Η Δικαιοσύνη μίλησε με ξεκάθαρη φωνή. Το Εφετείο απέρριψε στο σύνολό της την έφεση 63χρονου άνδρα, ο οποίος είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως σε 20 χρόνια φυλάκιση για τη συστηματική σεξουαλική κακοποίηση της 11χρονης εγγονής του.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Μιχάλη Χατζηβασίλη στο Philenews.com, το Εφετείο όχι μόνο επικύρωσε την αυστηρή ποινή που είχε επιβάλει το Κακουργιοδικείο Λάρνακας–Αμμοχώστου, αλλά και χαρακτήρισε την υπόθεση ως μία από τις πλέον σοβαρές και απεχθείς που έχουν φτάσει ποτέ ενώπιόν του. Καμία επιείκεια. Ο 63χρονος παππούς, που βίαζε συστηματικά την εγγονή του, θα εκτίσει στο ακέραιο την 20ετή ποινή του. Το Εφετείο έκρινε ότι η υπόθεση δεν επιδέχεται καμία μείωση, επικυρώνοντας πλήρως την πρωτόδικη απόφαση.
Σύμφωνα με τη Δικαστική Απόφαση, ο καταδικασθείς βρέθηκε ένοχος σε 26 συνολικά κατηγορίες, που καλύπτουν ένα φάσμα σοβαρότατων σεξουαλικών και βίαιων αδικημάτων: Οκτώ κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού, καταχρώμενος τη θέση εμπιστοσύνης που κατείχε ως παππούς οκτώ κατηγορίες βιασμού, τέσσερις κατηγορίες για σεξουαλικές πράξεις άλλες από συνουσία, επίσης με κατάχρηση εμπιστοσύνης, τέσσερις κατηγορίες άσεμνης επίθεσης, μία κατηγορία αιμομιξίας, μία κατηγορία πρόκλησης πραγματικής σωματικής βλάβης
Τα αδικήματα τελέστηκαν σε βάρος της εγγονής του, γεννηθείσας το 2009, κατά την περίοδο Δεκέμβριος 2020 – Ιούλιος 2021, σε ένα περιβάλλον το οποίο, όπως σημειώνεται στην απόφαση, χαρακτηριζόταν από παραμέληση και απουσία σταθερών γονεϊκών δομών.
Το Εφετείο στην απόφασή του ανέφερε ξεκάθαρα ότι πρόκειται για μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις του είδους, επισημαίνοντας πως ο καταδικασθείς παρουσίαζε τις αποτρόπαιες πράξεις του ως «παιχνίδι» και σε περιπτώσεις άρνησης της ανήλικης ασκούσε βία, προκαλώντας της σωματική βλάβη. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στη διαστροφή του δράστη, ο οποίος, σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, υποστήριζε ότι με τις πράξεις του… διαφύλαττε την «αγνότητα» της εγγονής του για τον μελλοντικό της σύζυγο.
Το Δικαστήριο, εφαρμόζοντας το Άρθρο 19(γ) του Νόμου 91(Ι)/2014, έλαβε υπόψη ως επιβαρυντικό παράγοντα το γεγονός ότι τα αδικήματα διαπράχθηκαν από άτομο εντός της οικογένειας, σε κατάχρηση σχέσης εμπιστοσύνης. «Η επιβολή αποτρεπτικών ποινών ήταν ενδεδειγμένη. Δεν συμφωνούμε ότι οι επιβληθείσες ποινές είναι έκδηλα υπερβολικές. Αντιθέτως, είναι πλήρως αιτιολογημένες και ανάλογες της σοβαρότητας των πράξεων», ανέφερε το Εφετείο, απορρίπτοντας όλους τους λόγους έφεσης. Η υπόθεση αυτή φωτίζει, με τον πιο ωμό και εφιαλτικό τρόπο, το πώς η κακοποίηση μπορεί να κρύβεται ακόμη και μέσα στους κόλπους της ίδιας της οικογένειας. Και η Δικαιοσύνη, σε αυτή την περίπτωση, δεν χαρίστηκε.
Το θύμα; Η ίδια του η εγγονή, γεννημένη το 2009. Ένα παιδί που αντί να προστατεύεται, κακοποιείτο από τον άνθρωπο που έπρεπε να είναι το καταφύγιό του. Οι πράξεις εκτείνονται χρονικά από τον Δεκέμβριο του 2020 μέχρι και τον Ιούλιο του 2021. Ο κατηγορούμενος προσπάθησε να ανατρέψει την απόφαση, επικαλούμενος —μέσω 13 λόγων έφεσης— αδυναμίες στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, έλλειψη ενισχυτικών στοιχείων και παραβίαση της δίκαιης δίκης. Υποστήριξε μάλιστα ότι τα εγκλήματα διαπράχθηκαν από άλλο πρόσωπο.
«Ο εφεσείων, καταχρώμενος τη θέση εμπιστοσύνης, χρησιμοποίησε τη σχέση αυτή για να εξυπηρετήσει τις διαστροφές του. Δεν μπορεί να μην προκαλέσει αποτροπιασμό το ότι εξηγούσε στην παραπονούμενη πως με όσα της έκανε, διαφύλασσε – δήθεν – την «αγνότητά» της για τον μελλοντικό της σύζυγο», αναφέρει χαρακτηριστικά το Δικαστήριο.
Το Άρθρο 19(γ) του Νόμου 91(Ι)/2014 προβλέπει ότι η διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων από μέλος της οικογένειας του θύματος συνιστά επιβαρυντικό παράγοντα, γεγονός που λήφθηκε σοβαρά υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής. Το Εφετείο τόνισε επίσης τον έντεχνο τρόπο με τον οποίο ο δράστης παραπλανούσε το παιδί, παρουσιάζοντας τις πράξεις του ως «παιχνίδι». Όταν η ανήλικη αντιστάθηκε, αντέδρασε με βία, ενώ ασκούσε συνεχή ψυχολογική πίεση, απειλώντας την ακόμη και με αποστέρηση απλών καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως η βόλτα με τα σκυλιά.
Μετά από εξέταση όλων των στοιχείων, το Εφετείο απέρριψε τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης περί ελλιπούς μαρτυρίας ή παραβίασης της δίκαιης δίκης και επικύρωσε στο σύνολό της την πρωτόδικη απόφαση του Κακουργιοδικείου. «Η επιβολή αποτρεπτικών ποινών ήταν απολύτως ενδεδειγμένη», αναφέρει η απόφαση, «και δεν συμφωνούμε ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν είναι έκδηλα υπερβολικές. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση, η οποία προκαλεί αποστροφή». Την απόφαση υπογράφουν οι δικαστές Χ.Β. Χαραλάμπους, Μ. Παπαδοπούλου και Μ.Γ. Πικής.
Όταν προδίδεται η εμπιστοσύνη στο ίδιο το αίμα, η Δικαιοσύνη οφείλει να μιλά. Και αυτή τη φορά, το έκανε με σαφήνεια, αυστηρότητα και χωρίς εκπτώσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
