Ένα χρόνο μετά ο 20χρονος Ευριπίδης Φράγκος ο οποίος υπέστη στο 45% του σώματος και του προσώπου του εγκαύματα από βόμβα μολότοφ στην προσπάθεια του να βοηθήσει έξω από το γήπεδο, πριν την έναρξη του αγώνα Ανόρθωση-Απόλλωνα, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα ζωής με βίντεο και φωτογραφίες του.
Ένας χρόνος έχει περάσει από την ημέρα που ο 20χρονος Ευριπίδης Φράγκου είχε την “ατυχία” να βγάλει τον σκύλο του για περίπατο στην γειτονιά του και στην προσπάθεια του να καταβάλει προσπάθεια να σβήσει την φωτιά που είχε προκληθεί από μια μολότοφ και υπέστη εγκαύματα σε όλο του, το σώμα. Το μόνο του έγκλημα είναι ότι το σπίτι του τυγχάνει να γειτνιάζει με το γήπεδο και εκείνη την ημέρα διεξαγόταν ο αγώνας Ανόρθωση-Απόλλωνας. Ο ίδιος στην ανάρτησή του διευκρινίζει: «Τα πράματα εν ήταν εύκολα,εγώ το έκαμα να φαίνεται έτσι μέσω του χαρακτήρα μου,της πίστης μου και της δικής μου θέλησης και τον δυναμισμό μου».
«Ένας χρόνος μετά το ατύχημα…
Ένας χρόνος γεμάτος εμπόδια,δυσκολίες,λύπες και χαρές.Εγώ όμως όλο αυτό το είδα σαν μια περιπέτεια γιατί μέσω τούτο ωρίμασα και δυνάμωσα σωματικά και ψυχικά.Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι ότι εν υπάρχουν δικαιολογίες από την στιγμή που έχεις την υγεία σου,τα πόδια σου,τα χέρια σου,τα μάτια σου που εν τα πιο σημαντικά και άτομα που σε αγαπούν κοντά σου σημαίνει μπορείς να τα κάμεις όλα.Εγώ Δόξα το Θεό εν έχασα την όραση μου,το δεξί μου αυτί και ευτυχώς κάποιο άκρο γιατί τα πράματα ήταν κρίσιμα γιατί είχα 45 τοις εκατό στο πάνω μέρος του σώματος μου δεύτερου και τρίτου βαθμού εγκαύματα και κανένας δεν γνώριζε αν θα ζήσω ή αν θα πεθάνω.Το σώμα μου πέρασε ένα πολλά μεγάλο σοκ.Τα πράματα εν ήταν εύκολα,εγώ το έκαμα να φαίνεται έτσι μέσω του χαρακτήρα μου,της πίστης μου και της δικής μου θέλησης και τον δυναμισμό μου.Η πηγή της δύναμης μου ήταν η μητέρα μου που την έβλεπα να με κοιτάζει και να μαραζώνει,τούτο με βοήθησε πραγματικά.Το γυμναστήριο έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί δύο μήνες μετά το ατύχημα άρχισα γυμναστική και μπήκα ξανά στην ρουτίνα μου.Εν το άφησα να με καταβάλει το πρόβλημα γιατί ήδη προσπαθούσα για την επίλυση του και ότι έκαμα πριν το έκαμα και μετά.Το θέμα που θέλω να καταλήξω είναι ότι τα πάντα είναι δυνατά και τίποτα αδύνατο.Τα εμπόδια εν απλά εμπόδια και τίποτε άλλο.Μέσω εκείνων όμως μαθαίνεις ποιος είσαι πραγματικά και τι μπορείς να κάμεις.Πρέπει να είμαστε δυνατοί γιατί μέσα σε τούτη την ζωή τα πράματα εν δύσκολα και σκληρά ταυτόχρονα.Σαν Ευριπίδης έμαθα που τους καταδρομείς ως τώρα και για όλη μου την ζωή να προσαρμόζομαι σε καταστάσεις και να μεν τα παρατάω.Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ MΑΣ,τα όρια μόνο εμείς τα βάλουμε,κανένας άλλος!!!Αν κάτι βάλεις μες στο νου σου ότι πρέπει να γίνει ένα γίνει,θέλει ψυχή και τόλμη τίποτε άλλο!!!
Ευχαριστώ όλα τα άτομα που ήταν κοντά μου γιατί ο καθένας σας προσωπικά έπαιξε τον ρόλο του σε τούτο το εμπόδιο. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η θρησκεία γιατί σαν άτομο δεν ήμουν ποτέ πραγματικά κοντά όμως μετά το ατύχημα λόγω του ότι έχω τατουάζ την Αγία Σοφία στην πλάτη μου η φωτιά σταμάτησε ακριβώς περιφερειακά.Για μένα ήταν σημάδι ότι ο Θεός υπάρχει γιατί ήταν θαύμα το ότι επέζησα που όλο αυτό ακόμα και με τον πόνο γιατί μου έδινε δύναμη 7 μήνες που ήταν σημαντικοί για την αποθεραπεία μου.Δεν είπα μια φορά ότι πονώ πάντα γελαστός και ευδιάθετος γιατί ήμουν ζωντανός και αυτό είχε σημασία .
Like a Phoenix… RISE!!!
Rise from the ashes of your past
ΝEVER GIVE UP PUSH IT TO THE LIMITS»
