Η Καίτη Κωνσταντίνου υπήρξε μια από τις πιο αγαπητές ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης. Πίσω από το χιούμορ και τις αξέχαστες ερμηνείες της, κρυβόταν μια γυναίκα με βαθιά ευαισθησία και εσωτερικές αναζητήσεις.
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
Η Καίτη Κωνσταντίνου, η σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός που έγραψε τη δική της ιστορία στο θέατρο και την τηλεόραση, έφυγε από τη ζωή στις 10 Μαρτίου 2025, σε ηλικία 61 ετών, ύστερα από γενναία μάχη με τον καρκίνο. Αναδείχθηκε ως μια από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς του ελληνικού κοινού, με το ευρύ κοινό να τη λατρεύει μέσα από τον θρυλικό ρόλο της Σωσώς Παπαδήμα στη σειρά «Εγκλήματα». Με την αξέχαστη κυνικότητα και το μαύρο χιούμορ της, χάρισε ατάκες που έμειναν χαραγμένες στη μνήμη των τηλεθεατών. «Εγώ δεν είμαι κακιά, οι άλλοι είναι καλοί» έλεγε χαρακτηριστικά η Σωσώ, κάνοντας το πανελλήνιο να γελά και να τη λατρεύει ταυτόχρονα.
«αν θέλεις να κλάψεις, κλάψε, δεν πειράζει»
Πέρα από την τηλεόραση, η Καίτη Κωνσταντίνου είχε πλούσια παρουσία στο θέατρο, συμμετέχοντας σε πλήθος παραστάσεων. Ήταν μια ηθοποιός που μπορούσε με άνεση να εναλλάσσεται από το δράμα στην κωμωδία, αποδεικνύοντας συνεχώς το εύρος του ταλέντου της. Η είδηση του θανάτου της προκάλεσε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και στους θαυμαστές της. Και σήμερα, το κοινό της αποχαιρετά με συγκίνηση, αλλά και με ένα χαμόγελο, όπως ακριβώς θα ήθελε η αξέχαστη Σωσώ.
Γεννημένη στη Ροδοδάφνη Αχαΐας, ξεκίνησε την πορεία της από τη Φιλοσοφική Σχολή, αλλά η αγάπη της για την τέχνη την οδήγησε στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Με το ταλέντο της, κατάφερε να ξεχωρίσει και να γίνει μία από τις πιο αγαπημένες φυσιογνωμίες του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης.
Ωστόσο, η ίδια δεν αναζητούσε ποτέ τη δημοσιότητα. «Δεν θέλω ταρατατζούμ. Αγαπώ την ησυχία μου» έλεγε με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Όταν τη ρωτούσαν γιατί δεν γνωρίζουμε πολλά για την προσωπική της ζωή, απαντούσε χαρακτηριστικά: «Και γιατί να γνωρίζετε; Τι να την κάνετε τη ζωή μου; Δεν έχει και τίποτα φοβερό. Μια κανονική ζωή είναι. Είμαι σπιτόγατος. Μου αρέσει να είμαι με τους φίλους μου. Πλέον μου αρέσουν και τα ταξίδια. Παλιά τα βαριόμουνα. Μου αρέσει επίσης πολύ να οδηγώ. Έχω και έναν σκύλο, τον Τζόρα».
Η αξεπέραστη Σωσώ των «Εγκλημάτων» έγινε τηλεοπτικός θρύλος, με το ιδιαίτερο μαύρο χιούμορ και τις κυνικές της ατάκες. «Εγώ δεν είμαι κακιά, οι άλλοι είναι καλοί», έλεγε, και το κοινό τη λάτρευε γι’ αυτό. Όμως, πίσω από την τηλεοπτική περσόνα, υπήρχε μια γυναίκα με βαθύ στοχασμό για τη ζωή και τον χρόνο. «Ναι, είμαι μοναχικός άνθρωπος. Δεν με φοβίζει ιδιαίτερα η μοναξιά. Θέλω πάντα κάποιες ώρες μόνη μου. Είναι επιλογή», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στο Βήμα το 2020.
«Εγώ δεν είμαι κακιά, οι άλλοι είναι καλοί»
Ο φόβος του θανάτου δεν της ήταν ξένος: «Ο χρόνος με απασχολεί, με φοβίζει ο θάνατος, δεν είμαι σαν κάποιους που λένε εντάξει…», είχε παραδεχτεί. Ωστόσο, το μέλλον το έβλεπε πάντα μέσα από τη δουλειά της: «Θέλω να κάνω πράγματα που να γουστάρω στη δουλειά. Να είμαι υγιής, να είναι υγιείς οι άνθρωποι που αγαπώ, να με αγαπάνε και να τους αγαπώ».
Όσο για την πίστη της, ποτέ δεν είχε ξεκάθαρες απαντήσεις, αλλά είχε μια βαθύτερη αίσθηση ότι κάτι υπήρχε: «Πιστεύω σε μια δύναμη, δεν ξέρω τι είναι. Η θέλησή μας, ο εγκέφαλός μας, η ψυχή μας, δεν ξέρω, οι εξωγήινοι, ένας άλλος πολιτισμός. Κάτι υπάρχει όμως. Δεν πιστεύω στη στενή έννοια του Θεού, αλλά προσεύχομαι αρκετές φορές – στα δύσκολα προσεύχονται κι αυτοί που δεν πιστεύουν».
Η Καίτη Κωνσταντίνου φεύγει, αφήνοντας πίσω της μια παρακαταθήκη γέλιου, σκέψης και ανεπιτήδευτης αυθεντικότητας. Σήμερα, το κοινό της την αποχαιρετά, όχι μόνο με θλίψη, αλλά και με ένα χαμόγελο – όπως ακριβώς θα ήθελε και η ίδια.
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό ΟΚ, είχε μιλήσει για τα παιδικά της χρόνια και την απώλεια που σημάδεψε τη ζωή της: «Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Τον έχασα όταν ήμουν μόλις 8 ετών. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα, γιατί η έλλειψή του ήταν τεράστια. Παρόλα αυτά, μεγάλωσα σε μια πολύ δεμένη οικογένεια, με τη μητέρα μου, την αδελφή μου και τα ανίψια μου, που τα βλέπω σαν δικά μου παιδιά».
Η πορεία της προς την υποκριτική δεν ήταν προδιαγεγραμμένη. Όπως είχε δηλώσει στην εκπομπή Στούντιο 4, η υποκριτική δεν ήταν παιδικό της όνειρο: «Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γίνω ηθοποιός. Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε πολύ να βλέπω το Θέατρο της Δευτέρας στην τηλεόραση. Ζούσα στην επαρχία και όποτε ερχόταν θίασος, ήθελα να βλέπω όλες τις παραστάσεις. Αλλά να παίξω εγώ; Ούτε που το φανταζόμουν!».
«Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γίνω ηθοποιός. Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε πολύ να βλέπω το Θέατρο της Δευτέρας στην τηλεόραση».
Αρχικά, η πορεία της την οδήγησε στην εκπαίδευση, όμως γρήγορα κατάλαβε ότι δεν ήταν αυτό που ήθελε: «Το σχολείο δεν μου άρεσε ποτέ – ούτε ως μαθήτρια ούτε ως καθηγήτρια. Ήταν για μένα ένας μικρός εφιάλτης. Στην αρχή το βρήκα ενδιαφέρον, αλλά μετά ένιωθα ότι απομακρύνομαι. Δεν ήμουν αυστηρή, πήγαινα πάντα με τους πιο αδύναμους μαθητές, αλλά ένιωθα πως δεν ήμουν αποτελεσματική. Και όταν έχεις μια άλλη επιλογή μπροστά σου, είναι εύκολο να φύγεις».
Η απόφασή της να ακολουθήσει την υποκριτική ήρθε σχεδόν φυσικά. «Φοβόμουν τις οντισιόν, ήμουν πολύ ντροπαλή. Δεν ήξερα αν θα μπορούσα να σταθώ σε αυτόν τον χώρο. Όμως, τελικά, η ζωή με οδήγησε εκεί που πραγματικά ανήκα».
Με το ταλέντο της και τη μοναδική της παρουσία, η Καίτη Κωνσταντίνου έγινε μέρος της ζωής μας. Δεν αναζήτησε ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά αγαπήθηκε βαθιά για την αυθεντικότητά της. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη της.
Αντίο, Καίτη. «Καλύτερα να μιλάμε, παρά να σκοτωνόμαστε». Και εσύ μας έκανες να μιλάμε, να γελάμε και να σε αγαπάμε.
Εμφανίστηκε σε πολλές επιτυχημένες σειρές όπως Η Τούρτα της Μαμάς, Safe Sex, Eπτά Θανάσιμες Πεθερές, Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο, Κάπου σε Ξέρω, Κόκκινο Δωμάτιο, Dolce Vita ενώ η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στην σειρά του ALPHA, Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα όπου υποδύθηκε την Αλέξις Βροντάκη, σε μία παρωδία του Σασμού έχοντας βεντέτα με τη Χρύσα Ρώπα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
