Το όνομα του είναι Aris. Μεγάλωσε στην Ινδονησία και σήμερα είναι 23 ετών. Πριν τρία χρόνια, μόλις στα 20 του, ο παιδοβιαστής Aris έγινε ένας ζωντανός εφιάλτης αρκετών ανήλικων κοριτσιών, τα οποία κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από τον ίδιον. Σε μία χώρα που οι κάτοικοι έχουν συνηθίσει να βλέπουν παιδιά 11 ετών να εκδίδονται από προαγωγούς, ο Aris επέλεξε να κάνει πράξη τις αρρωστημένες φαντασιώσεις του σε πολλές ανήλικες.
Ευτυχώς ο ίδιος δεν γλίτωσε. Συνελήφθη και καταδικάστηκε, αλλά πριν οδηγηθεί στη φυλακή, προχώρησε και σε φρικιαστικές λεπτομέρειες. Ομολόγησε πως είχε βιάσει ανήλικα κορίτσια μέσα σε τζαμιά, σε σπίτια ακόμη και σε χωράφια, όπου κανείς δεν μπορούσε να τα βοηθήσει ή να σταματήσει τον βιαστή. Είχε δηλώσει επίσης στις τοπικές αρχές ότι βίαζε επειδή είχε επηρεαστεί από ταινίες πορνό, ενώ παραδέχτηκε πως αν και του άρεσαν οι ενήλικες γυναίκες, εκείνες δεν τον ήθελαν κι έτσι επέλεξε να βιάσει παιδιά.
Ο τότε 20χρονος βιαστής έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ινδονησία στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή του χημικού ευνουχισμού. Η ποινή του χημικού ευνουχισμού ήταν μια πρόσθετη ποινή στην 12ετη φυλάκισή του, ενώ αυτή προβλεπόταν να εκτελεστεί στο τέλος της «βασικής» ποινής, δηλαδή πριν βγει από την φυλακή. Η ποινή στον τότε 20χρονο άνδρα είχε επιβληθεί από το περιφερειακό δικαστήριο του Mojokerto.
Επειδή όμως ήταν η πρώτη φορά που επιβαλλόταν, η κυβέρνηση ζήτησε τότε τη βοήθεια της Ινδονησιακής Ένωσης Ιατρών (IDI) για τον χημικό ευνουχισμό καταδικασθέντων παιδεραστών. Ωστόσο οι επαγγελματίες ιατροί της χώρας αρνήθηκαν με την αιτιολογία ότι η διαδικασία παραβιάζει την ιατρική δεοντολογία κι έτσι ο Aris δεν υπεβλήθη τότε σε χημικό ευνουχισμό. Ο Aris και η Ινδονησία είναι όμως μία μικρή περίπτωση ενός μεγάλου φακέλου με το όνομα «χημικός ευνουχισμός».
Ένα θέμα που για πολλούς είναι επιτακτική ανάγκη και για άλλους πρέπει να επιβληθεί άμεσα ειδικά όταν μιλάμε για παιδόφιλους. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά που βρίσκει την συγκεκριμένη ποινή είτε ανεπαρκή διότι δεν έχει μόνιμο αποτέλεσμα, είτε ανήθικη καθώς παραβιάζει, σύμφωνα με τους ίδιους, ανθρώπινα δικαιώματα. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και γιατροί αλλά και νομικοί που υποστηρίζουν θερμά την μία πλευρά και αντίστοιχοι που υποστηρίζουν την άλλη.
Ανεξάρτητα όμως με τα μαθήματα ηθικής ή μη, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νομοθέτες σε πολιτείες των ΗΠΑ βγάζουν την συγκεκριμένη πρόταση από το συρτάρι τους, καλώντας έτσι γερουσιαστές και δικαστές να την εξετάσουν ώστε ορισμένοι παιδόφιλοι να υποβάλλονται σε χημικό ευνουχισμό πριν βγουν από τη φυλακή. Οι προτάσεις διαφέρουν από Πολιτεία σε Πολιτεία και από χώρα σε χώρα. Παραδείγματος χάριν, στην Αλαμπάμα θεσπίστηκε νόμος που να απαιτεί βιαστές ανηλίκων να υποβάλλονται σε χημικό ευνουχισμό προκειμένου να βγουν από τη φυλακή.
Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο, όσοι κακοποίησαν παιδιά κάτω των 13 ετών θα υποβάλλονται σε ένεση με φάρμακα προκειμένου να μπλοκάρουν τις ορμόνες τους πριν βγουν από τη φυλακή. Ένα παρόμοιο νομοσχέδιο προτάθηκε στην Οκλαχόμα, αλλά συνάντησε έντονες αντιδράσεις. Εκεί ψηφίστηκε νόμος που επιβάλλει τον χημικό ευνουχισμό για όσους διαπράττουν σεξουαλικά αδικήματα, ωστόσο καταργήθηκε το 2013 με την αιτιολογία ότι αποτελούσε «παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Κοντά στην εισήγηση του χημικού ευνουχισμού βρέθηκε και η Ταϊλάνδη σε μία προσπάθειά της να μειώσει τα σεξουαλικά εγκλήματα κατά των ενηλίκων. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα που είχε γίνει στην ασιατική χώρα, από τους 16.413 καταδικασθέντες σεξουαλικούς παραβάτες που αποφυλακίστηκαν από τις φυλακές της Ταϊλάνδης μεταξύ 2013 και 2020, υπήρχαν 4.848 που διέπραξαν εκ νέου αδίκημα. Στη Ρωσία, υπάρχει επίσης ποινή χημικού ευνουχισμού για βιαστές κοριτσιών κάτω των 14 ετών.
Μια άλλη χώρα που αναμένει την ποινή του χημικού ευνουχισμού είναι το Καζακστάν, το οποίο ανέφερε 1.000 περιπτώσεις κάθε χρόνο από το 2010 έως το 2014. Η Ινδία εφαρμόζει επίσης ποινές χημικού ευνουχισμού. Από το 2012 η ινδική κυβέρνηση έχει εφαρμόσει ποινές χημικού ευνουχισμού και 30 χρόνια φυλάκισης. Ομοίως, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης εφαρμόσει ποινές χημικού ευνουχισμού.
Πηγή: in.gr, Reuters, The Advocate, The Atlantic, Vanguardngr.com
Τι είναι ο χημικός ευνουχισμός
Ο ευνουχισμός είναι οποιαδήποτε ενέργεια, χειρουργική, χημική ή άλλη, με την οποία ένα άτομο χάνει τη λειτουργία των όρχεων: της ανδρικής νονάδας. Ο χειρουργικός ευνουχισμός είναι αμφοτερόπλευρη ορχεκτομή (εκτομή και των δύο όρχεων), ενώ ο χημικός ευνουχισμός χρησιμοποιεί φαρμακευτικές ουσίες για την απενεργοποίηση των όρχεων. Ο ευνουχισμός προκαλεί στείρωση (αποτρέποντας την αναπαραγωγή του ευνουχισμένου ατόμου ή ζώου). Επίσης, μειώνει σημαντικά την παραγωγή ορμονών, όπως η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα.
Το ισοδύναμο του ευνουχισμού για τα θηλυκά ζώα είναι η στείρωση. Τα επίπεδα οιστρογόνων πέφτουν μετά την ωοθηκεκτομή και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της μείωσης των ορμονών του φύλου είναι σημαντικές σε όλο το σώμα. Ο ευνουχισμός των ζώων έχει σκοπό να ευνοήσει την επιθυμητή ανάπτυξη του ζώου ή των συνηθειών του, ως αναφροδισιακό ή για να αποτρέψει τον υπερπληθυσμό. Ο όρος ευνουχισμός μπορεί επίσης μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στην αφαίρεση τόσο των όρχεων όσο και τους πέους.
Ο εθελοντικός ή υποχρεωτικός προληπτικός χημικός ή χειρουργικός ευνουχισμός πραγματοποιείται σε πολλές χώρες—διατίθενται αναφορές από αμερικανικές και ευρωπαϊκές χώρες ιδίως για περισσότερα από ογδόντα χρόνια (χημικά για περίπου τριάντα)—ως μια επιλογή για θεραπεία για άτομα που έχουν παραβιάσει νόμους σεξουαλικής φύσης, επιτρέποντάς τους να επιστρέψουν στην κοινότητα από κατά τα άλλα μακροχρόνιες φυλακίσεις. Η αποτελεσματικότητα και η ηθική αυτής της θεραπείας συζητούνται έντονα.
