε αυτούς τους ανθρώπους, παραμελημένους… και αυτού του είδους ιστορίες πονάνε. Οι άστεγοι που βρίσκονται στο έλεος του Θεού. Νομίζω είναι υποχρέωση του κάθε Δήμαρχου, σε περίπτωση εκλογής του, να διασφαλίσει ότι δεν έχουμε Λεμεσό των δύο κόσμων και ότι πραγματικά όλοι οι δημότες αυτής της πόλης, έχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες για ποιότητα ζωής.
Είστε ενεργός σε φιλανθρωπικές ή κοινωνικές δραστηριότητες; Πώς αυτές οι εμπειρίες έχουν διαμορφώσει την αντίληψή σας για την κοινωνία;
Νομίζω ότι όσο περισσότερο εμπλέκεσαι σε φιλανθρωπικές και κοινωνικές δραστηριότητες, και με όσα και να έχεις ασχοληθεί, ποτέ δεν είναι αρκετά! Πρέπει να έχεις πάντα τα μάτια σου ανοιχτά και να τρέχεις σε όποιον το χρειάζεται. Είναι υποχρέωση όλων ανεξαιρέτως να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας οι οποίοι πραγματικά το έχουν ανάγκη.
«Ένα παιδί δεν διάβαζε για το σχολείο με κλεφτοφάναρο για 7 χρόνια»
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό πρόβλημα που σας απασχολεί ιδιαίτερα και πώς σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε ως δήμαρχος;
Φυσικά. Το στεγαστικό, το οποίο είναι απότοκο της άναρχης ανάπτυξης στην πόλη, για το οποίο δυστυχώς θεωρώ συνυπεύθυνους τους συνυποψηφίους μου. Ο ένας ήταν δήμαρχος και έδινε εγκρίσεις για πύργους κ.α., και ο άλλος είναι αρχιτέκτονας που σχεδίαζε και προωθούσε τους πύργους.
Πέραν του θέματος ότι πρέπει να γίνει ένας ολιστικός σχεδιασμός, ειδικά για το στεγαστικό πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα στις μεγάλες αναπτύξεις, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έργο και προσιτή κατοικία στις ευάλωτες ομάδες και στα νεαρά ζευγάρια. Πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες αδειοδότησης για να μεγαλώσουμε το σύνολο της προσφοράς σε οικιστικές μονάδες και να αξιοποιήσουμε κάθε εγκαταλειμμένη κατοικία και διατηρητέο στην πόλη. Θα είναι και ευκαιρία να φτιάξουμε και τα διατηρητέα που κινδυνεύουν. Με ειδικές συμφωνίες με τους ιδιοκτήτες, θα μπορεί να τα παίρνει ο δήμος, να τα ανακαινίζει και να τα νοικιάζει με προσιτά ενοίκια σε ευάλωτες ομάδες.
Επίσης, μπορούν να γίνουν κοινοπραξίες: κράτους, τοπικής αυτοδιοίκησης, ΚΟΑΓ, Μητρόπολης Λεμεσού και ιδιωτικού τομέα, σε μια οργανωμένη μορφή αξιοποιώντας και τη δημοτική περιουσία, για να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει επιτέλους η προσιτή στέγη για ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους μας, που το 40% μένει ακόμα στα σπίτια των γονέων τους.
«Η συμβουλή της μητέρας μου όταν μου έλεγε πάντα «γιέ μου, πάνω από όλα αξιοπρέπεια. Να είσαι πάντα σωστός με τον κόσμο και αξιοπρεπής»
Πώς οι προσωπικές σας αξίες και εμπειρίες διαμορφώνουν το όραμά σας για την πόλη;
Τα βιώματα και οι εμπειρίες μας επιτρέπουν να καταστήσουμε τη Λεμεσό ένα κέντρο υγιούς επιχειρηματικής πρωτιάς, αλλά στα θέματα οραματισμού, για μένα έχει ιδιαίτερη σημασία η κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα ευημερεί το σύνολο των πολιτών και όχι μια χούφτα ανθρώπων, όπως γίνεται σήμερα.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχετε λάβει ποτέ και από ποιον;
Η συμβουλή της μητέρας μου όταν μου έλεγε πάντα «γιέ μου, πάνω από όλα αξιοπρέπεια. Να είσαι πάντα σωστός με τον κόσμο και αξιοπρεπής».
Έχετε κάποιο αγαπημένο μέρος στη Λεμεσό που σας αρέσει να επισκέπτεστε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Αγαπώ τη Λεμεσό. Μου αρέσει κάθε βότσαλο, κάθε πέτρα και κάθε κομμάτι της πόλης μου. Ασφαλέστατα όμως το παραλιακό μέτωπο, όπου αγναντεύεις το μπλε του Σεφέρη και ξεκουράζεις την ψυχή σου, αλλά μου αρέσει και η φυσιογνωμία της πόλης που θέλουμε να προστατεύσουμε με κάθε τρόπο. Οι ταβερνούλες της γειτονιάς με τους μουσικούς τους είναι κάτι ανεπανάληπτο.
Πώς θα περιγράφατε τη φιλοσοφία σας για τη ζωή σε τρεις λέξεις;
Ο τολμών νικά!
