Η ζωή είναι ένας κύκλος, που όταν έχει φτάσει το πέρασμα του χρόνου, κλείνει και ανοίγει κάποιος άλλος. Και η Τζένη Καραπατάκη το γνωρίζει καλύτερα από όλους, γιατί μέσα από τους στίχους του νέου της τραγουδιού «αγγίζει» τις ψυχές όλων όσων έχουν κάποια κρυμμένα συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφράσουν.
Την Τζένη Καραπατάκη, την γνώρισα μέσα από ένα τραγούδι που μου έστειλε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Δεν ήξερα καν ότι κατάγεται από την Κύπρο γιατί το όνομα της, ήταν γραμμένο στα αγγλικά. Στην μουσική της διαδρομή η Τζένη έχει πετύχει αξιόλογες συνεργασίες ενώ με το τραγούδι της «Έφυγες» έρχεται να δώσει μια διαφορετική νότα στα μουσικά δρώμενα τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας…
Από ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με το τραγούδι;
Πάντα μου άρεσε να τραγουδώ. Η μουσική ήταν κάτι που με έλκυε απ’ όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Στο δημοτικό η δασκάλα της μουσικής ήταν αυτή που με παρότρυνε να ασχοληθώ με τη φωνή μου, για να την καλλιεργήσω και να την εξελίξω. Έτσι ξεκίνησα σε ωδείο κιθάρα και φωνητική.
Παρόλο που είστε Κύπρια εντούτοις ζείτε και εργάζεστε στην Ελλάδα; Πώς πήρατε την απόφαση να φύγετε από τη γενέτειρα σας;
Ζούσα και εργαζόμουν στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου σε σχολή Μιούζικαλ στην Αθήνα, αποφάσισα να μείνω να το κυνηγήσω κι όπου βγει, λόγω του ότι στην Ελλάδα υπάρχει μουσική βιομηχανία. Οπότε ως μέλος στο Αθηναϊκό Χορωδιακό Σύνολο, κάνοντας εμφανίσεις και συνεχίζοντας σε σπουδές κλασσικού τραγουδιού με τον Νίκο Ρουσσάκη , μέσα μου πίστευα συνεχώς πως κάτι θα συμβεί. Έτσι με αφορμή τη συμμετοχή μου στη συναυλία αφιέρωμα στον Μίμη Πλέσσα γνώρισα τον συνθέτη/μαέστρο Αντώνη Καρατζίκη που μου έγραψε τα τραγούδια “Roller Coaster” και “Saturday Night” σε στίχους Μαρίας Αθήνη που βγήκαν από την Spider Music, μετέπειτα τα τραγούδια “Happy Endings” , “Good Luck” και “Win” σε συνεργασία με την The Athens Recording Orchestra που βγήκαν από την Records On Top. Όλα παραγωγές του εξαιρετικού Αλέξανδρου Χρυσίδη στα Sierra Studios. Μετά λόγω επαγγελματικής ευκαιρίας βρισκόμουν στο Λονδίνο, όπου πραγματοποιούσα εμφανίσεις και από τότε που ξεκίνησε η πανδημία ζω στην Κύπρο και πηγαινοέρχομαι Αθήνα για τις ανάγκες ηχογραφήσεων, γυρισμάτων και εμφανίσεων.
Τι είναι αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Αυτό που με ώθησε να ασχοληθώ με την μουσική μπορώ να πω ήταν η ψυχή μου, κάτι μέσα μου με έσπρωχνε – για καλή μου τύχη οι γονείς μου το κατάλαβαν από νωρίς και με στήριξαν, τους χρωστώ τα πάντα – και απλά δρούσα σύμφωνα με αυτό, όλα μέχρι τώρα Δόξα Το Θεό ήρθαν από μόνα τους, αβίαστα, με σκληρή δουλειά βέβαια, αλλά μέχρι εκεί που είναι ανθρώπινο, από εκεί και πέρα που χρειάζεται η τύχη του να γνωρίσεις τα κατάλληλα άτομα Δόξα Το Θεό ήρθαν όλα βολικά. Είμαι πολύ ευλογημένη που γνώρισα τον Αντώνη Καρατζίκη , τον Αλέξανδρο Χρυσίδη την Μαρία Αθήνη, τους δασκάλους μου Νίκο Ρουσσάκη, ¨Ελενα Θεοφάνους, Δημήτρη Καραβέλλη, Σία Κοσκινά, Julie Massino, Μάριο Αντρέου , Philly Lopez (vocal coach Voice UK) και έχω συνεργάτες όπως τη βασική συνεργάτιδα / music director Μίλτω Κωνσταντίνου και τον Χρίστο Βρακά. Γιατί πέρα από την επαγγελματική μας σχέση είναι πάνω απ’ όλα…Άνθρωποι που για μένα αυτό είναι θησαυρός!