Ένας προσωρινός «χημικός ευνουχισμός» έχει μελετηθεί και αναπτυχθεί ως προληπτικό μέτρο και τιμωρία για πολλά επαναλαμβανόμενα σεξουαλικά εγκλήματα, όπως ο βιασμός ή άλλη σεξουαλική βία. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να προσπαθήσει να «θεραπεύσει» την ομοφυλοφιλία, όπως ο χημικός ευνουχισμός που διατάχθηκε κατά του Άλαν Τούρινγκ. Στη σύγχρονη εποχή, η Τσεχική Δημοκρατία εφαρμόζει χειρουργικό ευνουχισμό καταδικασμένων σεξουαλικών παραβατών. Σύμφωνα με τις εκθέσεις που συνέταξε το Συμβούλιο της Ευρώπης, ένα φόρουμ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στη χώρα της κεντρικής Ευρώπης ευνουχίστηκαν σωματικά τουλάχιστον 94 κρατούμενοι τα 10 χρόνια έως τον Απρίλιο του 2008. Η Τσεχική Δημοκρατία υπερασπίζεται αυτή τη διαδικασία ως εθελοντική και αποτελεσματική.
Σύμφωνα με τον Δρ Μάρτιν Χόλι, διευθυντή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Μπόχνιτσε στην Πράγα, κανένας από τους σχεδόν 100 σεξουαλικούς δράστες που είχαν ευνουχιστεί σωματικά δεν είχε διαπράξει περαιτέρω αδικήματα. Ένας κατά συρροή δράστης δήλωσε ότι ο ευνουχισμός ήταν η «καλύτερη απόφαση» που πήρε ποτέ: «Από τη μια πρέπει να προστατεύσεις τα πιθανά θύματα και από την άλλη ήθελα να προστατευτώ από τον εαυτό μου, ήθελα να ζήσω σαν κανονικός άνθρωπος.» Ο Ντον Γκρούμπιν, καθηγητής στο Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ, ο οποίος διαχειρίζεται επίσης ένα πρόγραμμα χημικού ευνουχισμού που υποστηρίζεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης του Ηνωμένου Βασιλείου, ήταν αρχικά αντίθετος στον φυσικό ευνουχισμό. Μετά την επίσκεψη στην Τσεχική Δημοκρατία, ωστόσο, συμφώνησε ότι κάποια μορφή ευνουχισμού μπορεί να ωφελήσει ορισμένους σεξουαλικούς παραβάτες.
Ορισμένοι εγκληματολόγοι υποστηρίζουν ότι τα φαινομενικά χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής σε ευνουχισμένους άνδρες σεξουαλικούς παραβάτες σε σύγκριση με τους μη ευνουχισμένους δεν αποδεικνύει ότι είναι βιολογικό αποτέλεσμα του ευνουχισμού, αλλά μπορεί να εξηγηθεί από άλλους παράγοντες. Ένας προτεινόμενος παράγοντας από τη θεωρία παιγνίων είναι ότι οι άνδρες που είναι πρόθυμοι να δεχτούν τον ευνουχισμό για να λάβουν μικρότερη ποινή φυλάκισης είναι εκείνοι που εκτιμούν την ελευθερία από τη φυλακή περισσότερο από τους άνδρες που δεν είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για την ελευθερία με τους όρχεις τους.
Αυτή η υπόθεση μπορεί να εξηγήσει τη φαινομενικά χαμηλότερη υποτροπή τους ως αποτέλεσμα της σκληρότερης προσπάθειας για την απόκρυψη των αποδεικτικών στοιχείων για τα εγκλήματά τους και να υποστηρίξει ότι η υπό όρους αποφυλάκισή τους αποτελεί κίνδυνο απελευθέρωσης παραβατών που απλώς κρύβουν τα εγκλήματά τους πιο αποτελεσματικά και δεν είναι λιγότερο πιθανό να διαπράξουν νέα εγκλήματα. Αυτοί οι εγκληματολόγοι υποστηρίζουν επίσης ότι οι αστυνομικοί ερευνητές που αντιμετωπίζουν ευνουχισμένους άνδρες ως λιγότερο πιθανό να επαναλάβουν τα αδικήματα από τους μη ευνουχισμένους άνδρες μπορεί να προκαλέσουν προκατάληψη έρευνας και αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Πηγή:Βικιπαίδεια
