Ένα κτύπημα στο τζαμί από ένα περιστέρι ήταν η αφορμή να διερωτηθεί ο Κύπρος συνθέτης –τραγουδιστής Γιώργος Θεοφάνους, τι πραγματικά είναι ψεύτικο και τι αληθινό. Αφορμή με αυτό το περιστατικό ήταν να θυμηθεί και τις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν στην Κύπρο και να σχολιάσει με το δικό του τρόπο γεγονότα που σημάδεψαν την καρδιά του.
Σε μακροσκελή ανάρτησή του ο Γιώργος Θεοφάνους περιγράφει ένα περιστατικό που του συνέβη χθες το πρωϊ της Τετάρτης 30 Δεκεμβρίου που καθόταν ανέμελος στο καναπέ του, αναπόλησε το νησί του, στέλνοντας το δικό του μήνυμα να μην πιστεύουμε σε ψεύτικα είδωλα.
«ΠΟΣΑ, ΠΟΣΑ, ΠΟΣΑ η …
30/12/20
Περίεργο πρωινό σήμερα. Καθόμουν και κοίταζα έξω στην αυλή που έχουμε ένα κρεμασμένο μεγάλο καθρέφτη για να αντικατοπτρίζει τον κήπο και τρόμαξα από ένα ξαφνικό γδούπο. Πηγαίνοντας κοντά είδα με μεγάλη έκπληξη και λύπη ένα περιστέρι που προφανώς θεώρησε το είδωλο μες στον καθρέφτη «πραγματικό κήπο» και χτύπησε πάνω του…σπάζοντας ευτυχώς την μια του φτερούγα μόνο. Ήρθαν τα παιδιά μου αμέσως να βοηθήσουν. Θα το φροντίσουμε και ελπίζουμε να τα καταφέρει. Δεν ξέρω αν θα ξαναπετάξει η αν θα μείνει για πάντα η πληγή του για να του θυμίζει ΝΑ ΜΗΝ πιστεύει στα ψεύτικα είδωλα.
Θυμήθηκα τον υπέροχο εκείνο στίχο από το του ΒΑΣΙΛΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ που μελοποίησα στην παράσταση ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ το 2008.
«…Είμαι πουλλιν κουτσοφτερον με ήμισυ γαλάτην
Μα είπαν πολλά για λλόου μου
Τζιαι έχω καρκιάν γεμάτην…»
Σοκαρίστηκα από το περίεργο αυτό συμβάν και τρόμαξα στο ταυτόχρονο σχεδόν χτύπημα του τηλεφώνου μου.
Ο καλός μου φιλος και σπουδαίος τραγουδιστής Μανώλης ΜΗΤΣΙΑΣ ήταν στην γραμμή, για να μου διαβάσει ενα συγκινητικό ποίημα που έγραψε ο αγαπητός κοινός μας φιλος Αντώνης Σαμαράς. Τίτλος του ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ.
Όλα έδειχναν πως έπρεπε σήμερα να προσπαθήσω να το μελωποιήσω. Προχωρώντας προς το πιάνο μου κι έχοντας στο μυαλό μου τους στίχους του Σαμαρα, ήρθε μια ειδοποίηση στο κινητό για μια είδηση σημερινή για κάτι το οποίο έγινε σαν σήμερα 30/12/1963
Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ που χάραξαν οι ΑΓΓΛΟΙ πάνω στον χάρτη της Κυπρου και που μερικά χρόνια αργότερα κυριολεκτικά “χάραξαν” με το αίμα των συμπατριωτών μου πάνω στο χώμα από άκρη σε άκρη του νησιού με την Αμμόχωστο οπως και την Κερύνεια όπως και όλες τις πόλεις και τα χωριά της Κύπρου που «περιμένουν» στον Βορρά.
Πολλές «συμπτώσεις» που με φορτίσαν τόσο πολύ συναισθηματικά και έτσι κάθισα στο πιάνο μου κι ΕΓΡΑΨΑ την μουσική στο ποίημα του ΣΑΜΑΡΑ για να το τραγουδήσει ο ΜΗΤΣΙΑΣ σύντομα.
ΣΗΜΕΡΑ 30/12/20 μερικούς μήνες πριν τις επόμενες βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο, αναρωτιέμαι αν κάποιος που έζησε τον πόλεμο όπως εγώ που ήμουν 6 χρόνων το ‘74, η κάποιος πιο μεγάλος από μένα ΑΝ ΕΜΑΘΕ ΠΟΤΕ το μάθημα που πρέπει να μάθει σήμερα το περιστέρι που έσπασε τη φτερούγα του στο είδωλο του κήπου στον καθρέφτη, αν θα το πει στα παιδιά του αυτό το μάθημα για να μην κάνουν κι εκείνα με την σειρά τους τα ίδια λάθη, να σκεφτούν, να θυμηθούν και να καταλάβουν ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ και ΤΙ ΨΕΥΤΙΚΟ.
ΙΣΩΣ αυτά τα παιδιά να το σκεφτούν αυτό πριν βάλουν στην φωτογραφία ενα , , και σκλοράρουν για να πάνε στην επόμενη φωτο ή με κάνουν unfollow ως παλιομοδίτη, ρομαντικό, εκτός τόπου και χρόνου πατριώτη, Έλληνα και Κύπριο ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ βάση κάποιου ανόητου νόμου.
ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ Η ΜΙΣΗ ΦΤΕΡΟΥΓΑ ΜΟΥ για να μου θυμίζει να ΘΥΜΑΜΑΙ.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2021
Γιώργος Θεοφάνους
