Μια μητέρα που αγωνίζεται εδώ και χρόνια για να εκφράσει τα αυτονόητα. Δύο γονείς που παλεύουν για δεκαοκτώ χρόνια μέχρι να λάμψει η αλήθεια, που τους φέρνει για ακόμη μια φορά έξω από το προεδρικό μέγαρο, έξω από κάθε κυβερνητικό γραφείο ώστε να λάμψει η αλήθεια.
Ότι και να πεις πλέον μόνο μια είναι η λέξη, δικαίωση. Η μητέρα του Θανάση Νικολάου Αντριάνα Νικολάου, η οποία θέλει να μάθει τι ακριβώς συνέβη με το παιδί της και όχι αδίκως γιατί τα στοιχεία όλα δείχνουν ότι ήταν ένα στυγερό έγκλημα που κάθε γονιός, κάθε μητέρα θα πάλευε για να λυτρωθεί η ψυχή του δεκαοκτάχρονου παιδιού.
Και όλοι εμείς που πορευτήκαμε έξω από το προεδρικό οι προθέσεις μας δεν ήταν πολιτικές, ήταν αγνές, ήταν για να μην αφήσουμε μόνη της μια μάνα που πάει κόντρα στη συγκάλυψη, στην κωλυσιεργία, στην γραφειοκρατία και όλες τις ανούσιες δικαιολογίες. Γιατί, ο Θανάσης δεν αυτοκτόνησε, δολοφονήθηκε και αυτό έχει συμβεί..Γι’ αυτό δεν πρέπει να κλείνουμε τα αυτιά μας και να πιστεύουμε ότι κατά καιρούς μας αραδιάζουν.
