Με μια μακροσκελή ανάρτηση της, η πρώην μουσικός παραγωγός αλλά και βουλευτίνα, Ρούλα Γεωργιάδου περιγράφει όλα αυτά που έζησε κατά τη διάρκεια της θητείας της. Γραφόμενα που βγαίνουν από τη ψυχή της αισθανόμενη ότι όλα αυτά που έζησε ήταν μια εμπειρία ζωής.
«Άλλη μια εμπειρία ζωής.Από χθες προσπαθούσα να γράψω λίγα λόγια και γι’ αυτό που έζησα τους τελευταίους 8 μήνες. Ήταν Οκτώβρης εν μέσω πανδημίας. Άνεργη πέρασα να δω τα φιλαράκια μου στα γυρίσματα. Μου τηλεφώνησε η αδελφή μου ότι η μαμμά μας ήταν καθ οδόν προς το νοσοκομείο. Σε πολύ λίγα λεπτά βρέθηκα εκεί και οι γιατροί αφαιρούσαν υγρά από τους πνεύμονες της κιόλας. Το κινητό κτυπούσε αδιάκοπα και γω απλά πάτησα το κουμπί και το έκλεισα. Σύστημα που το έχουμε στην οικογένεια όταν μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, ασχολούμαστε με το πρόβλημα και μόνο. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν. Ευτυχώς τα μεσάνυχτα όλα πήγαν κατ΄ ευχήν και πήραμε τη μαμμά μας στο σπίτι. Ούτε που θυμήθηκα να ανοίξω το κινητό. Την επομένη το πρωί πήγα και πάλι στο πλατό. Θυμήθηκα να ανοίξω επιτέλους το κινητό αλλά στο αθόρυβο και ασχολήθηκα με αυτά που μου αρέσουν στα γυρίσματα. Λίγο πριν το μεσημέρι το συνεργείο έκανε brake για καφέ. Τότε ήθελα να δω αν η μαμά ήταν καλά και προσπάθησα να την δω με βιντεοκλήση. Τότε είδα 20 αναπάντητες από διάφορα τηλέφωνα γνωστά και άγνωστα. Δεν είχα δεί ειδήσεις για δύο μέρες και ήμουν εντελώς αχάπαρη. Απάντησα πρώτα στην αγαπημένη μου γιατρίνα και Πρόεδρο της Αλληλεγγύης με σκοπό να πάρω τα φώτα της από ιατρικής πλευράς. «Σε 10λ να είσαι εδώ. Γιατί δεν απαντάς δύο μέρες; τα κανάλια είναι εδώ!! Ποιά κανάλια; γιατί; πού; αφού είμαι ήδη σε κανάλι! «Δεν άκουσες τίποτα;
“Οχι. Τί έγινε; Μπαίνεις στη Βουλή ως πρώτη επιλαχούσα. Ξέροντας το χιούμορ της, άρχισε να την ρωτώ για διαφραγματοκοίλη και πως μετατοπίζεται και αρπάζει υγρά ο πνεύμονας. Έλα σε 5λ και θα σου τα εξηγήσω. Ντύσου. Το “ντύσου σε ένα συνεργείο που γίνεται αχταρμάς δεν… Τα κορίτσια του μακιγιάζ είχαν κιόλας ακούσει ειδήσεις και τα εκπαιδευμένα, σβέλτα χέρια τους κατάφεραν να σουλουπώσουν στο τσάκ μπάμ την όψη μου. Κάποτε έφτασα και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν πλάκα. Έγιναν οι δηλώσεις και την επόμενη μέρα μετά τον έφορο θα γινόταν η ορκωμοσία του Προέδρου της Βουλής, η δικιά μου και του αντικαταστάτη του Αδάμου Αδάμου. Αμέσως μετά στην ολομέλεια θα ψηφιζόταν η αυτοδιάλυση της Βουλής. Δηλαδή θα μπορούσα να μπω στο Γκίνες ότι έζησα για ένα λεπτό βουλεύτρια. Τελικά αυτό δεν έγινε και πήγαινα καθημερινά στο καινούργιο κεφάλαιο της ζωής μου, αυτό της Βουλής των αντιπροσώπων. Διάλεξα τις επιτροπές μου για πράγματα που αγαπούσα και αγαπώ.
