Η τέχνη έχει τη μοναδική δύναμη να μεταφέρει μηνύματα που αγγίζουν την καρδιά και αφυπνίζουν τη συνείδηση. Αυτό επιτυγχάνει ο καλλιτέχνης Χρίστος Κακουλλής μέσα από τη ζωγραφιά του, η οποία δημιουργήθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Το έργο του, γεμάτο συναίσθημα και βαθιά νοήματα, μας καλεί να σκεφτούμε τη θέση του κάθε παιδιού στον κόσμο, αλλά και τις ευθύνες μας ως κοινωνία.Το σκίτσο του καλλιτέχνη Χρίστου Κακουλλή φέρει ένα ισχυρό μήνυμα, αποτυπώνοντας τον αγώνα για την εξασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων. Απεικονίζει την τρυφερότητα, την ελπίδα και τη δύναμη που πηγάζει από την παιδική ψυχή, θυμίζοντάς μας ότι η ευθύνη για την προστασία των παιδιών βαραίνει όλους μας.
Η 20η Νοεμβρίου αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για τον κόσμο, αφιερωμένο στα δικαιώματα των παιδιών, όπως αυτά διατυπώνονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Αυτή η μέρα μας υπενθυμίζει ότι κάθε παιδί, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος ή κοινωνικού υπόβαθρου, έχει δικαίωμα στη ζωή, την ασφάλεια, την εκπαίδευση, την αγάπη και την προστασία από τη βία και την εκμετάλλευση.
Ωστόσο, παρά την πρόοδο, πολλές φορές η πραγματικότητα είναι σκληρή. Παιδιά σε περιοχές πολέμου υποφέρουν από αδιανόητες φρίκες, πέφτουν θύματα βίας και εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να αναζητήσουν ένα ασφαλές καταφύγιο. Παιδιά που διασχίζουν σύνορα αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες αντιμετωπίζονται ως “ξένοι” και στιγματίζονται, ενώ στην ουσία είναι φορείς ελπίδας και δύναμης για ένα καλύτερο αύριο.
«Παγκόσμια μέρα για τα δικαιώματα του παιδιού σήμερα, πραγματικά τι όμορφη μέρα που δυστυχώς ο άνθρωπος αμαυρώσει και αυτή την ημέρα. Δίπλα μας και λίγα χιλιόμετρα μακριά μας, παιδιά κομματιάζονται σε βόμβες, συρματοπλέγματα και σφαίρες, εγκλήματα πολέμου που ούτε το ίδιο το μυαλό δεν μπορεί να χωρέσει. Από πότε τα εγκλήματα πολέμου έγιναν νόμιμα? Αναρωτιέμαι και σκέφτομαι αν ήταν το παιδί μου τι θα έκανα…
Πιο μακριά μας παιδιά τρυπιούνται όταν προσπαθούν να περάσουν κάτω από τα συρματοπλέγματα για ένα καλύτερο μέλλον. Ενώ εμείς να αγκαλιάζουμε αυτά τα παιδιά και να τα αφομοιώσουμε στην κοινωνία μας, τα ονομάζομαι τρομοκράτες και ξένους. Τολμώ να πω και να τονίσω ότι δεν υπάρχουν ξένοι αλλά μόνο άνθρωποι με όνειρα και φιλοδοξίες. Πριν κοιτάξεις κάποιο στα μάτια και του ξεφωνίσεις είσαι ξένος εδώ, σταμάτα για λίγο και σκεφτούμε πόσο άσχημη και κακία είναι η λέξη ξένος. Άνθρωπος είναι το ίδιο με εσένα με όνειρα και αγάπη. Δωστου αγάπη και θα πάρεις το αντίστοιχο.
Το μήνυμα όπως και το σκίτσο του Χρίστου Κακουλλή είναι εμπνευσμένο από την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού το οποίο μας υπενθυμίζει τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για ενσυναίσθηση και την υποχρέωσή μας να προστατεύσουμε κάθε παιδί, κάθε άνθρωπο».
