Η Ξυλοφάγου τίμησε ξανά την ομορφιά της ανθρωπιάς με τη φιλανθρωπική εκδήλωση «Ζήσε – Αγάπα – Χαμογέλα» στη μνήμη του Άγγελου Θεοφάνους, εκεί όπου οι καρδιές ενώθηκαν για να τιμήσουν τη ζωή με χαμόγελα, τραγούδι και αληθινή αγάπη.
Η κοινότητα, οι φίλοι και οι εθελοντές στήριξαν την οικογένεια του Άγγελου, που δεν σταματά να προσφέρει και να αγαπά, ιδιαίτερα τα παιδιά που χρειάζονται φως και ελπίδα. Από νωρίς, γέμισαν τον χώρο γύρω από την Υπεραγορά MAS με μπαλόνια, τραπεζάκια, μυρωδιές από φαγητό και χαμόγελα που έλεγαν «είμαστε εδώ».

Τα παιδιά έτρεξαν, έπαιξαν, γέλασαν και έμαθαν για την αξία της προσφοράς, ζώντας στιγμές χαράς αλλά και συγκίνησης. Με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό, κράτησαν ζωντανό το χαμόγελο του Άγγελου μέσα από το παιχνίδι, με τα γέλια τους να θυμίζουν σε όλους πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι στιγμές.

Οι εθελοντές μοίρασαν φαγητό, γλυκά και χαρά, στηρίζοντας τον Σύνδεσμο «Ηλιαχτίδα Ζωής» και δίνοντας έμπρακτα ελπίδα σε παιδιά με ειδικές ικανότητες. Οι μεγάλοι απόλαυσαν μουσικές, σκετσάκια και τραγούδια, ενώ άφησαν δάκρυα να κυλήσουν διακριτικά όταν η οικογένεια μίλησε για τον Άγγελο. Τα χειροκροτήματα ένωσαν ανθρώπους κάθε ηλικίας σε μια μεγάλη αλυσίδα αγάπης. Η δημοσιογράφος Έμιλυ Αντωνίου κράτησε ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού καθ’ όλη τη διάρκεια, δίνοντας λόγο στην οικογένεια, στους εθελοντές και στα παιδιά που έγιναν, χωρίς να το ξέρουν, οι καλύτεροι πρεσβευτές αγάπης εκείνης της μέρας.








Κάθε 1η Ιουλίου, εδώ και 15 χρόνια, η Ξυλοφάγου μετατρέπει αυτή την ημέρα σε γιορτή ζωής, χαράς και αλληλεγγύης. Για άλλη μια χρονιά, η εκδήλωση μάς θύμισε ότι όσο τα παιδιά γελούν και παίζουν, η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Και όσο οι άνθρωποι αγαπούν, η ζωή συνεχίζει να έχει αξία.


Οι γονείς του Άγγελου Θεοφάνους, με την απλότητα και τη δύναμη που μόνο η αγάπη μπορεί να δώσει, ποτέ δεν ξεχνούν. Κρατούν τη μνήμη του παιδιού τους ζωντανή, προσφέροντας την αγάπη τους ιδιαίτερα στα παιδιά που έχουν ανάγκη, αγκαλιάζοντάς τα σαν δικά τους. Μέσα από τη δράση τους, αποδεικνύουν πως ακόμη και μέσα στον πόνο, μπορεί να ανθίσει η προσφορά, γιατί η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε να κάνουμε στους ανθρώπους που λείπουν, είναι να συνεχίζουμε να αγαπάμε.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: