Ο εμβληματικός και χαρισματικός δημοσιογράφος όπως χαρακτηρίζει σε ανακοίνωση του η Ένωση Συντακτών Κύπρου αλλά και άτομα που τον γνώρισαν από κοντά «έφυγε» σε ηλικία 90 ετών.Σε ανάρτησή του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αλλά και άτομα που συνεργάστηκαν μαζί του εξέφρασαν την λύπη τους, αποχαιρετώντας με αυτό τον τρόπο τον πολυτάλαντο και μέχρι το βαθύ του γήρας εν ενεργεία δημοσιογράφο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, σε ανάρτησή του, στο Twitter εξέφρασε τη λύπη του.
«Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης υπήρξε μία ξεχωριστή μορφή στην κυπριακή δημοσιογραφία. Ευρυμαθής, οξύνους και τολμηρός δεν δίσταζε να επισημαίνει, να αναδεικνύει να καυτηριάζει και να στηλιτεύει ακόμη, φαινόμενα που καθημερινά απασχολούσαν την χώρα μας. Πρώτα και πάνω από όλα τον απασχολούσε το κυπριακό και η ανάγκη επίλυσης του. Μέχρι την τελευταία του πνοή στα 90 του χρόνια, έγραφε με διαύγεια και με σθένος νέου ενθουσιώδους πολίτη. Απευθύνω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στη σύζυγο του Άννα και στους οικείους του Αιωνία ας είναι η μνήμη του», έγραψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Είναι με θλίψη που πληροφορήθηκα τον θάνατο του Αλέκου Κωνσταντινίδη. Ξεχωριστή μορφή στην κυπριακή δημοσιογραφία, ευρυμαθής, οξύνους κ τολμηρός, μέχρι τη τελευταία στιγμή έγραφε με διαύγεια κ σθένος νέου πολίτη. Ειλικρινή συλλυπητήρια στη σύζυγο του Άννα και στους οικείους του».
«Ξεχωριστή μορφή στην κυπριακή δημοσιογραφία, ευρυμαθής, οξύνους κ τολμηρός, μέχρι τη τελευταία στιγμή έγραφε με διαύγεια κ σθένος νέου πολίτη. Ειλικρινή συλλυπητήρια στη σύζυγο του Άννα και στους οικείους του»
Σε δική του ανάρτηση, ο επί χρόνια συνεργάτης του, τον καιρό που ήταν στην Αλήθεια, ο Σωκράτης Χάσικος, ανέφερε πως επιθυμία του Αλέκου Κωνσταντινίδη ήταν να μην ανακοινωθεί ο θάνατος του πάρα μόνο μετά την ταφή του.
«Φίλε Αλέκο Κωνσταντινίδη , παρόλο ότι επιθυμία σου ήταν να μη ανακοινωθεί η φυγή σου παρά μόνο μετά την ταφή σου, τα θλιβερά νέα την υπέρ κέρασαν. Κατανοείς γιατί ….μάχιμος μέχρι τέλους , μια σχολή ο ίδιος , πρύτανις της δημοσιογραφίας . Στο καλό να πας», έγραψε ο κύριος Χάσικος.
«Επιθυμία σου ήταν να μη ανακοινωθεί η φυγή σου παρά μόνο μετά την ταφή σου»
Aπό την πλευρά του ο βουλευτής Λευκωσίας, Νίκος Τορναρίτης σε ανάρτησή του, τον χαρακτήρισε μεγάλο οραματιστή.
«Έφυγε πριν λίγο για πάντα ένας μεγάλος οραματιστής που δούλεψε με πάθος την δημοσιογραφία ανοίγοντας δρόμους για την πατρίδα μας. Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης θα παραμείνει για πάντα στην σκέψη μας ως ο δημοσιογράφος και ο άνθρωπος της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του RIP»
«Θα παραμείνει για πάντα στην σκέψη μας ως ο δημοσιογράφος και ο άνθρωπος της ΑΛΗΘΕΙΑΣ».
Σε ανάρτησή του, ο δημοσιογράφος-Διευθυντής της εφημερίδας «Πολίτη» Διονύσης Διονυσίου, μιλά για την γνωριμία τους
«In Memoriam -΄Εφυγε ένας μεγάλος δάσκαλος της δημοσιογραφίας και φίλος. Τον πρωτογνώρισα στην εφημερίδα Αλήθεια το 1989. Αυτός ώριμος και κατασταλαγμένος για τις απόψεις του. Εγώ νεαρός, ολίγον εγωιστής και ξερόλας. Συγκρουστήκαμε και έφυγα. Αργότερα βέβαια τον γνώρισα και τον κατάλαβα πολύ καλύτερα και βεβαίως τον παρακολουθούσα ανελιπώς μέσα από τη στήλη του “Τα Υπερ και τα Κατά”. Συγκρατημένη ειρωνία, διεισδυτική ματιά, οξύνοια πνεύματος. Σχολίασε όσο κανένας τον ανέξοδο και εκ του ασφαλούς Πατριωτισμό, την αγραμματοσύνη και των αρχοντοχωριατισμό των Κυπρίων. Ένας διανοούμενος, μια έξοχη πένα, ένας πραγματικός δάσκαλος της δημοσιογραφίας. Στο καλό Αλέκο μου».
«Ένας διανοούμενος, μια έξοχη πένα, ένας πραγματικός δάσκαλος της δημοσιογραφίας. Στο καλό Αλέκο μου».
Ο δημοσιογράφος-αρχισυντάκτης, Πανίκος Χαραλάμπους, ο οποίος δούλεψε για αρκετά χρόνια στο πλευρό του αείμνηστου Αλέκου Κωνσταντινίδη ανέφερε ότι άφησε το δικό του στίγμα στο χώρο της δημοσιογραφίας.
ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
«Έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Αλέκος Κωνσταντινίδης. Ένας ΜΕΓΑΛΟΣ δημοσιογράφος που άφησε το στίγμα του στο χώρο της δημοσιογραφίας. Ένας ασυμβίβαστος λάτρης της αλήθειας, πολυμαθής, με ευθύ λόγο. Στην περίπτωση του Αλέκου Κωνσταντινίδη δεν ισχύει το ουδείς αναντικατάστατος. Είμαστε πολύ τυχεροί όσοι δουλέψαμε μαζί του. Ήταν και είναι για εμάς ένας μεγάλος δάσκαλος που θα είναι πάντα μαζί μας.Καλό σου ταξίδι Αλέκο Κωνσταντινίδη».
«Στην περίπτωση του Αλέκου Κωνσταντινίδη δεν ισχύει το ουδείς αναντικατάστατος».
O δημοσιογράφος Μάριος Δημητρίου σε μια μακροσκελή ανάρτησή του, στο προσωπικό του προφίλ ανατρέχει πίσω στα παλιά και θυμάται τον Αλέκο Κωνσταντινίδη, όταν τον συνάντησε στα πρώτα του βήματα.
Σε ένα τοπίο μπλοκαρισμένο απ’ το παρελθόν
«Με βαρυθυμία διάβασα σήμερα την είδηση του θανάτου του, που είναι για μένα ένα θέμα προσωπικό – όπως είναι προσωπικό θέμα για τον καθένα, ο θάνατος ενός δασκάλου ή ενός γονιού. Ήταν για μένα κάτι κι από τα δύο ο Αλέκος Κωνσταντινίδης, αρχισυντάκτης μου στα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία. Την πρώτη μέρα που μπήκα στο γραφείο του στη «Σημερινή» – ένας νεανίας κοντά στα 20 που σπούδαζα ακόμα – με «ανέκρινε» για δυο τρία λεπτά κι ύστερα με εξαπέστειλε στο δρόμο να του φέρω ένα ρεπορτάζ για θέμα που θα επέλεγα εγώ. Ήταν το πιο σημαντικό μάθημα που «κράτησα» όλα τα χρόνια της δουλειάς μου: Να επιλέγω εγώ τα θέματα μου, να έχω τη δική μου άποψη και να μην περιμένω από κανένα προϊστάμενο να μου υποδείξει τα δικά του θέματα και τις δικές του απόψεις. Στην πορεία βέβαια πλήρωσα γι’ αυτό βαρύ τίμημα, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι άξιζε και αξίζει τον κόπο!Έγραψα σε άλλη περίπτωση ότι εκείνη την εποχή αντιμετωπίζαμε τους «εργοδότες» σαν νεαρούς πατέρες που αλληλεπιδρούσαν μαζί μας, δίνοντας την εμπειρία τους σε μας και παίρνοντας από εμάς, τον ενθουσιασμό μας. (Ο Αλέκος ήταν ένας από τους επτά ιδρυτές της εφημερίδας). Έκλεισα τους «εργοδότες» σε εισαγωγικά, γιατί η εφημερίδα τότε για τους περισσότερους από εμάς δεν ήταν μια εταιρία, ούτε ένας επιχειρηματικός οργανισμός, ήταν απλώς μια υπέροχη δημοσιογραφική περιπέτεια με κινητήρια δύναμη το πάθος ν’ ανοίξουμε δρόμους στο μέλλον, σε ένα τοπίο μπλοκαρισμένο από το παρελθόν. Επιδιώκαμε τη ρήξη με τον συντηρητισμό του κατεστημένου και με την αντίληψη που θεωρούσε τη διαφορετική και την αντίθετη άποψη ως αξιόποινη ιεροσυλία και ως απαράδεκτη παρέκκλιση. Αυτός που τότε αντιπροσώπευε για μένα εκείνη τη ρήξη ήταν κυρίως ο Αλέκος Κωνσταντινίδης, παρόλο που διαφώνησα σε πολλά μαζί του. Αύριο δημοσιεύεται το τελευταίο άρθρο του Αλέκου, ενώ εκείνος περιμένει την κηδεία του…Αυτό από μόνο του είναι ένα μοναδικό επίτευγμα που δεν έχει ίσως προηγούμενο στην κυπριακή δημοσιογραφία. Στα 90 σου χρόνια να συνεχίζεις – για δεκαετίες – να διατηρείς τη δική σου καθημερινή προσωπική στήλη μέχρι την τελευταία σου πνοή και να έχεις γράψει άρθρα που θα δημοσιευτούν στη στήλη σου ακόμα και μετά το θάνατο σου! Αυτή είναι η δεύτερη σημαντική περιουσία που μας αφήνει ο Αλέκος στην πνευματική του διαθήκη – ότι ενόσω γράφεις, ενόσω διαβάζεις κι ενόσω ενδιαφέρεσαι και μαθαίνεις γεμάτος αστείρευτη περιέργεια, τα γηρατειά είναι μια ιδέα αφηρημένη, η αθανασία και η νιότη είναι ένα χειροπιαστό βίωμα και ο θάνατος δεν υπάρχει μέχρι που να έρθει να σε βρει».
«Στα 90 σου χρόνια να συνεχίζεις – για δεκαετίες – να διατηρείς τη δική σου καθημερινή προσωπική στήλη μέχρι την τελευταία σου πνοή και να έχεις γράψει άρθρα που θα δημοσιευτούν στη στήλη σου ακόμα και μετά το θάνατο σου!»
Η δημοσιογράφος Άννα –Μαρία Ευτυχίου στην ανάρτησή της, σημειώνει την μεγάλη λύπη της για τον αείμνηστο δημοσιογράφο
«Μόλις έμαθα ότι έφυγε ο Αλέκος Κωνσταντινίδης. Ο τεράστιος δημοσιογράφος-Αρχισυντάκτης, που φοιτήτρια ακόμα με καθοδήγησε στα πρώτα μου βήματα… Μου άνοιξε την πόρτα της εφημερίδας “Αλήθεια” και με στήριξε σαν πατέρας το παιδί του, όταν άγνωστη, άπειρη 17χρονη ονειρεύτηκα την μάχιμη Δημοσιογραφία. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του. Ήταν από τα πιο λαμπρά μυαλά που γνώρισα, έστω κι αν διαφωνούσες μαζί του. Μιλούσε τουλάχιστον 10 γλώσσες και διάβαζε μέχρι την τελευταία του πνοή».
«Ήταν από τα πιο λαμπρά μυαλά που γνώρισα, έστω κι αν διαφωνούσες μαζί του. Μιλούσε τουλάχιστον 10 γλώσσες και διάβαζε μέχρι την τελευταία του πνοή».
Στην ανάρτησή της, η δημοσιογράφος Νικολέτα Χρήστου τον ευχαρίστησε για όσα την δίδαξε
«Αγαπητέ κύριε Αλεκο…δυο φορές σας συνάντησα στη δημοσιογραφική μου πορεία στη εφημερίδα «Σημερινή» και «Αλήθεια». Σας ευχαριστώ για όσα μου διδάξατε, που πιστέψατε στα τότε νέα παιδιά που δεν μας σνομπάρατε που μας δείξατε τον τίμιο δρόμο της δημοσιογραφίας….Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ δάσκαλε….Κρατάω τις συμβουλές σας: Να μελετώ συνεχώς και να αγαπώ τον τόπο μου. Ευγνωμοσύνη….Καλό παράδεισο»
«Σας ευχαριστώ για όσα μου διδάξατε, που πιστέψατε στα τότε νέα παιδιά που δεν μας σνομπάρατε»
Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης, υπήρξε από τα πρώτα-πρώτα μέλη της Ένωσης Συντακτών Κύπρου και στο μητρώο της Οργάνωσης φέρει τον αριθμό 29. Η χαρισματική του γραφίδα δεν κόσμησε μόνο τη δημοσιογραφία, αλλά και τη λογοτεχνία του τόπου μας. Αφού στις πρώτες δεκαετίες της καριέρας του εργάστηκε επιτυχώς και ως κριτικός λογοτεχνίας, με βαθιές και διεισδυτικές αναλύσεις, αρθρογραφώντας με το ψευδώνυμο Αλέκος Μπαλτάς.
Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης καταλείπει σύζυγο και τρία ενήλικα τέκνα. Το Δ.Σ. της ΕΣΚ θερμά συλλυπείται την οικογένεια και όλους τους οικείους του μεταστάντος λαμπρού δημοσιογράφου. Η ΕΣΚ θα εκπροσωπηθεί στην κηδεία του Αλέκου Κωνσταντινίδη και θα καταθέσει στεφάνι στη μνήμη του.
Η κηδεία του θα τελεστεί το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου στις 11 πμ από τον Ιερό Ναό του Αποστόλου Βαρνάβα στη Δασούπολη.
