Κάθε χρόνο, στις 8 Μαρτίου γιορτάζει η γυναίκα, η κόρη, η σύζυγος, η μάνα. Η γυναίκα της Κύπρου, της Ελλάδας, της Ευρώπης, η γυναίκα όλου του κόσμου. Η γυναίκα της καριέρας και η άνεργη. Η μητέρα, γιαγιά, σύζυγος, ερωμένη, η φίλη.
Η 8η Μαρτίου, Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό εορτασμό και ευκαιρία για την αναγνώριση των Γυναικών σε διάφορα πεδία. Η ιστορία της ημέρας αυτής είναι συνδεδεμένη με τους αγώνες για τη δικαιοσύνη, την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών.
Η αναφορά στην εκδήλωση του 1857 στη Νέα Υόρκη αναδεικνύει τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας που αντιμετώπιζαν οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας. Η πορεία του 1908 στη Νέα Υόρκη, όπου 15.000 γυναίκες διαδήλωσαν με στόχο να κερδίσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, αντιπροσωπεύει τη συνέχιση αυτού του αγώνα. Οι γυναίκες σε διάφορες περιόδους και τόπους, από τις γυναίκες της Γαλλικής Επανάστασης μέχρι τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και την αναγνώριση της 8ης Μαρτίου στη Ρωσία, επέλεξαν αυτή την ημέρα για να εκφράσουν τις απαιτήσεις τους.
H μεταβολή της ημέρας από μια πολιτική αργία προς έναν εορτασμό εκφραστικής συμπάθειας γίνεται με την προσφορά λουλουδιών και δώρων. Η ανάδειξη του φεμινιστικού κινήματος στη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, ενώ η διεξαγωγή της υπό την αιγίδα του ΟΗΕ από το 1975 τονίζει τη σημασία της ανάδειξης των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Στην πορεία του χρόνου, παρατηρούμε σημαντικές εξελίξεις στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, και της αντιμετώπισης των παιδικών γάμων σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία. Αυτές οι εξελίξεις αντικατοπτρίζουν την προσπάθεια διεθνών και εθνικών οργανισμών, καθώς και της κοινότητας συνολικά, να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής για όλους.
Στον τομέα της υγείας, παρατηρούμε σημαντική πρόοδο σε πολλούς τομείς, όπως η μείωση του αριθμού των θανάτων κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την εγκυμοσύνη, καθώς και η αύξηση του ποσοστού γυναικών που έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας. Στον τομέα της εκπαίδευσης, τα στατιστικά δείχνουν την αυξημένη πρόσβαση των γυναικών στην εκπαίδευση, με υψηλότερα ποσοστά μόρφωσης και εκπαιδευτικής συμμετοχής.
Όσον αφορά τους παιδικούς γάμους, υπάρχει ευαισθητοποίηση και προσπάθειες για τη μείωση αυτής της πρακτικής, η οποία έχει καταδικαστεί για τις αρνητικές συνέπειες που έχει στη ζωή των νέων κοριτσιών. Ωστόσο, παρά τις θετικές εξελίξεις, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις και προβλήματα που απαιτούν την προσοχή και τη δράση της κοινότητας. Η ανισότητα των φύλων, οι διακρίσεις και η βία κατά των γυναικών παραμένουν προβλήματα που απαιτούν συνεχείς προσπάθειες για εξάλειψή τους.
Είναι ελπιδοφόρο πάντως πως, με τη συνεργασία όλων των κοινωνικών παραγόντων, θα καταφέρουμε να επιτύχουμε περαιτέρω πρόοδο και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο που θα χαρακτηρίζεται από την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την ευημερία για όλων των γυναικών.
