Η υγεία δεν είναι είδος πολυτέλειας. Δεν τη χαρίζουν στους λίγους, τους ισχυρούς ή τους οικονομικά προνομιούχους. Τη διεκδικούμε όλοι. Τη δικαιούμαστε όλοι. Αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα — αδιαπραγμάτευτο και καθολικό. Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, καταγωγής ή κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, αξίζει να έχει πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει ότι «αξίζει» τη φροντίδα.
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
Στην Κύπρο, το Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓεΣΥ) έφερε ελπίδα και άνοιξε δρόμους. Ένωσε πολίτες κάτω από την ίδια ομπρέλα φροντίδας. Έσπασε φραγμούς και έδειξε ότι η ισότητα στην υγεία δεν είναι όνειρο μακρινό. Όμως σήμερα, αυτή η ελπίδα δοκιμάζεται. Τα Νοσοκομεία έρχονται αντιμέτωπα με την έλλειψη προσωπικού. Οι πολίτες περιμένουν μήνες για ραντεβού και οι γιατροί και οι νοσηλευτές ξεπερνούν καθημερινά τα όρια τους. Δουλεύουν εξαντλητικά, χωρίς επαρκή στήριξη. Κρατούν το σύστημα όρθιο, όταν αυτό καταρρέει γύρω τους.

Ασαφές παραμένει σε πολλές περιπτώσεις το ποιος φέρει την ευθύνη για την παρακολούθηση και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, γεγονός που εντείνει το αίσθημα ανασφάλειας και αδικίας των πολιτών. Οι ασθενείς δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το ποιος είναι υπεύθυνος για την καλή λειτουργία του συστήματος και για την επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν.
Περιστατικά ιατρικής αμέλειας παραμένουν «υπό διερεύνηση» για χρόνια, με τις οικογένειες να ψάχνουν απελπισμένα για απαντήσεις, και τα θύματα να παραμένουν χωρίς δικαίωση. Η έλλειψη διαφάνειας και υπευθυνότητας είναι απλώς αδικαιολόγητη όταν υπάρχουν ανθρώπινες ζωές πίσω από κάθε περιστατικό.
Τα παιδιά που στερούνται πρώιμης παρέμβασης, οι ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν βασικές υπηρεσίες αποκατάστασης, και οι άνθρωποι που περιμένουν μήνες ή και χρόνια για την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, αναδεικνύουν την αποτυχία ενός συστήματος που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών του.

Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας δεν μπορεί να είναι μέρα γιορτής αν δεν αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάματα. Αν δεν ακούσουμε τις φωνές των ευάλωτων και αν δεν υπάρξει επιτέλους πολιτική βούληση για διορθώσεις και τομές στο σύστημα υγείας. Η περίθαλψη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη για όλους, και γι’ αυτό απαιτούμε σύγχρονες υποδομές που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Χρειαζόμαστε διαφάνεια, αξιοκρατία και, πάνω απ’ όλα, σεβασμό — στον ασθενή που βασίζεται στο σύστημα και στον επαγγελματία υγείας που καθημερινά προσφέρει την καλύτερη δυνατή φροντίδα υπό αντίξοες συνθήκες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (World Health Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου και επικεντρώνεται σε σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας που επηρεάζουν τον πλανήτη. Η ημέρα αυτή συνδέεται με την «γέννηση» του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) το 1948, ο οποίος ιδρύθηκε με στόχο την προώθηση και προστασία της δημόσιας υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας το 2025 είναι «Υγιές ξεκίνημα, ελπιδοφόρο μέλλον».
Ο ΠΟΥ επισημαίνει την ανάγκη ενίσχυσης των προσπαθειών για την εξάλειψη των προληπτών θανάτων μητέρων και νεογνών. Κάθε χρόνο, σχεδόν 300.000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια μωρά πεθαίνουν τον πρώτο μήνα της ζωής τους, με περίπου 2 εκατομμύρια άλλα να γεννιούνται νεκρά. Αυτά τα νούμερα αποδεικνύουν την ανάγκη για άμεσες ενέργειες και βελτίωση των υγειονομικών συστημάτων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: