Η απόφαση της ΠΟΕΔ να αποσύρει τη στάση εργασίας που είχε προγραμματιστεί για την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, έφερε μια άμεση ανακούφιση σε χιλιάδες γονείς. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η απόφαση λήφθηκε ομόφωνα από το Επαρχιακό Διοικητικό Συμβούλιο, ως ένδειξη καλής θέλησης απέναντι στη διαδικασία που εξελίσσεται στη Βουλή, όπου συζητείται το νέο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Για τους γονείς, κάθε εξαγγελία για στάση εργασίας στα σχολεία δεν είναι απλώς μια συνδικαλιστική κίνηση. Είναι μια άμεση ανατροπή της καθημερινότητας, Ποιος θα κρατήσει τα παιδιά; ποιος θα λείψει από τη δουλειά; πώς θα ξαναστηθεί το πρόγραμμα της ημέρας από την αρχή; Ακόμα πιο δύσκολη είναι η εξίσωση για τις οικογένειες που έχουν παιδιά σε διαφορετικές βαθμίδες – ένα στο δημοτικό, ένα στο γυμνάσιο ή στο λύκειο. Εκεί, οι κινητοποιήσεις πολλαπλασιάζουν το άγχος, διαφορετικές οργανώσεις, διαφορετικές αποφάσεις, διαφορετικές μέρες. Η οικογένεια καλείται να «κουμπώσει» όλα αυτά μέσα σε ένα ήδη πιεσμένο ωράριο, όπου κάθε απρόβλεπτη αλλαγή μοιάζει με ντόμινο.
Γι’ αυτό και η απόσυρση της στάσης εργασίας, έστω και την τελευταία στιγμή, φέρνει ένα ξεκάθαρο αίσθημα ανακούφισης. Οι γονείς ξέρουν ότι, τουλάχιστον για αυτή την ημέρα, το σχολείο θα λειτουργήσει κανονικά, τα παιδιά θα βρεθούν στην τάξη τους και η καθημερινή ρουτίνα δεν θα ανατραπεί ξανά. Την ίδια στιγμή, η ΠΟΕΔ στη δημόσια τοποθέτησή της καταδικάζει «για άλλη μια φορά» –όπως σημειώνει– την αποτυχία του Υπουργείου Παιδείας να καταθέσει στη Βουλή σχέδιο αξιολόγησης που να έχει συμφωνηθεί με τους εκπαιδευτικούς. Παράλληλα, κατηγορεί το ΥΠΑΝ για καταστρατήγηση του θεσμικού διαλόγου και κάνει λόγο για στοχευμένες επιθέσεις που «πλήττουν το κύρος του επαγγέλματος» των δασκάλων.
Ωστόσο, αυτό που ακούγεται πιο έντονα στα αυτιά των γονιών είναι μια άλλη φράση, η οργάνωση τονίζει ότι η απεργία δεν ακυρώνεται, αλλά μεταφέρεται στην ημέρα που θα συνεδριάσει η Ολομέλεια της Βουλής για το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου.
Η ημερομηνία δεν έχει ακόμη καθοριστεί και η ΠΟΕΔ προειδοποιεί ότι, σε περίπτωση που το τελικό νομοθέτημα αποκλίνει από τις βασικές της θέσεις, η απεργία θα πραγματοποιηθεί κανονικά. Για έναν γονιό, αυτή η διατύπωση δεν είναι απλώς ενημερωτική – μπορεί να ακούγεται και λίγο «απειλητική», σαν να αιωρείται πάνω από την καθημερινότητα μια μόνιμη πιθανότητα νέας αναστάτωσης. Έτσι, παρόλο που η αυριανή ταλαιπωρία αποφεύχθηκε, η αγωνία δεν εξαφανίζεται. Παραμένει στο πίσω μέρος του μυαλού η σκέψη, «Κι αν ξαναβγεί ανακοίνωση; Κι αν άλλη στάση εργασίας οριστεί σε λίγες μέρες;»
Οι γονείς δεν μπαίνουν –και δεν είναι υποχρεωμένοι να μπουν– στις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου ή στον τρόπο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Οι γονείς δεν μπαίνουν –και δεν είναι υποχρεωμένοι να μπουν– στις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου ή στον τρόπο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Αυτό που τους ενδιαφέρει, σε πρώτο επίπεδο, είναι κάτι πολύ απλό αλλά θεμελιώδες να υπάρχει σταθερότητα στο σχολείο των παιδιών τους. Να ξυπνούν το πρωί και να ξέρουν ότι το παιδί θα πάει στην τάξη του, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να «ξαναγράφουν» από την αρχή όλο το πρόγραμμα της ημέρας. Κάθε συζήτηση, κάθε διαφωνία και κάθε διαπραγμάτευση στον χώρο της παιδείας είναι θεμιτή. Όμως, είναι εξίσου σημαντικό οι αποφάσεις για μέτρα και κινητοποιήσεις να λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα των οικογενειών, των εργαζόμενων γονιών, των μονογονεϊκών οικογενειών, των γονιών με περισσότερα από ένα παιδιά σε διαφορετικές βαθμίδες.
Η κίνηση της ΠΟΕΔ να αποσύρει, σε αυτή τη φάση, τη στάση εργασίας μπορεί να διαβαστεί και ως ένα έμμεσο μήνυμα ότι όλα αυτά λαμβάνονται –έστω σε κάποιο βαθμό– υπόψη. Δεν λύνει το πρόβλημα, δεν σβήνει τις διαφωνίες γύρω από το νέο σύστημα αξιολόγησης, αλλά αποφεύγει μια ακόμη ταλαιπωρία για τους γονείς και τα παιδιά. Και ίσως αυτό είναι το ζητούμενο από εδώ και πέρα οι όποιες διεκδικήσεις και αποφάσεις στον χώρο της παιδείας να χτίζονται πάνω σε έναν κοινό παρονομαστή – ότι στο κέντρο πρέπει να βρίσκεται όχι μόνο το σχολείο ως θεσμός, αλλά και οι πολίτες-γονείς που προσπαθεί καθημερινά να σταθεί όρθια μέσα σε όλα αυτά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
