Με δύναμη ψυχής και με ένα τεράστιο σθένος ο Ανδρέας Φυλακτού είναι ένας ηθοποιός, που είχε όνειρα και στόχους από την νεαρή του, ηλικία. Αυτό όμως που δεν γνώριζε είναι ότι στο χώρο του θεάτρου, “υπάρχει βρωμιά-όπως διευκρινίζει -η οποία είναι πολύ συγκεκριμένη και μπορεί να καθαριστεί εύκολα”.
Ο Κύπριος σε μια εξομολόγηση καρδιάς, για πρώτη φορά, μίλησε για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε από άτομο το οποίο αυτή την περίοδο τελεί ποινή φυλάκισης. Ο Κύπριος ηθοποιός σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή στην εκπομπή «Με αγάπη Χριστιάνα» και στην Χριστιάνα Αριστοτέλους, εξομολογείται τα όσα πέρασε και βίωσε με το συγκεκριμένο άτομο αλλά και μαζί με τον Κύπριο μεσολαβητή, ο οποίος έχει όνομα και είναι υπαρκτό πρόσωπο.
«Έχω συναντήσει πολλούς όμορφους ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν, απλά υπάρχουν κάποια μεμονωμένα άτομα, τα οποία καπηλεύονται την θέση εξουσίας που τους έχει δοθεί…»
«Κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Ναι, στο χώρο των καλλιτεχνών ξεκίνησα την καταγγελία δεν είμαι ο μόνος. Υπάρχουν καταγγελίες. Θεωρώ ότι πρέπει να στηριχτεί η προσπάθεια χωρίς φόβο όσοι θέλουν να καταγγείλουν, έφτασε η ώρα να ειπωθούν κάποια πράγματα. Το πρόβλημα δεν είναι ο χώρος του θεάτρου αλλά είναι οι άνθρωποι. Έχω συναντήσει πολλούς όμορφους ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν, απλά υπάρχουν κάποια μεμονωμένα άτομα, τα οποία καπηλεύονται την θέση εξουσίας που τους έχει δοθεί…»
«Για αρκετά χρόνια προσπαθείς να το ξεχάσεις. Για αρκετά χρόνια προσπαθείς να το θάψεις να το ξεχάσεις… Για μένα έγινε το κλικ όταν είδα τη Ζέτα Δούκα. Από εκείνη την μέρα και μετά επανέρχονταν μνήμες. Έχασα τον ύπνο μου. Είπα ότι τώρα είναι η ώρα να μιλήσεις γιατί δεν γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να συνεχίζουν το έργο με τον ίδιο τρόπο, να έχουν να κάνουν με νέους ηθοποιούς… Τα άτομα τα οποία στοχεύουν είναι νέα που έχουν όνειρα να μπουν στον χώρο… Είσαι πιο ευάλωτος να σε χειριστούν να σε χειραγωγήσουν. Εξακολουθεί να γίνεται. Εγώ το πέρασα, είχα τις επιπτώσεις, αλλά δεν θα το επιτρέψω να συμβεί από δω και στο εξής σε κανέναν».
«Είπα ότι τώρα είναι η ώρα να μιλήσεις γιατί δεν γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να συνεχίζουν το έργο με τον ίδιο τρόπο, να έχουν να κάνουν με νέους ηθοποιούς…»
«Υπάρχουν κάποια πράγματα που φωτογραφίζουν κάποιο μοτίβο δράσης. Μου έτυχε εμένα περιστατικό που καλέστηκα για ακρόαση στον προσωπικό χώρο του σκηνοθέτη… Όταν μπαίνεις νέος στο χώρο, δεν ξέρεις. Όταν μου ζητήθηκε να είναι γυμνός ο ρόλος και έπρεπε να με δει γυμνό και μου είπε ότι πρέπει να βάλει κάποιες συνθήκες. Στη δική μου περίπτωση τον αντέκρουσα και σηκώθηκα και έφυγα. Όταν βρέθηκα με συναδέλφους και μίλησα γι’ αυτό το περιστατικό βρέθηκε και ο συνάδελφος που δεν αντέκρουσε και κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Το ίδιο άτομο. Η μία περίπτωση έγινε στην Ελλάδα και η άλλη στην Κύπρο. Ήταν ο θύτης. Επίσης, στις συζητήσεις ήταν ο ίδιος διαμεσολαβητής που έστειλε τον συνάδελφο και κατέληξε να κακοποιείται, είναι ο ίδιος προσπάθησε να στείλει και εμένα, σε άτομο που ακούστηκε στην Ελλάδα, απλά εγώ αρνήθηκα»
«Ο άνθρωπος που προσπάθησαν να με στείλουν είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης και μετά την άρνηση μου άλλαξαν πολλά στον εργασιακό μου χώρο. Ακολούθησε υποτίμηση, λασπολογία, κλείσιμο πορτών. Υπάρχει σαν δικαιολογία το γυμνό χωρίς ωστόσο να υπάρχει σε καμιά παράσταση. Όλα αυτά ενδέχεται να οδηγήσουν σε σεξουαλική πράξη».
