Λίγες ημέρες μετά την κηδεία του γιού του, Αλκίνοου Αρτεμίου, ο πατέρας του Αρτέμης Αρτεμίου, θεώρησε ότι αυτό που έπρεπε να πράξει άμεσα ήταν η δημιουργία ενός Ιδρύματος όπου θα μπορεί μέσα από αυτό να βοηθήσει περισσότερα παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία ώστε να έχουν ένα χώρο όπου θα μπορούν να καλυφτούν οι ανάγκες που δεν υπάρχουν από πλευρά πολιτείας. Στόχος ζωής εις μνήμης του μικρού δικού του ήρωα είναι να κάνει την παραμονή των παιδιών πιο ευχάριστη παρέχοντας καινούργιες εμπειρίες διασκέδασης.
Από ότι γνωρίζω το Ίδρυμα Αλκίνοος Αρτεμίου, για παιδιά με ογκολογικές και αιματολογικές παθήσεις, το δημιουργήσατε αμέσως μετά το θάνατο του γιου σας, Αλκίνοος. Ποιος ακριβώς ήταν ο σκοπός σας;
Για την ακρίβεια σκεφτήκαμε τη δημιουργία του Ιδρύματος Αλκίνοος Αρτεμίου λίγες μέρες μετά την κηδεία του Αλκίνοου. Λόγω των σκληρών μέτρων της πανδημίας Covid-19 και των πρωτοκόλλων ασφαλείας που ίσχυαν τότε, η κηδεία έγινε σε πολύ κλειστό κύκλο και ως εκ τούτου δεν καλέσαμε κάποιο σύνδεσμο ή ίδρυμα να έλθει στην εκκλησία ώστε να δέχεται εισφορές εις μνήμη του Αλκίνοου. Κοινοποιήσαμε όμως ένα τραπεζικό λογαριασμό μέσω του οποίου γίνονταν εισφορές και τελικά η συμπαράσταση των φίλων μετατράπηκε σε εισφορές αρκετών χιλιάδων ευρώ.
Μην ξέροντας πως να διαχειριστώ αυτό το μεγάλο ποσό ζήτησα τις συμβουλές διαφόρων φίλων και σχεδόν όλοι μου πρότειναν τη δημιουργία ενός Ιδρύματος. Μεταξύ αυτών και Δρ. Λοΐζος Λοΐζου, ο οποίος τότε ήταν ο διευθυντής της Παιδογκολογικής – Παιδοαιµατολογικής Κλινικής του Νοσοκοµείου Αρχιεπισκόπου Μακάριος Γ’ και πρόεδρος του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ για παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία. Αυτός μου τόνισε τις ανάγκες και αυτός μου υπέδειξε ότι όσο και να προσπαθούν οι διάφοροι σύνδεσμοι και ιδρύματα δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες.
Σκοπός του Ιδρύματος Αλκίνοος Αρτεμίου είναι, μέσα από τα προγράμματα δράσης, να κάνουμε τη ζωή των παιδιών που νοσηλεύονται σε ογκολογικές – αιματολογικές κλινικές στην Κύπρο και το εξωτερικό, των οικογενειών τους και των δικών τους ανθρώπων, λίγο καλύτερη.
Θεωρείτε ότι με την δημιουργία του ιδρύματος μπορούσατε να παρέχετε κάποια άλλου είδους βοήθεια στα παιδιά που νοσούν;
Σε συντονισμό με τους άλλους φιλανθρωπικούς οργανισμούς οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην Κύπρο και οργανώνουν δράσεις για παιδιά με ογκολογικές και αιματολογικές παθήσεις και με την άδεια και την καθοδήγηση των θεραπόντων ιατρών του κάθε παιδιού προσπαθούμε να καλύπτουμε τα κενά που αφήνει η πολιτεία. Αν και οι σκοποί του Ιδρύματος είναι ευρείς, επικεντρωνόμαστε στην προσπάθεια να βοηθήσουμε στην ποιοτικότερη, πιο ευχάριστη, πιο ανακουφιστική διαβίωση και φροντίδα των οικογενειών και των παιδιών που νοσηλεύονται σε ογκολογικές – αιματολογικές κλινικές στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Με ποιο τρόπο ακριβώς γίνεται αυτή η βοήθεια;
Έχω θέσει ως προσωπικό στόχο να κάνω την παραμονή των παιδιών πιο ευχάριστη. Παίρνουμε παιχνίδια, ποδήλατα, κάνουμε τοιχογραφίες, θα πάρουμε καινούργιες τηλεοράσεις, θα φτιάξουμε τον παιχνιδότοπο. Θέλω το παιδί να περνά καλά. Το Ίδρυμα, επιπλέον, προσπαθεί και οργανώνει τους εθελοντές του σε πολλές δράσεις τις οποίες έχουμε εντάξει σε έξι προγράμματα.
Είναι το πρόγραμμα «Διαβάζω» του οποίου βασική επιδίωξη είναι η οργάνωση δράσεων με επίκεντρο το βιβλίο. Τώρα είμαστε στο σχεδιασμό μια μεγάλης βιβλιοθήκης της οποίας τα βιβλία θα ανανεώνονται τακτικά.
Είναι το πρόγραμμα «Μεταφράζω» μέσω του οποίου δημιουργήσαμε ένα μηχανισμό εθελοντών – μεταφραστών, οι οποίοι παρέχουν, σε πραγματικό χρόνο, υπηρεσίες μεταφραστή στους ασθενείς που τις έχουν ανάγκη σε Κύπρο και εξωτερικό.
Οργανώνουμε το πρόγραμμα «Βελτιώνω» μέσω του οποίου συμβάλλουμε στην αναβάθμιση του εξοπλισμού και των υποδομών της Κλινικής. Αγοράσαμε για παράδειγμα κάποια μηχανήματα.
Είναι το πρόγραμμα «Συνδέω» το οποίο έχει τη φιλοδοξία να δημιουργήσει 1 κεντρικό κόμβο όπου θα υπάρχει διαθέσιμη η σχετική βιβλιογραφία για ογκολογικές και αιματολογικές παθήσεις. Το πρόγραμμα αυτό παρουσιάζει δυσκολίες αλλά είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Μέσω του προγράμματος «Σπουδάζω» δημιουργήσαμε ταμείο για παροχή υποτροφιών, μέσα από μια ανεξάρτητη επιτροπή, σε φοιτητές που έχουν δώσει τη μάχη κι έχουν βγει νικητές. Για αυτή τη χρονιά δώσαμε δύο υποτροφίες. Η μια φέρει το όνομα του Δρ. Λοΐζου Λοΐζου, του τέως διευθυντή της Παιδογκολογικής – Παιδοαιµατολογικής Κλινικής και η άλλη το όνομα του Δρ. Κύπρου Χρυσοστομίδη του νομικού, πολιτικού και συγγραφέα ο οποίος μας βοήθησε πολύ στις δράσεις του Ιδρύματος και ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα.
Στόχος του άλλου μας προγράμματος, του «Στηρίζω» είναι η απευθείας οικονομική στήριξη οικογενειών παιδιών με ογκολογικές και αιματολογικές παθήσεις στη βάση κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων, μέσα από ταμείο που έχει δημιουργηθεί για το σκοπό αυτό.
Τι είναι αυτό το διαφορετικό που παρέχει το Ίδρυμα Αλκίνοος Αρτεμίου;
Δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό καθώς όλοι μας νοιαζόμαστε για τα παιδιά με ογκολογικές και αιματολογικές παθήσεις. Απλά δίνουμε προσοχή να μην υπάρχει επικάλυψη δράσεων. Σε συντονισμό όλοι οι οργανισμοί προσπαθούμε για το καλύτερο. Ευχή μας είναι να παύσουμε να παύσουν να υπάρχουν ανάγκες ώστε να παύσουμε να είμαστε χρήσιμοι και να κλείσουμε.
Θεωρείται ότι το τμήμα Παιδοογκολογικού του Μακάρειου Νοσοκομείου μπορεί να ανταπεξέλθει μέσα στα άλλα όλα θέματα που έχει να αντιμετωπίζει;
Παρά τα προβλήματα το ιατρικό, το νοσηλευτικό, το παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό με αυτοθυσία προσπαθεί να προσφέρει τα καλύτερα. Η πολιτεία πρέπει να σταθεί δίπλα τους και να εγκύψει στα κτηριακά προβλήματα, στα προβλήματα που προκαλεί η έλλειψη προσωπικού, στα προβλήματα που προκαλεί η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και να δώσει στην κλινική όλα όσα απαιτούνται για αντιμετώπιση τέτοιων πολύπλοκων παθήσεων. Περιθώρια βελτίωσης των υποδομών, των διαδικασιών και όλων των εμπλεκομένων υπάρχει και πρέπει να επιτευχθεί.
Ποιος είναι ο δικός σας υπερήρωας;
Όλοι αυτοί που χωρίς να έχουν υποχρέωση ή με θυσίες βοήθησαν εμένα, την οικογένειά μου και τον Αλκίνοο να περάσουμε αυτή την δοκιμασία με τις λιγότερες δυνατό δυσκολίες και με την μεγαλύτερη δόση αγάπης και συμπαράστασης. Ζούσαμε το χειρότερο σενάριο υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις, λόγω της έμπρακτης συμπαράστασης δεκάδων προσώπων. Με τη συμπεριφορά τους με τις απλές τους χειρονομίες μας έλεγαν «είμαι εδώ».
Εάν γυρίζατε πίσω το χρόνο τι είναι αυτό που θα ευχόσαστε;
Θεωρώ ότι όλοι μας κάναμε ό,τι ήταν δυνατό για να θεραπευτεί ο Αλκίνοος. Μακάρι να υπήρχε θεραπεία. Δεν υπήρχε όμως. Από αυτή την έννοια δεν θα άλλαζα κάτι. Θα ήθελα όμως να κυλούσε ο χρόνος πιο αργά. Η μέρα να είχε εκατό ώρες και ο μήνας χίλιες μέρες. Να είμαστε όλη η οικογένεια μαζί για περισσότερο χρόνο.
Θα διοργανώσετε κάποιες δραστηριότητες με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Εφηβικού και παιδικού καρκίνου;
Η 15η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, με σκοπό την ενημέρωση της κοινής γνώμης. Με σκοπό την εξυπηρέτηση του σκοπού της διεθνούς μέρας έχουμε προγραμματίσει, σε συνεργασία με διευθύνσεις δημοτικών σχολείων, επισκέψεις εθελοντών μας οι οποίοι θα μιλήσουν στα παιδιά για τον παιδικό καρκίνο και πως οι μικροί μαθητές μπορούν ως συμμαθητές, ως γειτονόπουλα, ως συμπαίχτες σε ομάδες, ως φίλοι παιδιών με κάποια πάθηση να βοηθήσουν ένα παιδάκι με πρόβλημα υγείας στην καθημερινότητά του.
Ποιο είναι το δικό σας μότο της ζωής;
Το ζητούμενο δεν είναι να φεύγεις από τη ζωή πλήρης ημερών αλλά με πλήρεις ημέρες.
