Με αξιοπρέπεια και με καθαρή σκέψη η Αλεξίας Ποταμίτου άφησε τις σκέψεις της να ξεδιπλωθούν μιλώντας για το γιο της, Νικόλα. Ένα παιδί που πάλεψε με όλη τη δύναμη της ψυχής του να βγει νικητής. Η ανάρτησή της Αλεξία Ποταμίτου λέει αλήθειες που δεν θέλουμε να πιστέψουμε, ότι ο Νικόλας είναι πλέον ελεύθερος, και η ίδια του έχει δώσει υπόσχεση πώς θα κάνει ότι μπορεί να μην υπάρξουν άλλοι Νικόληδες,
«Όταν λείπει ένας ήχος, η αρμονία πάσχει…η δική μας οικογενειακή αρμονία πάσχει πια για πάντα. Στάθηκα περήφανη δίπλα σου γιε μου όσο εσύ με θράσος και γενναιότητα αντιστεκόσουν στο θηρίο. Μου δίδαξες τι θα πει ζω την κάθε στιγμή με όλο μου το είναι. Μου θύμισες ότι πολεμούμε για ότι αγαπάμε και πως σχεδόν τα πάντα είναι εφικτά αν τα κοιτάξεις από διαφορετική σκοπιά.
Τρία Χρόνια και με λιγοστούς ανθρώπους στο πλάι μας έκανες τα αδύνατα δυνατά. Ξυπνά Κύπρος, ξυπνάτε Κύπριοι γιατί τιμάτε λάθος επιστήμονες, σκύβετε το κεφάλι σε ανθρώπους που βρίσκονται σε καίριες θέσεις οι οποίοι πασχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και χάνονται παιδιά… πίσω άπω την δικαιολογία της επάρατης νόσου.
Το σας σκεφτόμαστε αγαπητοί μου φίλοι δεν είναι αρκετό… η σκέψη θέλει πράξη για να απόκτησή δυναμική. Αυτά να δημοσιεύσετε στις φυλλάδες του νησιού και όχι τον πόνο της μάνας που έχασε το γιο της. Ο Νικόλας είναι πια ελεύθερος, και εγώ του έχω δώσει υπόσχεση πως θα κάνω ότι μπορώ να μην υπάρξουν άλλοι Νικοληδες. Θα ζήσω Νικολή μου με σκοπό να βρω την λύση για την ασθένεια αυτή.
Δεν είμαι θυμωμένη όπως πολλοί θα σπεύσετε να πείτε και θα μιλήσω ανοιχτά πολύ σύντομα. Έχω καθάρια σκέψη και έφτασε η ώρα να την μοιραστώ με όσους θέλουν να με ακούσουν. Για την αξιοπρέπεια του γιου μου και της οικογένειας μου, πάντα με αγάπη. Στο Μαϊάμι υπάρχει ένας στρατός από μανάδες που ρωτάνε κάθε μέρα εδώ και ένα χρόνο την ίδια ερώτηση, τι μπορούμε να κάνουμε για σας και όταν δεν πάρουν απάντηση κάνουν έτσι κι αλλιώς. Ευχαριστώ σε όσους μας στάθηκαν όπως μπορούσαν.
Νικολή μου Σ’ αγαπώ και σε Ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου».