Για τη περιπέτεια του με τον καρκίνο και γι’ τα όλα όσα βίωσε στην τρυφερή ηλικία των εφτά ετών, μίλησε ο Λούκας Κουρούσιης για τον οποίο την περασμένη εβδομάδα είχαμε προβάλλει ότι είχε επιστρέψει στο παιδοογκολογικό τμήμα μετά από 26 χρόνια, στο Μακαρείου Νοσοκομείου, για να χαρίσει χαμόγελα στα παιδιά που νοσηλεύονται εκεί.
Ο προπονητής ποδοσφαίρου βρέθηκε καλεσμένος στη μεσημβρινή εκπομπή του Omega «Έλα να Δεις», ο οποίος μίλησε στην παρουσιάστρια της εκπομπής Έλενα Θεοδώρου, για τη περιπέτεια του που είχε με τον καρκίνο αλλά και για τον ποδοσφαιρικό αγώνα που θα γίνει το Σάββατο 15 Οκτωβρίου, τα οποία τα έσοδα θα δοθούν στους «Μικρούς Ήρωες».
«Τα παιδάκια ήρθαν στην πόρτα και μας είδαν γιατί απαγορεύεται να μπούνε μέσα. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη για εμάς. Μίλησα με τους γονείς απλά μια μητέρα όταν της είπε ο πρόεδρος του Ογκολογικού ότι είναι ένα παιδί που νοσηλεύτηκε στο Ογκολογικό και τώρα είμαι 33 ετών και επέζησα, η μητέρα αυτή, δάκρυσε. Ελπίζω να της έδωσα δύναμη και κουράγιο να συνεχιστεί η προσπάθεια και να είναι καλά των 3 χρονών αγοράκι της.
Σε ηλικία 8 ετών είχα ένα πόνο στην κοιλιακή χώρα και επισκεφθήκαμε ένα παιδοχειρουργό και προχωρήσαμε σε επέμβαση. Μάλιστα, τότε έζησα και χειρουργημένος το μεγάλο σεισμό του 1996. Μετά το χειρουργείο, κατάλαβε ο γιατρός ότι δεν ήταν “σκαρτισμα” και με παρέπεμψε στο Παιδοογκολογικό. Εκεί ξεκίνησε μια σειρά από εξετάσεις, αναλύσεις, μυελών των οστών και καταλήξαμε στον κακοήθη όγκο και τον καταπολεμήσαμε με χημειοθεραπείες. Στην αρχή ήταν καθημερινές, εβδομαδιαίες, μηνιαίες και ακολούθως σταμάτησα.
Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι να θέλεις να παίξεις αλλά να μην μπορείς. Δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο. Οι γονείς μου ήταν δικαιολογημένα, υπερπροστατευτικοί. Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η παρακέντηση, οι πόνοι στην κοιλιακή χώρα και η πτώση των μαλλιών λόγω της χημειοθεραπείας. Τίποτε άλλο δεν νομίζω να μου έμεινε κάτι. Το 1996 δεν υπήρχε καν το διαδίκτυο να το ψάξω. Ήξερα ότι είμαι άρρωστος αλλά δεν ήξερα ότι ήταν κάτι το πολύ σοβαρό. Οι γονείς μου δεν μου έλεγαν τίποτε, λέγανε απλά τη λέξη “αυτός ο κύριος έχει κακό”. Γι’ αυτό τον λόγο κάνουμε αυτές τις εκδηλώσεις τώρα. Θεωρώ κάθε οικογένεια έχει ένα ιστορικό καρκίνου μέσα στην οικογένεια του. Ας μην περιμένουμε να έρθει ο καρκίνος για να κάνουμε κάτι, καλύτερα να κάνουμε τις αναλύσεις, τις εξετάσεις…Η πρόληψη είναι το παν.
Το τατουάζ που έχει στο χέρι του αποτυπωμένο είναι χαραγμένη όλη η ζωή του. Το ποδόσφαιρο στην ζωή του μπήκε από πολύ νωρίς ενώ πέρασε από διάφορες ποδοσφαιρικές ομάδες της Λεμεσού. Εδώ και τέσσερα χρόνια είναι προπονητής στην ομάδα Κουρίου Επισκοπής ενώ παλιότερα βραβεύτηκε από την ΠΑΕΕΚ Κολοσσίου έως προπονητής της χρονιάς. Το Σάββατο δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένους, στόχος είναι να έρθει στο γήπεδο ο κόσμος για να χαρούν αυτά τα παιδιά. Το παιχνίδι ξεκινάει η ώρα 16.00 και η είσοδος είναι ελεύθερη. Εισφορές για το Παιδοογκολογικό μπορεί να κάνει όποιος θέλει ενώ θα υπάρχουν φανέλες και από τις δύο ομάδες υπογεγραμμένες από τους ποδοσφαιριστές»
