Με έργα αγάπης και αλληλεγγύης που ξεπέρασαν τα σύνορα της θρησκείας, ο Πάπας Φραγκίσκος, ο Ποντίφικας της ταπεινότητας, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή, σκορπώντας βαθιά συγκίνηση σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο «Πάπας των φτωχών» δεν ήταν ένας απλός θρησκευτικός ηγέτης, αλλά μια παγκόσμια φωνή για τους αποκλεισμένους. Από την ίδρυση υποδομών για αστέγους στο Βατικανό μέχρι τις επισκέψεις του σε εμπόλεμες ζώνες και σε δοκιμαζόμενες περιοχές του κόσμου, όπως οι προσφυγικοί καταυλισμοί στη Λέσβο, ο Πάπας Φραγκίσκος έσκυψε με αυθεντική φροντίδα στον ανθρώπινο πόνο, κρατώντας το Ευαγγέλιο της αγάπης ζωντανό με πράξεις.

Μια από τις ιστορικές στιγμές ήταν η επίσκεψή του στην Κύπρο από τις 2 έως τις 4 Δεκεμβρίου του 2021. Ήταν η δεύτερη φορά που προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας επισκέφθηκε την Κύπρο και το νησί τον υποδέχθηκε με τις δέουσες τιμές Αρχηγού Κράτους. Τον Ποντιφίκας τον είχε καλωσορίσει η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου και μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Η επίσκεψή του δεν είχε μόνο τελετουργικό χαρακτήρα – υπήρξε έκφραση ενότητας, σεβασμού και ελπίδας για έναν κόσμο δικαιότερο και ειρηνικότερο.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ενημέρωσε τον Πάπα Φραγκίσκο για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, τις προκλήσεις που αντιμετώπιζε το νησί και τις συνεχείς προσπάθειες για ειρηνική λύση. Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο – όπως ονομαζόταν πριν αναλάβει την παποσύνη – ανέλαβε το παπικό αξίωμα το 2013 και από τότε μεταμόρφωσε την Εκκλησία σε έναν θεσμό που υπηρετεί, δεν επιβάλλεται. Έζησε με λιτότητα, απέρριψε τη χλιδή και επέλεξε να βρίσκεται πάντα δίπλα στους απλούς ανθρώπους. Ύψωνε τη φωνή του σταθερά υπέρ των αδύναμων: των μεταναστών, των προσφύγων, των άστεγων και των αδικημένων.
Σήμερα, 21 Απριλίου 2025, στα 88 του χρόνια, ο Πάπας Φραγκίσκος έφυγε από τη ζωή, αλλά αφήνει πίσω του μια κληρονομιά γεμάτη φως, ανθρωπιά και πίστη στο καλό. Ο κόσμος τον αποχαιρετά με δάκρυα, αλλά και με ευγνωμοσύνη για το παράδειγμα που έδωσε.
Ο «Πάπας των φτωχών», όπως δίκαια αποκαλέστηκε, αφιέρωσε κάθε στιγμή της παποσύνης του στην έμπρακτη αγάπη: από την επίσκεψή του σε καταυλισμούς προσφύγων στη Λέσβο και τις φτωχογειτονιές της Βραζιλίας, μέχρι την καθιέρωση πλυντηρίων ρούχων και ιατρείων για αστέγους κοντά στον Άγιο Πέτρο. Ήταν ο άνθρωπος που δεν αρκέστηκε στα λόγια· κατέβηκε στους δρόμους, άγγιξε πληγές, και μίλησε για ισότητα, σεβασμό και κοινωνική δικαιοσύνη, με τρόπο βαθιά ανθρώπινο.

Υπήρξε ο πρώτος Ιησουίτης Πάπας και ο πρώτος από τη Λατινική Αμερική. Από την εκλογή του το 2013, άλλαξε το πρόσωπο της Καθολικής Εκκλησίας, φέρνοντας έναν αέρα ταπεινότητας, ελπίδας και απλότητας. Αρνήθηκε τη χλιδή, ζώντας σε μικρό διαμέρισμα, και μετακινούμενος με φθηνό αυτοκίνητο. Η καρδιά του χτυπούσε πάντα για τον απλό άνθρωπο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: