Το τραγικό τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στην 21χρονη Ξένια Ζακχαίου από το Τσιακκιλερό τα ξημερώματα της Κυριακής του Θωμά, συγκλόνισε το Παγκύπριο. Η μητέρα της Ξένιας, Άντρη με ψυχή σπασμένη από τον θρήνο, αναγκάστηκε να πάρει θέση και να υπερασπιστεί τη μνήμη του παιδιού της. Με μια ανάρτηση γεμάτη αξιοπρέπεια και πόνο, αποκάλυψε πως κυκλοφόρησαν ψευδείς και ανυπόστατες φήμες.
Πριν καλά καλά καταλάβει η οικογένεια τι συνέβη, πριν μάθουν οι ίδιοι τη μοίρα του παιδιού τους από επίσημα χείλη, τα social media και τα ειδησεογραφικά sites είχαν ήδη γεμίσει με «πληροφορίες», σενάρια, «πορίσματα» και εικασίες. Άλλοι προσπαθούσαν να «βγουν πρώτοι» και άλλοι να εξασφαλίσουν κλικ και προβολές πάνω στο τραγικό δυστύχημα, αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο πόνο.
Με μια ανάρτηση γεμάτη αξιοπρέπεια και πόνο, αποκάλυψε πως κυκλοφόρησαν ψευδείς και ανυπόστατες φήμες, όπως ότι η κόρη της δήθεν είχε φύγει από το σπίτι μετά από σύγκρουση με τους γονείς της. «Την κόρη μας την λατρεύαμε και θα την λατρεύουμε για όσο ζούμε», γράφει, βάζοντας τέλος στις φήμες και υπενθυμίζοντας σε όλους μας το αυτονόητο: πως όταν ένα σπίτι πενθεί, δεν έχει θέση η αδιακρισία.
Η δημόσια παρέμβασή της δεν είναι μόνο μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την αλήθεια, αλλά και μια ηχηρή υπενθύμιση προς όλους – και ειδικά προς εμάς τους δημοσιογράφους: Ο πόνος δεν είναι θέαμα. Οι λέξεις μας έχουν βάρος. Οι εικασίες και οι «αναλύσεις» πάνω σε τραγωδίες που δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί επίσημα, μπορούν να πληγώσουν, να διασύρουν, να στιγματίσουν οικογένειες. Όχι, δεν είναι όλα είδηση. Δεν μετριέται η επιτυχία μας με τα «πρώτος το έγραψε», αλλά με το πόσο άνθρωποι μείναμε.
Ας αφήσουμε τη Δικαιοσύνη και τις Αρχές να κάνουν τη δουλειά τους. Ας αφήσουμε τις οικογένειες να πενθήσουν. Και πάνω απ’ όλα, ας δείξουμε επιτέλους σεβασμό στον θάνατο και σ’ εκείνους που μένουν πίσω με συντρίμμια. Η μητέρα της, Άντρης Μιχαήλ με λόγια που «στάζουν» οδύνη, βρήκε το κουράγιο να υπερασπιστεί τη μνήμη της κόρης της, μέσα από δημόσια ανάρτηση. Όχι για να συγκινήσει. Όχι για να ακουστεί. Αλλά για να προστατεύσει την αλήθεια από τη στρέβλωση και το κουτσομπολιό που ντύνεται «ρεπορτάζ». Και δυστυχώς, αυτή η ανάγκη αναδεικνύει ένα πρόβλημα που βαραίνει όλους μας: την ευκολία με την οποία διακινούμε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, χωρίς κανέναν σεβασμό στη μνήμη των νεκρών και στους ζωντανούς που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι.
«Πριν ακόμη ενημερωθούν οι συγγενείς, είχαν δημοσιευτεί δέκα διαφορετικά σενάρια για τα αίτια του δυστυχήματος. Πριν καν υπάρξει επίσημο πόρισμα της Αστυνομίας, τα social media και ιστοσελίδες «πρωτοστατούσαν» με προσωπικές ερμηνείες, ψευδείς ισχυρισμούς, ακόμη και με σχόλια που αγγίζουν τα όρια της συκοφαντίας. Κάποιοι έσπευσαν να «ενημερώσουν» πως η κοπέλα είχε δήθεν απομακρυνθεί από την οικογένειά της. Η αλήθεια όμως ήταν άλλη – και ευτυχώς ειπώθηκε με αξιοπρέπεια από τη μητέρα της, που επεσήμανε πως η Άντρη ζούσε με τη γιαγιά της προσωρινά λόγω δουλειάς, και ότι η οικογένειά της την στήριζε απόλυτα.
Οι περισσότεροι γνωρίζετε ότι έχασα τον άγγελό μου σε τροχαίο ξημερώματα της Κυριακής του Θωμά. Ο πόνος μου είναι αβάσταχτος και δεν ξέρω απ’ εδώ και μπρος πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου. Όμως αυτό δεν νοιάζει τα ΜΜΕ στην ανάγκη τους να τρέξουν πρώτοι να βγάλουν ψευδείς ειδήσεις μόνο και μόνο για να βγουν πρώτοι σε νούμερα. Δεν τους νοιάζει αυτός ο πόνος για τους ανθρώπους που χάσαν τον άγγελό τους 21 χρονών. Πριν προφτάσουμε οι δικοί της να μάθουμε για τον χαμό της, 10 διαφορετικά site έχουν γράψει 10 διαφορετικά πορίσματα. Υπόψη ότι η Αστυνομία δεν έχει βγάλει ακόμα πόρισμα για τα ακριβή αίτια του θανάτου – τα έχουν βγάλει οι δημοσιογράφοι, όλοι από διαφορετικά κανάλια. ΜΠΡΑΒΟ. Τώρα ποιος θα πάρει το βραβείο, δεν γνωρίζω.
Δεν είχα διάθεση να μπω στα fb και να ασχοληθώ με όλους αυτούς τους ηλίθιους που προσπαθούν να κάνουν τους εμπειρογνώμονες, τους απάνθρωπους, αλλά το τελευταίο που έχω ακούσει δεν μπορώ να το αφήσω να συνεχιστεί – γι’ αυτό θεώρησα σωστό, για τη μνήμη της κόρης μου, με όση δύναμη μου έχει απομείνει, να παρέμβω. Ήρθαν και μου είπαν ότι ακούστηκε πως την διώξαμε οι γονείς της από το σπίτι, γι’ αυτό έφυγε κι έμενε μόνη της στο Κίτι. ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Την κόρη μας την λατρεύαμε και θα την λατρεύουμε για όσο ζούμε, μέχρι να πάμε να τη συναντήσουμε. Όπως λατρεύουμε όλα μας τα μωρά. Ήμασταν πάντα δίπλα της και ποτέ δεν την αφήσαμε μόνη της. Έφυγε από το σπίτι κι έμενε στη γιαγιά της γιατί είμαστε πολύτεκνη οικογένεια, μεγάλωσαν και ήθελε τον δικό της χώρο. Στο Κίτι δούλευε. ΔΕΝ ζούσε. Λοιπόν, ας σεβαστούν όλοι τη μνήμη του μωρού μου κι ας σεβαστούν τον πόνο μας. Γιατί εκεί που πέφτει το λαμπρόν, εκεί κρούζει. ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ, ό,τι και να έχει συμβεί».
Η νεαρή κοπέλα οδηγούσε στον δρόμο Λάρνακας – Αεροδρομίου Λάρνακας, παρά τον Τεκκέ, όταν – κάτω από συνθήκες που διερευνώνται – έχασε τον έλεγχο του οχήματός της, προσέκρουσε σε πεζοδρόμιο και στη συνέχεια πέρασε πάνω από τη διαχωριστική νησίδα, συγκρουόμενη με αυτοκίνητο που οδηγούσε 25χρονος. Η Ξένια μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός της.Η ανάρτησή της μητέρας της, είναι γροθιά στο στομάχι, αλλά και καθρέφτης της ευθύνης που οφείλουμε όλοι – και ιδίως εμείς οι δημοσιογράφοι – να επιδεικνύουμε μπροστά στην ανθρώπινη οδύνη. Η είδηση δεν είναι ποτέ πιο σημαντική από τον άνθρωπο. Η πρωτιά δεν δικαιολογεί τη διασπορά ανακριβειών. Ο σεβασμός στη μνήμη ενός παιδιού και στον πόνο της οικογένειάς του, είναι αυτονόητος – ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
