Μια φωτογραφία αξίζει χίλιες λέξεις και στην περίπτωση του φωτογράφου Γιώργο Βασιλείου η σημασία των λέξεων αποτυπώνεται με ένα κλικ. Νεαρός μεν στην ηλικία, όχι όμως στο χώρο της φωτογραφίας, δεν μπορεί να θυμηθεί ποτέ ακριβώς έπιασε στα χέρια του, την φωτογραφική μηχανή. Ο πατέρας του ήταν φωτογράφος και από μικρός είχε ζήσει όλες τις ιστορίες εν ώρα εργασίας που συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια. Η απόφαση του, να πάρει στα χέρια του, την φωτογραφική μηχανή δεν ήταν κάτι το επιπόλαιο, αλλά ένα πάθος που κρατάει μέχρι και σήμερα.
Τον φωτογράφο Γιώργο Βασιλείου, τον γνώρισα μέσα από τα χρόνια δουλειάς στα περιοδικά. Παρόλο που δεν είχαμε ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις εντούτοις πάντοτε εκτιμούσα τη δουλειά του αλλά και την ευγένεια και τον τρόπο που μιλούσε. Ο νεαρός φωτογράφος, ο οποίος για πολλά χρόνια δούλεψε από μόνος του με στόχο να γίνει ακόμη καλύτερος ξενύχτησε πολλά βράδια παρακολουθώντας τον πατέρα του, μαθαίνοντας συνεχώς κάτι καινούργιο. Το πάθος του όμως δεν σταμάτησε ποτέ ανακαλύπτοντας συνεχώς νέα πράγματα, δημιουργώντας νέες ιδέες οι οποίες όπως θεωρούν θα τον φέρουν ακόμη πιο κοντά στο μαγικό κλικ, που υπεραγαπά.
Πώς ξεκίνησες το ταξίδι σου, στο κόσμο της φωτογραφίας;
Από παιδί με έλκυε η τέχνη της φωτογραφίας, απ’ όταν έπιανα τον εαυτό μου να μετροφυλλάει διάφορα φωτογραφικά άλμπουμ. Αυτή η συνήθεια, ή αν θες, αυτό το κόλλημα, συνεχίστηκε και μεγαλώνοντας. Μπορούσα για ώρες να παρατηρώ φωτογραφίες σε εξειδικευμένα περιοδικά με αντικείμενο την φωτογραφία και έπειτα στο διαδίκτυο. Συνεπώς, το ταξίδι στον κόσμο της φωτογραφίας, ξεκίνησε από πολύ παιδική ηλικία και θα μπορούσα να πω ότι ήταν αναπόφευκτο καθώς και ο πατέρας μου υπήρξε φωτογράφος. Οι επιρροές και τα ερεθίσματα ήταν τόσα πολλά που ευτυχώς κατάλαβα νωρίς ότι αυτό θα ήταν και το επαγγελματικό μου ταξίδι.
Τι ήταν το πρώτο έναυσμα για σένα ώστε να ασχοληθείς με τη φωτογραφία;
To συναίσθημα. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος για μένα. Φωτογραφία σημαίνει ανάμνηση και συναίσθημα. Όποιο και να είναι αυτό. Συνήθως επιθυμούμε να απαθανατίζουμε στιγμές που συνοδεύουν ένα συναίσθημα για το οποίο θέλουμε να θυμόμαστε. Βέβαια αυτό εξαρτάται από το είδος και την αποστολή του κάθε φωτογράφου. Για παράδειγμα, ένας φωτορεπόρτερ που υπηρετεί την ειδησεογραφία, συχνά απαθανατίζει γεγονότα που είναι στενάχωρα και συνεπώς αυτό που θα σκεφτεί είναι να απαθανατίσει το δράμα την στιγμή που εξελίσσεται. Για εμένα όμως, που είμαι κατά βάση αισιόδοξος άνθρωπος, οι σκέψεις μου όταν φωτογραφίζω, είναι να βρω τους τρόπους να κλειδώσω στο κάδρο μου τις ομορφότερες στιγμές, να νιώσω το συναίσθημα που εμπνέει εκείνη η δεδομένη στιγμή και έπειτα έρχεται το κλικ.