Ανθρώπινα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες, περιβάλλον, και πρόσφυγες, αγνοούμενους και παθόντες. Άκουσα για πρώτη φορά τις λέξεις νόμος, ουσιώδης νόμος, εκθέσεις, προτάσεις, καλεσμένους, υπουργούς, επιτρόπους, σκάνδαλα, τοποθετήσεις ίσως στη πιο δύσκολη εποχή αυτής της 5ετίας. Πείσμωσα. Διάβαζα πολύ τα βράδια τι είχε προηγηθεί σε συνεχιζόμενα θέματα όταν δεν ήμουνα εκεί, ρωτούσα, μάθαινα, και έλυνα τις απορίες μου από βραδύς από την μεγάλη δασκάλα μου . Την γυναίκα που με διάλεξε για το τότε ψηφοδέλτιο της το 2016. Θέλω να την ευχαριστήσω για την υπομονή να εξήγα σε ένα 5χρονο τα πάντα. Εγώ δεν έχω και δεν θα είχα αυτό το ταλέντο. Σε μια βδομάδα το βουνό που έβλεπα μπροστά μου, έγινε λόφος, και μετά κοιλάδα.
Έμαθα και είδα πως λειτουργεί το σύστημα για τους φτωχοποιημένους, τους δυσπραγούντες, τους άνεργους, τους λήπτες ΕΕΕ, τους ανθρώπους με αναπηρίες, με νοητική υστέρηση, για χαμηλοσυνταξιούχους, για βία στην οικογένεια, για σεξισμό, για αποδοχή διαφορετικότητας, για φυλακισμένους, για καρκινοπαθείς, για ουσιοεξαρτώμενους, για μονογονιούς, για συντάξεις χηρείας, ορφάνιας και γενικά όλα όσα βοηθούσα πριν μπω στη Βουλή. Η μελέτη των νόμων με έμαθε τα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών και τους παρότρυνα να τα διεκδικούν. Έμαθα για τα εκατομμύρια κονδύλια που έρχονται από την ΕΕ και πως και που; ή ακόμα και πώς δεν διατέθηκαν στους δικαιούχους.
Έμαθα για το Θαλάσσιο Χωροταξικό δίκαιο, για την ΑΟΖ, για αγωγούς, για δηλητηριώδη λύματα σε αυτοσχέδιες λίμνες, για μόλυνση στο περιβάλλον, για ασφαλτικά εργοστάσια με toxic fumes σε κατοικημένες περιοχές, για ξεριζωμό δασών χάριν μεγάλων φωτοβολταικών έργων, για τουρκοκυπριακές περιουσίες, για διπλοταλαιπωριμένους συμπατριώτες μου που ψάχνουν το δίκαιο τους και ακόμη μετά από 47 χρόνια περιμένουν από τον αρμόδιο φορέα να εγκριθούν για συντήρηση υποστατικών και ετοιμόρροπων καταυλισμών. Άκουσα και είδα δύο λίστες με σκάνδαλα, διασπάθιση δημοσίου χρήματος, για υπεξαιρέσεις, για διαγραφή δανείων ΠΕΠ, και ευχήθηκα να δω έστω και μία παραδειγματική τιμωρία. Δεν ευτύχισα να το ζήσω.
Ευτύχισα όμως να γνωρίσω και καλούς και ουδέτερους και αδιάφορους, και αδιάφθορους ανθρώπους. Από τον καθένα πήρα και κάτι. Ήτε καλό ήτε κακό. Μεγάλο σχολείο η Βουλή. Κατεβαίνεις από το ροζ συννεφάκι και σκέφτεσαι τους συνανθρώπους σου αν είναι υπέρ ή κατά τους την ώρα που σηκώνεις το χέρι σου να ψηφίσεις ένα νόμο γι’ αυτούς που σε επέλεξαν και σε εμπιστεύτηκαν. Όσες φορές έφυγα από ένα από τα πολλά επαγγέλματα που έχω κάνει στη ζωή μου πάντα φεύγω ευχαριστώντας. Ποτέ πυροβολώντας. Το ίδιο θα κάνω και τώρα. Ευχαριστώ όλους τους πρώην συναδέλφους μου και καλωσορίζω τους καινούργιους. Χάρηκα κυρίως για τους νέους ανθρώπους και τις φρέσκιες ιδέες που ελπίζω να υποβάλουν στη νέα βουλή. Ευχαριστώ τον συνεργάτη μου Λουί Λουκά για την άψογη συνεργασία μας, τη Ραφαέλλα Ασσιώτου για την σβελτάδα και την ανοχή της, την Τζιουλη Καριόλου, την Εύη Μιχαήλ, τη Μαρίνα, την Αντρια Σαββα και την Κωνσταντίνα μου. Ευχαριστώ τις 11 γυναίκες βουλεύτριες για την γυναικεία Αλληλεγγύη μας σε πολλά θέματα και νοιώθω θλίψη για την μείωση των εδρών στις γυναίκες. Ευχαριστώ και τον συνάδελφο μου Μιχάλη Γιωργάλλα και σας εύχομαι όλους παλιούς και νέους καλή συνέχεια. Άξιζε ναι, τον κόπο αυτή η εμπειρία. Την ψήφο σας την τίμησα με όλες μου τις δυνάμεις, τίμια, και καθαρά».