«Όταν συμβαίνει και όταν συνέρχεσαι από το σοκ…όταν αντιλαμβάνεσαι γιατί δέχεσαι αυτή την εχθρότητα. Όταν γεννιέται μέσα σου μια θέλησε να θέλεις να πεις πράγματα αλλά όταν κάνεις κάποια δειλά βήματα στο να εκφραστείς αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει συγκάλυψη από πιο πάνω, του συγκεκριμένου ατόμου. Τότε σε ποιον να απευθυνθείς; »
Στην προσπάθεια του να μιλήσει σε κάποιον, οι πόρτες ήταν κλειστές.
«Κανένας δεν έκανε κάτι. Που να πάω εγώ ένας μιτσής που μόλις μπήκε στο χώρο, σε ποιον να το καταγγείλω είναι από τους ανθρώπους που καλύπτουν αυτό το άτομο και καλύπτουν αυτό και δεν κάνουν τίποτε; Και αν είναι δυνατόν αυτό το άτομο, με πιθανώς κάλυψη, να έχει επαφή με άτομα ανήλικα που θέλουν να μπουν στον χώρο του θεάτρου. Δεν πρέπει να επιτραπεί να συνεχιστεί αυτό το πράγμα».
Σε σχετική ερώτηση, εάν γνωρίζει για περιπτώσεις ανηλίκων, ο ηθοποιός ανέφερε «Δεν ξέρω ανήλικους εγώ. Δεν χρειάζεται όμως να ενηλικιωθούν τα ανήλικα για να γίνει καταγγελία. Κάποιοι συνάδελφοι φοβούνται να πουν οτιδήποτε. Κάποιοι έχουν περάσει σεξουαλική παρενόχληση και σεξουαλικής απαξίωσης. Μπορώ να διαβεβαιώσω τους συνάδελφους ότι θα γίνονται ανώνυμα…Μπορεί να δώσει την καταγγελία και τα στοιχεία και υπάρχουν πέραν των συνάδελφων που χειρίζονται αυτά τα θέμα και οι νομικοί σύμβουλοι».
Ο Ανδρέας Φυλακτού υποστηρίζει ότι υπάρχει ο διαμεσολαβητής.
«Η βρωμιά είναι πολλά συγκεκριμένη και μπορεί να καθαρίσει εύκολα. Για να καθαρίσει χρειάζεται όσοι την έχουν βιώσει σε οποιονδήποτε βαθμό να μιλήσουν… Μπορεί να μην ήξεραν αλλά πιστεύω και κάποιοι ήξεραν. Κάποιους μπορεί να βόλευε να συμβαίνουν αυτές οι ενέργειες».
Ο Κύπριος δεν φοβήθηκε να μιλήσει ανοικτά. Δέχτηκε πολλά τηλεφωνήματα στήριξης από συναδέλφους και ανθρώπους που ίσως να γνωρίζουν κάποια πράγματα. «Δεν νομίζω να έχουν το θράσος να με φοβίσουν να μην μιλήσω. Τώρα είναι η ώρα που μιλούν τα θύματα. Τώρα είναι η ώρα που η κοινωνία και τα media πρέπει να στηρίξει τα θύματα, έτσι ώστε να μπορούν να μιλήσουν και να φέρουν στην επιφάνεια, όλα αυτά που συμβαίνουν».
Ο ίδιος έχει αλλάξει γιατί το όλο θέμα δεν τον έχει ανεπηρέαστο « Έχω γίνει πολύ πιο καχύποπτος. Είμαι πολύ επιφυλακτικός όταν γνωρίζω άτομα που έρχονται να προσφέρουν πράγματα… Δεν φαντάζεσαι πόσο θυμό μου προκαλεί που δεν αντέδρασα τότε με τον τρόπο που θα αντιδρούσα αν μου συνέβαινε τώρα αυτό το πράγμα…Έχω θυμό προς εμένα…»
«Όταν ξεκινά η παρενόχληση, ειδικά σε νεαρή ηλικία και δεν έχεις τις άμυνες να αντικρούσεις είσαι σε κατάσταση σοκ. Δεν ξέρεις εάν αυτό που συμβαίνει πρέπει να συμβεί. Είναι λες και παγώνεις, θεωρείς ότι είναι φυσιολογικό. Σου μένει αυτό το τραύμα το οποίο κουβαλάς για πολλά χρόνια μετά. Το νομικό πλαίσιο μπορεί να σε καλύψει μέχρι ενός σημείου. Γι’ αυτό χρειάζεται να βγουν και τα υπόλοιπα θύματα να μιλήσουν. Ήδη είμαστε αρκετοί. πρέπει να βγουν όλοι».
Είναι σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος που μας βλέπει, ότι το πρόβλημα δεν είναι το θέατρο, ο αθλητισμός. Το πρόβλημα δεν είναι το θέατρο στην ολότητά του. Αλλά το πρόβλημα είναι συγκεκριμένα αισχρά άτομα τα οποία εκμεταλλεύονται τη δύναμη που τους έχει δοθεί για να έχουν προσωπικό όφελος.
«Εγώ το πέρασα! Δεν θα ανεχτώ με τον οποιοδήποτε τρόπο να περάσουν άλλα άτομα, νεαρά άτομα τα ίδια! Που έχουν όνειρα να περάσουν τα ίδια. Πρέπει τώρα να κοπεί τούτη η κατάσταση. Όλοι αυτοί που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, να φοβούνται να ξανακάνουν το παραμικρό στον οποιονδήποτε. Να φοβούνται να παρενοχλούν, να βρίζουν, να χειρονομούν εναντίον ατόμων που δουλεύουν για αυτούς».