Τι σκέφτεται πρώτα ένας φωτογράφος για να απαθανατίσει μια στιγμή;
Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ξεκάθαρες κατηγορίες φωτογράφων. Σίγουρα για να ασχολείται κάποιος με την φωτογραφία, πρέπει να διαθέτει αρχικά το ταλέντο και μετά το δικό του ενδιαφέρον. Ίσως αυτό να ορίζει τις κατηγορίες. Πολλές φορές ένας φωτογράφος μπορεί να έχει πολλά ενδιαφέροντα και κατά συνέπεια, να ασχολείται με διάφορα είδη φωτογραφίας. Παρόλα αυτά, η επαγγελματική του κατεύθυνση είναι αυτή που εκ των πραγμάτων τον εντάσσει σε κάποια κατηγορία εφόσον σε αυτήν αναλώνει τις περισσότερες του εργατοώρες και κατά συνέπεια, αυτή του εξασφαλίζει τα προς το ζην. Οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση του με την φωτογραφία η οποία δεν του αποφέρει οικονομικά οφέλη αλλά του προσφέρει ικανοποίηση, τότε αυτή είναι το πάθος του.
Θεωρείς ότι οι επαγγελματίες φωτογράφοι χωρίζονται σε κατηγορίες;
Όπως είπα και πιο πριν, είναι αρχικά θέμα ταλέντου. Σε αυτή όμως την περίπτωση, είναι και ένας επιπλέον αριθμός χαρακτηριστικών που θεωρώ ότι πρέπει να έχει ένας φωτογράφος που ασχολείται με την κάλυψη εκδηλώσεων όπως είναι οι γάμοι και οι βαπτίσεις για να μπορέσει να ανταπεξέλθει εξίσου καλά και με την κάλυψη μιας επίδειξης μόδας. Είναι αυτό που λέμε “Να έχει μάτι”, να μπορεί να προσεγγίζει την φωτογραφία και λίγο πιο δημιουργικά, να έχει την δυνατότητα να φαντάζεται το τελικό αποτέλεσμα προτού τραβήξει την φωτογραφία, να έχει την θέληση να ερευνάει και διαβάζει για να μπορεί να μαθαίνει και να εξελίσσεται, να θέλει και να μπορεί να φωτογραφίσει μια επίδειξη μόδας αφήνοντας το στίγμα του, όπως ακριβώς επιδιώκει και ένας σχεδιαστής μόδας ο οποίος διοργανώνει την επίδειξη. Ουσιαστικά, επιχειρεί να αφήσει το στίγμα του. Ομοίως, αν και ο φωτογράφος επιθυμεί να αφήσει το στίγμα του, τότε να είστε σίγουροι ότι ένας φωτογράφος γάμων και βαπτίσεων, μπορεί να κάνει μια εξίσου εντυπωσιακή δουλειά, φωτογραφίζοντας μια επίδειξη μόδας.
Θεωρείς ότι ο κλάδος των φωτογράφων αντιμετωπίζετε στην Κύπρο με δέουσα σοβαρότητα;
Αν και η ερώτηση είναι γενική, σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αφενός δεν μπορούμε να φτάσουμε επίπεδα χωρών πρόνοιας και αφετέρου δεν δραστηριοποιούμαστε σε ένα τριτοκοσμικό κράτος. Από άποψη συνεργασιών, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος αλλά και τυχερός θα έλεγα, που συνεργάστηκα με ανθρώπους και επιχειρήσεις που με σέβονται τόσο ως άνθρωπο, όσο και ως επαγγελματία. Από άποψη κυβερνητικής αναγνώρισης και στήριξης όμως, θεωρώ ότι το επάγγελμα στην Κύπρο δεν αντιμετωπίζεται με την δέουσα σοβαρότητα. Γίνονται μεν πολύ ωραίες ιδιωτικές δουλειές στην χώρα μας αλλά είμαι πεπεισμένος ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν σαφώς πιο καλά δε αν το κράτος επένδυε περισσότερα. Αυτό που νιώθω ότι λείπει, όχι μόνο στο επάγγελμα του φωτογράφου αλλά σε όλα τα επαγγέλματα που ασχολούνται με τις τέχνες γενικότερα, είναι η χάραξη εθνικής στρατηγικής για καλλιέργεια πολιτιστικής και πολιτισμικής κουλτούρας ούτως ώστε να αναβαθμιστούμε και σε αυτό το πεδίο.
Πόσος ανταγωνισμός υπάρχει στο κλάδο σας;
Δεν μπορώ να απαντήσω με ακρίβεια αλλά αντιλαμβάνομαι ότι ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και για να είμαι ειλικρινής χαίρομαι για αυτό. Θα είμαι ειλικρινής, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανταγωνιστικό άτομο. Ανταγωνιστικός είμαι μόνο με τον εαυτό μου. Θεωρώ ότι είμαι από τους ανθρώπους που ο ανταγωνισμός τους βοηθάει καθώς αποτελεί κινητήριος δύναμη για να μπορώ να εξελιχθώ, να βελτιώσω την δουλειά μου, να κυνηγήσω νέες ιδέες, να υιοθετήσω νέες τεχνολογίες, νέες μεθόδους και να ικανοποιήσω ακόμα περισσότερο τις προσδοκίες των πελατών μου. Εν κατακλείδι, θεωρώ τον ανταγωνισμό ένα ‘χρήσιμο εργαλείο’ και ενώ στο μυαλό μου δεν μπορώ να τον εικονογραφήσω, στην πραγματικότητα έχω και φίλους φωτογράφους τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ.
Τι προτιμάς να κάνεις φωτογράφιση σε εσωτερικό χώρο ή εξωτερική φωτογράφιση;
Πραγματικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Αν και η φωτογράφιση σε εσωτερικό χώρο προσφέρει μια μεγαλύτερη ευκολία και άνεση σε ένα φωτογράφο καθώς έχει απόλυτο έλεγχο των συνθηκών και λειτουργεί σε ένα περιβάλλον το οποίο γνωρίζει πολύ καλά, η φωτογράφιση σε εξωτερικό χώρο αποτελεί μια όμορφη πρόκληση αφού κρατάει συνέχεια τον φωτογράφο σε εγρήγορση μέχρι να τραβήξει τις κατάλληλες φωτογραφίες. Ο εσωτερικός χώρος μπορεί να είναι πιο ασφαλής, αλλά ο εξωτερικός χώρος μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία. Αγαπάω τόσο τις φωτογραφίσεις σε εσωτερικό, όσο και σε εξωτερικό χώρο γιατί σε κάθε περίπτωση, πάντα προσπαθώ για το καλύτερο και πάντα επιδιώκω να παραδίδω δουλειές που πρώτα ικανοποιούν εμένα ως επαγγελματία και μετά τον πελάτη μου. Ο ποιοτικός έλεγχος είναι το άλφα και το ωμέγα πριν την παράδοση μιας δουλειάς.
Τι θα συμβούλευες τους νεαρούς που ενδιαφέρονται να γίνουν φωτογράφοι;
Είμαι και ο ίδιος νεαρός για να είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές. Μεγαλώνω και μαθαίνω και ο ίδιος. Είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει ποτέ, ούτε καν για τον πιο καταξιωμένο φωτογράφο. Κάθε χρόνο, βλέπω την δουλειά μου να γίνεται όλο και πιο καλή, όλο και πιο ώριμη. Αν μπορούσα όμως να δώσω μια συμβουλή, είναι να κοιτάζουν βαθιά μέσα τους και να μπορούν να ξεχωρίσουν τις επιθυμίες τους από τις ανάγκες τους. Οι απαντήσεις και οι λύσεις είναι πάντα μέσα μας, ακόμα και οι πιο περίπλοκες. Στην ζωή πρέπει να καταπιανόμαστε επαγγελματικά μόνο με πράγματα τα οποία μας παθιάζουν και μας γεννούν όνειρα. Όλα τα άλλα, έρχονται στην πορεία. Είναι τέτοιος ο ανθρώπινος νους, που η επιτυχία έρχεται μόνο όταν δουλεύεις μέσα στην καρδιά και το μυαλό σου αυτό που αγαπάς και όχι αυτό που έχεις ανάγκη.
Έχεις το δικό σου χώρο όπου μπορείς να εκφραστείς και να δημιουργήσεις;
Αυτή τη στιγμή, μεταφέρθηκα στον δικό μου χώρο, στην δική μου φωλιά μετά από πολλές δυσκολίες και για αυτό είμαι πολύ περήφανος. Το κατάστημα μου και το στούντιο είναι στην οδό Φραγκλίνου Ρούσβελτ 128Δ στην Λεμεσό. Είναι ο δικός μου μικρός ιερός χώρος. Είναι ο χώρος στον οποίο υποδέχομαι τόσο τους πελάτες μου όσο και τους συνεργάτες και φίλους μου. Εκεί που θα με βρει κανείς είτε να δουλεύω, είτε να δημιουργώ και που φυσικά οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές.