Το δικό του Γολγοθά ανεβαίνει με τη σειρά του, ο πατέρας του 11χρονου Λούκα Σταύρου, Aνδρέας που ο γιος του το τελευταίο διάστημα νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Γερμανίας περιμένοντας τη μεταμόσχευση. Οι γονείς του, Γεωργία και Ανδρέας, φύλακες-άγγελοι πιστεύουν ότι θα βγει νικητής παρ’ όλο που ο δρόμος τους είναι μακρύς. Τα συναισθήματα τους, γραμμένα σε ένα χαρτί δείχνοντας το μεγαλείο της ψυχής τους.
«Χαράζει μα ο ύπνος δεν λέει να έρθει….οι σκέψεις πολλές…οι ανησυχίες ακόμη πιο πολλές…Κάντε υπομονή…Η μοναδική λέξη που πραγματικά συγχάθηκα ..Πόση υπομονή Θεέ μου …Πόση? Κουραστήκαμε και σωματικά μα πιο πολύ ψυχικά. Θα τελειώσει το ξέρω, το νιώθω ότι θα γυρίσουμε νικητές. Ο Δρόμος μακρύς όμως θα τερματίσουμε νικητές. Θεέ μου δώσε μας κουράγιο και πιο πολύ στο μωρό μας .Με τα πιο πάνω επειδή μπορεί να παρεξηγηθώ, νιώθω ότι μιλάω εκ μέρους δεκάδων περιπτώσεων εκατοντάδων μπορώ να πω. Ο κάθε γονιός τραβάει το σταυρό του μαζί με το παιδάκι του .Απλά όταν κουραστείς μετά από 8 ολόκληρα χρόνια ,όταν η οικογένεια συνεχώς μοιράζεται ακολουθεί πόνος και θλίψη…Συνήθως τα γράφω εδώ όχι για οίκτο αλλά σαν ένα μικρό δημόσιο ημερολόγιο. Εύχομαι σε όσους παλεύουν να είναι ευλογημένοι και να πιστεύουν. Καλή δύναμη σε όλους μας .Αμήν».
