H επιθετικότητα του σκύλου εκδηλώνεται για διάφορους λόγους και με διαφορετικούς τρόπους, είτε προς το αφεντικό και την οικογένεια είτε προς τρίτους, είτε προς άλλα ζώα και ερεθίσματα. Τα δυσάρεστα συμβάντα που συμβαίνουν κατά περιόδους και κοστίζουν πρέπει να μας προβληματίσουν σχετικά με τα αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούν.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας είναι ότι το κατοικίδιο ζώο που έχουμε στο σπίτι μας δεν είναι ένα παιχνίδι που όποτε το βαρεθούμε το πετάμε στα σκουπίδια. Ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειας μας και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους. Άπαξ και αποφασίσουμε να υιοθετήσουμε ένα σκύλο, πρέπει να γνωρίζουμε καλά ότι έχουμε πλήρως την ευθύνη για το μεγάλωμα του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ανθρώπινη συμπεριφορά από μόνη της μπορεί να προκαλέσει την επιθετική αντίδραση ενός σκυλιού. Όσο κι αν γνωρίζουμε τις συνήθειές του, κάποια ερεθίσματα μπορούν να πυροδοτήσουν τα «αμυντικά» του ένστικτα και να επιτεθεί. Ένα ξαφνικό και αναπάντεχο αγκάλιασμα, το αδέξιο πάτημα της ουράς του, η υποτιθέμενη απειλή που διατρέχει το κουτάβι μπροστά στα μάτια της μάνας του, είναι ικανοί λόγοι για να εκδηλωθεί αυτή η επιθετική αντίδραση.
Μερικά σκυλιά επιτίθενται όταν «διαισθανθούν» πως κινδυνεύουν να μείνουν νηστικά. Η διαίσθησή τους είναι συχνά παραπλανητική και τα ωθεί σε αντικοινωνική συμπεριφορά. Εκείνος που θα επιχειρήσει να απομακρύνει τα τρόφιμα από ένα σκυλί, ή να κινηθεί απλώς προς αυτά, οφείλει να γνωρίζει πως κινδυνεύει να δεχτεί επίθεση.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να μαντέψεις πότε ένα σκυλί νιώθει απειλούμενο. Ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις τις συνήθειές του, ή άθελά σου έχεις ταράξει την ηρεμία του. Μερικά ερεθίζονται όταν τα κοιτάς κατ’ ευθείαν στα μάτια. Άλλα γίνονται ευερέθιστα όταν είναι άρρωστα ή τραυματισμένα. Φαίνεται ότι ο πόνος τα καθιστά συναισθηματικά ασταθή και απρόβλεπτα στις αντιδράσεις τους.
Πολλά είναι εκπαιδευμένα να επιτίθενται όταν αντιληφθούν ότι παραβιάζεται ο προσωπικός τους χώρος, ή εκείνος που πιστεύουν ότι τους ανήκει. Μερικά απ’ αυτά τα σκυλιά-φύλακες επιτίθενται συχνά χωρίς προειδοποίηση. Οι ειδικοί που έχουν μελετήσει τα σκυλιά και την όσφρηση τους κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι σκύλοι δεν μπορούν απαραίτητα να μυρίσουν το συναίσθημα που είναι ο φόβος. Μπορούν, ωστόσο, να ανιχνεύσουν μυρωδιές και να δουν κινήσεις και στάσεις σώματος που μπορεί να τους βοηθήσουν να αντιληφθούν πότε ένα άτομο είναι νευρικό, ανήσυχο ή φοβισμένο.
Τα σκυλιά μπορούν να επιτεθούν για διάφορους λόγους:
- Θλίψη: όταν αισθάνονται πόνο σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός τους και τους αγγίζουμε ακριβώς σε αυτήν την ευαίσθητη περιοχή, μπορούν να μας επιτεθούν.
- Μητρικό ένστικτο Οι σκύλες που μόλις έγιναν μητέρες μπορούν να είναι πολύ προστατευτικές εάν προσπαθήσουμε να ταΐσουμε ή να πιάσουμε τα κουτάβια.
- Για να υπερασπιστεί: είτε επειδή έχουν κακοποιηθεί είτε επειδή πιστεύουν ότι η ζωή τους εξαρτάται από αυτό.
- Επικράτεια: Δεν είναι ότι είναι πολύ χωρικά ζώα (φυσικά, όχι όσο και οι γάτες), αλλά μπορείτε πάντα να βρείτε ένα που δεν ανέχεται κανένα νέο σκυλί στο σπίτι τους.
- τροφή: για όλα τα ζωντανά πλάσματα είναι πολύ σημαντικό να τρώτε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Στην περίπτωση των σκύλων, εάν έχουν άγχος ή έχουν υποστεί παρενόχληση κατά το φαγητό, υπάρχει η πιθανότητα να επιτεθούν εάν ενοχληθούν ή εάν προσπαθήσετε να αφαιρέσετε τον τροφοδότη, κάτι που παρεμπιπτόντως ΔΕΝ πρέπει να γίνει ποτέ. Κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να αφαιρεθεί το πιάτο μας ενώ τρώμε.
