Μια παράσταση που συνδύασε εξαιρετικά χιούμορ, συγκίνηση και προβληματισμό, καταφέρνοντας να αγγίξει κάθε θεατή σε βαθύτερο επίπεδο. Μέσα από τους δυνατούς χαρακτήρες και τo υποκριτικό ταλέντο των ηθοποιών, η παράσταση ανέδειξε την ανθρώπινη πολυπλοκότητα, τις αντιφάσεις και τα διλήμματα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας.
Κάθε στιγμή πάνω στη σκηνή ήταν γεμάτη συναισθηματική ένταση, ενώ το χιούμορ προσέφερε την απαραίτητη ισορροπία, κάνοντάς μας να γελάσουμε, να συγκινηθούμε και να αναρωτηθούμε για τη ζωή, τις επιλογές μας και τις ανθρώπινες σχέσεις.Αναμφισβήτητα, τα Κορίτσια Ημερολογίου με καθήλωσαν, με προβλημάτισαν και με συγκίνησαν μέσα από την εναλλαγή των ρόλων των ηθοποιών.
ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
Οι δύο ώρες στο Δημοτικό Θέατρο στα Λατσιά από το θέατρο Λέξης κύλησαν ευχάριστα, καθώς πάνω στη σκηνή η Έλενα Ευσταθίου, η Χριστίνα Παυλίδου, η Κύνθια Παυλίδου, η Ελένη Σιδερά και η Μαρίνα Βρόντη κατάφεραν να “ξεγυμνωθούν” ψυχικά και “σωματικά”, ενσαρκώνοντας γυναίκες της διπλανής πόρτας – δυνατές, ευάλωτες, γεμάτες επιθυμίες, φόβους και ανατροπές.
Κάθε πρωταγωνίστρια έφερε στη σκηνή έναν ξεχωριστό χαρακτήρα, φωτίζοντας διαφορετικές πτυχές της γυναικείας ψυχής
Η Χριστίνα Παυλίδου ερμήνευσε με εξαιρετική φυσικότητα μια γυναίκα που παλεύει με την απώλεια και την ανάγκη να ξαναβρεί το χαμόγελό της. Η δύναμη και η συγκίνηση που έβγαλε στη σκηνή έκαναν το κοινό να ταυτιστεί μαζί της. Μέσα από τις αναμνήσεις και τον πόνο, αναζητούσε το κουράγιο να συνεχίσει τη ζωή της, παραμένοντας πιστή στην υπόσχεση που είχε δώσει. Η ερμηνεία της ισορροπούσε μοναδικά ανάμεσα στη θλίψη και την ελπίδα, δημιουργώντας μια συγκινητική και αυθεντική θεατρική εμπειρία.
Η Έλενα Ευσταθίου έδωσε πνοή σε μια γυναίκα γεμάτη πάθος, δυναμισμό και αντίσταση απέναντι στις προκαταλήψεις της κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα πάλευε να βρει τις ισορροπίες της, πέρα από τα «πρέπει» και τα «γιατί». Πίσω από το δυναμικό της προσωπείο, έκρυβε βαθύ πόνο, έναν εσωτερικό αγώνα ανάμεσα στην ανάγκη της για ελευθερία και τα κοινωνικά πρέπει που την περιόριζαν. Με την ερμηνεία της, κατάφερε να αναδείξει τις αντιφάσεις του ρόλου, προκαλώντας χιούμορ, συγκίνηση και θαυμασμό στο κοινό.
Η Κύνθια Παυλίδου με την ερμηνεία της συνδύασε το χιούμορ με την ευαισθησία, δίνοντας ζωή σε έναν χαρακτήρα που, αν και μέσα της γνώριζε την αλήθεια, δεν ήθελε να την αποδεχτεί. Ήταν βολεμένη στη ζωή που είχε χτίσει και η προσήλωσή της στον Θεό έκρυβε μια βαθύτερη ανασφάλεια και έναν φόβο μήπως χάσει όλα όσα είχε αποκτήσει. Με μοναδική εκφραστικότητα, απέδωσε έναν ρόλο που ισορροπούσε ανάμεσα στη σοβαρότητα και την ανάγκη για ξεγνοιασιά, προκαλώντας γέλιο αλλά και προβληματισμό στο κοινό.
Η Ελένη Σιδερά κατάφερε να αποδώσει μια ηρωίδα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, χωρίς όμως να είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται. Δυναμική εξωτερικά, αλλά γεμάτη διλήμματα και φόβους, πάλευε να ξεπεράσει τα προσωπικά της όρια. Ήθελε να ξεφύγει από τον μικρόκοσμό της, να γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν, αναζητώντας μια νέα εκδοχή του εαυτού της. Ωστόσο, μέσα από τη δύναμη και τη θέλησή της, κατάφερε να ενώσει φιλίες και να υλοποιήσει στόχους που οι υπόλοιπες δεν θα τολμούσαν ποτέ. Η ερμηνεία της πρόσθεσε βάθος και αυθεντικότητα στον ρόλο, κάνοντάς τον αξέχαστο.
Η Μαρίνα Βρόντη, με χιούμορ και ευαισθησία, ανέδειξε την ανασφάλεια και την ανάγκη για αποδοχή, χαρίζοντας δυνατές στιγμές στο κοινό. Κάθε φορά που εμφανιζόταν στη σκηνή, οι θεατές έβλεπαν μια πτυχή του εαυτού τους, καθώς η ερμηνεία της αντανακλούσε την ανθρώπινη τάση να αντιμετωπίζουμε σοβαρά ζητήματα είτε με χιούμορ είτε με κακία. Παρότι φαινομενικά έβγαζε έναν άλλο εαυτό μέσα από τις ατάκες της, στην πραγματικότητα έκρυβε έναν εσωτερικό κόσμο γεμάτο ευαισθησίες, τόλμη και αστείρευτο χιούμορ, κάνοντας τον ρόλο της αληθινό και αξέχαστο.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η ερμηνεία του Μαρίνου Χατζηβασιλείου, ο οποίος μπήκε στο πετσί του ρόλου του με απόλυτη επιτυχία. Η σκηνή της λύτρωσής του ήταν καθηλωτική και άφησε στο θεατή μια γλυκόπικρη αίσθηση για τις πραγματικές αξίες της ζωής: την υγεία, την αγάπη και τη σημασία της αποδοχής.
Εκπληκτικός ήταν και ο Άγγελος Χατζημιχαήλ, ο οποίος κατάφερε να αποδώσει τον ρόλο του με μοναδική εκφραστικότητα, κερδίζοντας το κοινό τόσο με το χιούμορ του όσο και με τη φυσικότητά του. Μέσα από την ερμηνεία του, έκανε τους θεατές να γελάσουν και να δουν μια διαφορετική πτυχή του ταλέντου του, αποδεικνύοντας την ικανότητά του να ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και τη συγκίνηση.
Αν και ο ρόλος της Σταυριάνας Καδή ήταν μικρός και σύντομος, κατάφερε να προβληματίσει τους θεατές με την στάση της απέναντι στην αποκάλυψη της αλήθειας της. Με τη λιτότητά της και την ένταση που έδωσε στον χαρακτήρα της, έκανε τους θεατές να αναλογιστούν την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού και την εσωτερική σύγκρουση που γεννιέται όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια μας.
Η τρυφερή αυτή κωμωδία, βασισμένη σε αληθινή ιστορία, ξεδιπλώνει την πορεία έξι γυναικών που αποφασίζουν να φωτογραφηθούν γυμνές για ένα ημερολόγιο, προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για τη Μονάδα Καρκινοπαθών, έπειτα από τον θάνατο του συζύγου μιας εξ αυτών. Μέσα από το χιούμορ, τη συγκίνηση, την αλληλεγγύη αλλά και τις ανατροπές, οι ηρωίδες ξεπερνούν τα όρια που έθετε η κοινωνία τους και ανακαλύπτουν νέες πτυχές του εαυτού τους.
Η σκηνοθεσία του Γιώργου Τσιάκκα απέδειξε για ακόμη μια φορά τη βαθιά γνώση του πάνω στο θεατρικό σανίδι. Η αρμονία των ηθοποιών και η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στη σκηνή απέδωσαν άψογα την εναλλαγή του πένθους με τη δίψα για ζωή, της απόγνωσης με την ελπίδα. Μια παράσταση που καταφέρνει να συγκινήσει, να διασκεδάσει και να μας θυμίσει πόσο σημαντικό είναι να τολμάμε να ζούμε χωρίς φόβο και προκαταλήψεις.
Πληροφορίες: 70000146
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: https://www.soldoutticketbox.com/event/calendar-girls-2025
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
