Η αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη έχει προκαλέσει σάλο τόσο στο κοινωνικό σύνολο όσο και στον καλλιτεχνικό χώρο. Μετά τις δεκάδες αντιδράσεις στα social media οι ηθοποιοί παίρνουν το λόγο και καταδικάζουν την απόφαση ενώπιον του κοινού.
Για πρώτη φορά καλλιτέχνες μπροστά στο κοινό εκφράζουν την αντίρρησή τους στην απόφαση και εξηγούν τους λόγους που οι άνθρωποι του πολιτισμού ζητούν την άρση της απόφασης. Το βράδυ της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Η Ανατολή» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεωδορόπουλου, στον αρχαιολογικό χώρο της Τίρυνθας στο Ναύπλιο στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός». Ο ηθοποιός της παράστασης Μιχάλης Τιτόπουλος εκπροσωπώντας όλους τους ηθοποιούς της παράστασης, διάβασε την ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για την απόφαση αποφυλάκισης του Δημήτρη Λιγνάδη και καταχειροκροτήθηκε από τους θεατές.
«Είμαστε ζώντες και παρόντες σε ένα έγκλημα. Σε ένα έγκλημα που αποδεικνύει ότι η εξουσία, το χρήμα, οι δημόσιες σχέσεις και οι ισχυροί φίλοι είναι πάνω από την Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη είναι επιλεκτική, προκατειλημμένη και προστατεύει τους δυνατούς αυτής της γης, σκορπώντας με την απόφασή της φόβο σε αυτές και αυτούς που είχαν το θάρρος να μιλήσουν, αλλά και σε όλους και όλες μας. Είμαστε βαθιά οργισμένοι, απογοητευμένοι και τρομαγμένοι από την χθεσινή απόφαση του ΜΟΔ για αναστολή φυλάκισης του πρωτοδίκως ενόχου για 2 βιασμούς ανηλίκων, Δημήτρη Λιγνάδη.
Είμαστε τραυματισμένοι. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς είναι δυνατόν κάποιος που προφυλακίστηκε, γιατί υπήρχαν ενδείξεις για κατά συρροή βιασμό, να απελευθερώνεται όταν πλέον ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ πως έχει τελέσει δύο βιασμούς. Αδυνατούμε να βρούμε ανάλογο περιστατικό, πλέον της δεκαετούς κάθειρξης, που έχει πάρει αναστολή. Έτσι απλά. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς ο «επικίνδυνος» κατά Μενδωνη άνθρωπος, που την «εξαπάτησε με την υποκριτική του τέχνη» αξιολογείται από την Πρόεδρο Παναγιώτα Γιούπη ως μη επικίνδυνος για τέλεση νέου αδικήματος μέχρι την έφεση!
Και πώς, πλέον, αυτός ο άνθρωπος θα κυκλοφορεί ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ανάμεσά μας, δίπλα στα πρώην θύματά του και σε απροστάτευτα και αντικειμενικά αδύνατο να ενημερωθούν σχετικά με την υπόθεση ανήλικα από άλλες χώρες. Δεν ξεχνούμε όμως πως αυτή η καταφανής καταπάτηση όχι μόνο του κοινού περί δικαίου αισθήματος της κοινωνίας, αλλά του ίδιου του θεσμού της Δικαιοσύνης, είναι συνέχεια σε μια σειρά αποφάσεων που τεντώνουν τους νόμους μόνο εκεί που συμφέρει: στους δολοφόνους του Ζακ, τον Ε. Κορκονέα, τον Π. Φιλιππίδη. Έπεται συνέχεια άραγε με τις εφέσεις της Χρυσής Αυγής;
Όμως δεν φοβόμαστε. Παρότι, προσωρινά λυγίζουμε, βλέποντας το άδικο να μας καταπατά, παίρνουμε θάρρος και διαπιστώνουμε την ουσία: Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι πρωτοδίκως ένοχος για 2 βιασμούς ανηλίκων. Αυτός, ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, καθηγητής στο Αρσάκειο και την δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, που υπουργικά συμβούλια παρακολουθούσαν τις παραστάσεις του και ο Πρωθυπουργός έπαιρνε ελικόπτερα από την Αντίπαρο για να παρευρεθεί στην πρεμιέρα του, καταδικάστηκε για την ειδεχθή συμπεριφορά του στα πιο τρυφερά μέλη της κοινωνίας μας.
Και όχι γιατί στήθηκε μια σκευωρία, μια πολιτική συνωμοσία, μια ιδιοτελώς υποκινούμενη εκδίκηση: όλη η γραμμή υπεράσπισης, αλλά και οι ισχυρισμοί του ίδιου κατέρρευσαν πανηγυρικά.Παίρνουμε θάρρος, λοιπόν, γιατί όσο κι αν λοιδορηθήκαμε, ξέρουμε πως κάναμε αυτό που έπρεπε. Σταθήκαμε εξ’ αρχής πλάι στα θύματα, εξαντλήσαμε όλα τα μέσα που είχαμε και προσκαλέσαμε όλες, όλους και όλα να μιλήσουν και να μην φοβηθούν. Το ίδιο, λοιπόν, θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Όσο κι αν συντονισμένες οι κατ’ επίφαση διακριτές εξουσίες κάνουν τα πάντα για να ανατρέψουν τον χείμαρρο του metoo, τώρα που καταλαβαίνουν ότι χτυπάει τα δικά τους παιδιά, εμείς θα συνεχίσουμε να καλούμε σε συλλογικές διαδικασίες και επώνυμες καταγγελίες παραβιαστικών συμπεριφορών. Η απελευθέρωση του Δημήτρη Λιγνάδη είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι δεν ζούμε πια σε κράτος δικαίου. Είναι η απόδειξη της εκδίκησης της σάπιας αστικής εξουσίας που εκπροσωπεί η κυβέρνηση απέναντι σε όποιον τολμάει να καταγγείλει τα εγκλήματα των δικών της παιδιών. Την ίδια ώρα που αφήνει τον Γιάννη Μιχαηλίδη να αργοπεθαίνει μετά από 52 ημέρες απεργίας πείνας για τους ίδιους ακριβώς εκδικητικούς λόγους, διαχωρίζοντας καταφανώς τους πολίτες σε α’ και β’ κατηγορίας.
Δεν θα μας φιμώσετε, δεν θα μας λυγίσετε, θα μας βρείτε εκεί που ήμασταν πάντα. Απέναντι στη σάπια εξουσία σας, μαζί με τα θύματα, μαζί με τους αδύναμους, μαζί με αυτό που ορίζει η πραγματική Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία! Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, αλλά κυρίως στους στους Νίκο Σ., Α., Π., Σ., Β. και τους μάρτυρες στη δίκη, που έμπρακτα δε φοβήθηκαν και ΜΊΛΗΣΑΝ ΔΥΝΑΤΆ, όπως είπε και ο εισαγγελέας στην αγόρευση του».
Να σημειωθεί σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης ανάλογη διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε και στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με αποτέλεσμα να φύγει πριν αρχίσει η παράσταση από το χώρο η υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας, Λίνα Μενδώνη.