- Υπερπροστασία: για παράδειγμα, όταν ένας σκύλος προστατεύει ένα άτομο υπερβολικά και επίσης δεν έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στην εκπαίδευση, μόνο για να του δώσει τροφή και αγάπη. Ένα άλλο άτομο μπορεί να καταλήξει να τσιμπήσει από τον σκύλο όταν προσπαθεί να την πλησιάσει.
- Κοινωνικοποίηση φτωχός: τα σκυλιά από 2 έως 3 μηνών πρέπει να έχουν επαφή με άλλα σκυλιά, γάτες και ανθρώπους, ώστε αύριο, όταν είναι ενήλικες, να ξέρουν πώς να είναι μαζί τους. Αλλά αν αυτό δεν συμβεί, όταν μεγαλώσουν θα μπορούσαν να είναι επιθετικοί.
Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τη γλώσσα του σώματος ενός σκύλου για να δούμε τα προειδοποιητικά σημάδια επιθετικότητας. αλλά και πως ακριβώς μπορούμε να αντιδράσουμε, εάν τυχόν βρεθούμε στη θέση των θυμάτων. Να τονίσουμε, ότι τον πρώτο λόγο για την επιθετική συμπεριφορά ενός σκύλου φέρουν οι ιδιοκτήτες του. Εκείνοι είναι υπεύθυνοι να εκπαιδεύσουν σωστά το κατοικίδιο τους και να μεριμνήσουν τόσο για τη δική του ασφάλεια, όσο και για εκείνη των περαστικών.
Στην περίπτωση των δρομέων και των ποδηλατών, οι σκύλοι επιτίθενται, επειδή η κίνηση των ανθρώπων πυροδοτεί το κυνηγετικό τους ένστικτο. Δεν το κάνουν δηλαδή επίτηδες ή συνειδητά για να βλάψουν κάποιον.
Ωστόσο, δεν αποφασίζουν όλα τα σκυλιά να αρχίσουν να κυνηγούν και να δαγκώνουν έτσι ξαφνικά όποιον κινείται γρήγορα. Όσοι το κάνουν είναι επειδή το έχουν μάθει – και πάλι, από ανθρώπινη αμέλεια.
Η συμπεριφορά αυτή ξεκινάει με έναν σκύλο, που αρχίζει να γαυγίζει σε κάποιον δρομέα που περνάει μπροστά του. Γαυγίζει, επειδή θέλει να τον απομακρύνει από την περιοχή του. Αν ο δρομέας συνεχίσει να τρέχει, ο σκύλος κερδίζει, αφού κατάφερε να τον διώξει.
Εάν όλο αυτό επαναλαμβάνεται για καιρό, το σκυλί καταλήγει να μάθει πως το γαύγισμα διώχνει τον κόσμο. Έτσι όμως, αυξάνεται ο ενθουσιασμός του, καθώς περιμένει την απομάκρυνση του «θύματος». Σε αυτό το σημείο, εάν ο ιδιοκτήτης του τον επιβραβεύσει με τον οποιονδήποτε τρόπο, συνεισφέρει στη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου.
Με το πέρασμα του χρόνου, ο ενθουσιασμός του ενδέχεται να τον μετατρέψει σε αυταρχικό και επιθετικό. Τότε, βρίσκεται πολύ κοντά στο να αρχίσει να κυνηγάει τους ανθρώπους ή ακόμη και να τους επιτίθεται.
Πώς θα γλιτώσω το δάγκωμα ενός επιθετικού σκύλου;
Εάν τυχόν έρθετε αντιμέτωποι με ένα επιθετικό σκυλί, το πιο σημαντικό που θα πρέπει να θυμάστε είναι το εξής: Παραμείνετε ψύχραιμοι.
Μην παραδοθείτε στο φόβο ή το άγχος σας και ποτέ, μα ποτέ μην αρχίσετε να του φωνάζετε ή να τον χτυπάτε.
Σε γενικές γραμμές, ένας σκύλος με προβληματική συμπεριφορά περιμένει να αντιδράσετε έντονα, προτού σας επιτεθεί. Αν όμως κρατήσετε χαμηλούς τους τόνους, θα ηρεμήσει κι εκείνος.
Εξίσου σημαντικό είναι να αποφύγετε την άμεση οπτική επαφή μαζί του. Αντιθέτως, καλό θα ήταν στέκεστε πλάγια, ενώ τον βλέπετε με την περιφερειακή σας όραση.
Αυτό σας καθιστά έναν μικρότερο στόχο, σε περίπτωση που πράγματι επιτεθεί.
Μόλις έχετε κρατήσει με επιτυχία την ψυχραιμία σας για να τον κρατήσετε πίσω, πρέπει να διεκδικήσετε το δικό σας χώρο.
Αν τυγχάνει να κουβαλάτε κάποιο αντικείμενο μαζί σας, όπως είναι μια τσάντα ή μία ομπρέλα, τοποθετήστε το ανάμεσα σας.
Τότε, η γλώσσα σώματος σας του λέει πως δεν απειλείτε την περιοχή του, απλώς θέλετε το χώρο που βρίσκεστε ήδη. Μετά, καλείστε να παραμείνετε ως έχειν.
Πηγή:allaboutpets.gr/, internet