Η οικογένεια σας είχε κάποια σχέση με το μουσικό στερέωμα;
Η οικογένεια μου μιλώντας για το στενό οικογενειακό κύκλο όχι, αν επεκταθούμε λίγο απ’ την πλευρά του πατέρα μου υπάρχουν αρκετοί μουσικοί στην οικογένεια!
Ήταν κάτι που θέλατε να ακολουθήσετε από μικρό παιδί ο χώρος της μουσικής;
Πάντα αγαπούσα τη μουσική, αλλά ως μικρό παιδί, που περνούσαμε από διάφορες φάσεις θαυμασμού προς τους δασκάλους μας, τους γονείς μας, πέρασα και από το στάδιο του να θέλω να γίνω δασκάλα, δικηγόρος όπως οι γονείς μου αλλά τελικά με κέρδισε η μουσική.
«Έστω και ένα άνθρωπο να αγγίξει η αλήθεια μας τότε είναι τεράστιο δώρο για ένα καλλιτέχνη!»
Όπως γνωρίζω είστε απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών αλλά κατέχετε και Πτυχίο Μοντέρνου τραγουδιού. Πώς και επιλέξατε το «δύσκολο» δρόμο του μουσικού στερεώματος;
Εξ αρχής είχα αποφασίσει ότι θα έκανα το πτυχίο Μοντέρνου Τραγουδιού. Η μουσική με κέρδισε παρά τις αντίξοες συνθήκες του επαγγέλματος. Είναι ένα ανεξήγητο συναίσθημα που νιώθεις ότι εκεί ανήκεις, εκεί είναι ο δρόμος σου, δύσκολος ή εύκολος , με τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες. Πρώτα το αισθάνεσαι και μετά έρχεται η λογική να σου πει ότι είναι δύσκολος ο δρόμος. Όταν, όμως το νιώσεις τελείωσε, δεν υπάρχει επιλογή, είναι μονόδρομος. Εκεί ζεις, εκεί εκφράζεσαι, εκεί νιώθεις ο εαυτός σου, εκεί αυτοπροσδιορίζεσαι. Οι πολιτικές επιστήμες ήταν μια από τις επιλογές μου όσον αφορά το γνωσιολογικό πλαίσιο. Γενικότερα, με ενδιέφερε ο τομέας της πολιτικής ως έννοια, της πολιτείας, των αναγκών, των ανισοτήτων, της πραγματικότητας που όλοι έχουμε ευθύνη και όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι , εν αρχή είναι η γνώση επί τούτου. Όταν πέρασα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και είδα ότι μπορούσα να το συνδυάσω το έκανα, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο, διάβαζα άπειρες ώρες για να ολοκληρώσω ταυτόχρονα τα δύο πτυχία.
Στη σύγχρονη εποχή, πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να προωθήσει τη δουλειά του;
Στη σύγχρονη εποχή είναι συγχρόνως εύκολο και δύσκολο για ένα νέο καλλιτέχνη να προωθήσει τη δουλειά του. Εύκολο λόγω της δύναμης του διαδικτύου , δύσκολο γιατί ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος σε ήχο και εικόνα. Στην αρχή πήγαινα να μπω στο τρυπάκι του άγχους, του πως θα τα καταφέρω. Μετά κατάλαβα και συνειδητοποίησα ότι την μουσική την κάνουμε για τη ψυχή μας , ένα χάρισμα που μας έδωσε Ο Θεός για να κάνουμε μια δουλειά όπως όλες τις άλλες , με τη διαφορά ότι μ’ αυτή τη δουλειά επικοινωνούμε με τις ψυχές των ανθρώπων. Οπότε μια είναι η συνταγή, η αλήθεια, να εκφράζει ο κάθε καλλιτέχνης τη δική του αλήθεια, που του καθενός μας είναι ξεχωριστή, δεν είναι συγκρίσιμη. Η αγάπη επίσης, ο σεβασμός και η ταπεινότητα με την οποία προσεγγίζουμε τη μουσική, τη δημιουργία. Αυτά ο κόσμος τα νιώθει, τα αισθάνεται και έστω και ένα άνθρωπο να αγγίξει η αλήθεια μας τότε είναι τεράστιο δώρο για ένα καλλιτέχνη!
Ποιον καλλιτέχνη, τραγουδιστή ή τραγουδίστρια, είχατε ως πρότυπο;
Οι καλλιτέχνες που αγάπησα και μελέτησα πολύ από μικρή είναι ο Γιάννης Πάριος, η Τάνια Τσανακλίδου, η Celine Dion, ο Michael Jackson, καλλιτέχνες οι οποίοι είναι γεμάτοι φως και η μετάδοση της αλήθειας τους είναι πηγαία και άμεση.
Είναι η πρώτη φορά που είναι ολοκληρωτικά οι στίχοι και η μουσική κάποιου τραγουδιού που ερμηνεύεται;
Είναι η πρώτη φορά που έγραψα μουσική και στίχους για τραγούδι που ερμηνεύω και νιώθω απίστευτα χαρούμενη για το «Έφυγες». Σε ενορχήστρωση Αντώνη Καρατζίκη και παραγωγή Αλέξανδρου Χρυσίδη.
Τι είναι αυτό που τελικά έφυγε και θεωρείται ότι έπρεπε να φύγει από τη ζωή σας;
To «Έφυγες» αρχικά, γράφτηκε μέσα σε 20 λεπτά. Ήταν μια έκφραση ανάμεικτων συναισθημάτων που έπρεπε κάπου να διοχετευτούν. Για ένα κύκλο που έκλεισε. Έτσι είναι η ζωή, κάποιος κύκλος κλείνει και άλλος ανοίγει. Εκείνη τη στιγμή δυσκολεύεσαι να το δεχτείς μέσα σου αλλά όταν περάσει λίγος καιρός συνειδητοποιείς ότι ήταν το καλύτερο. Τελικά , όταν ήρθε η ώρα να το ηχογραφήσω στην ερμηνεία μου υπήρχε ένα δεύτερο επίπεδο λύτρωσης. Το επίπεδο της ψυχής που φωνάζει ότι ήρθε η ώρα να κλείσει ο κύκλος να φύγει για να μην σε κρατά τίποτα πίσω. Ενώ το μυαλό επιμένει να κολλάει και να θέλει να μας κρατήσει εκεί. Εκφράζει αυτή την εσωτερική πάλη που πολλοί βιώσαμε στη ζωή μας για όλα όσα έφυγαν, για όσα τελικά έπρεπε να φύγουν, για το καλό μας τελικά, έστω αν δεν μπορούσαμε εκείνη τη στιγμή να το δούμε.
Πως επηρεάζει η προσωπική σας ζωή ώστε να γράψετε και να ερμηνεύσετε ένα τραγούδι;
Η προσωπική μου ζωή είναι αυτή που με επηρεάζει να γράψω. Ο λόγος είναι ξανά η λέξη αλήθεια, κάτι που ζεις, κάτι που βιώνεις και αισθάνεσαι στη ζωή σου, όντας ο κάθε ένας πρωταγωνιστής της δικής του ζωής, είναι πηγή έκφρασης και διοχέτευσης αυτής της αλήθειας στη μουσική, στους στίχους, στην ερμηνεία.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που «αγγίζει» την ψυχή σας;
Τραγούδια που με άγγιξαν και με ενέπνευσαν είναι το Caruso του Lucio Dalla, το Γερνάω Μαμά της Τάνιας Τσανακλίδου, το Man in the Mirror του Michael Jackson, το i Surrender της Celine Dion, το Je Suis Malade ερμηνευμένο από τη Dalida, το Κόκκινο Γαρύφαλλο από Γιάννη Πάριο και φυσικά, παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου μας όπως Του Αη Γιωρκού, η Τριανταφυλλένη κ.α
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρείτε καλά τραγούδια για να μπορέσετε να τα ερμηνεύσετε χωρίς να χάσετε την ταυτότητα σας;
Τα τραγούδια τα αντιμετωπίζω ως ζωντανούς οργανισμούς μετάδοσης συναισθημάτων, όποιο τραγούδι καλούμαι να ερμηνεύσω προσπαθώ να βρω τη δική μου αλήθεια μέσα σε αυτό για να μπορώ να το μεταδώσω. Υπάρχουν πολλά καλά τραγούδια, πολλοί εμπνευσμένοι συνθέτες και στιχουργοί, οι περισσότεροι όχι τόσο γνωστοί όσο άλλοι, η αλήθεια και το ταλέντο όμως δεν χάνονται ποτέ και θα έρθει η ώρα που θα φανεί η αξία τους. Το πιστεύω βαθειά!
«Η προσωπική μου ζωή είναι αυτή που με επηρεάζει να γράψω»
Ποιος είναι ο ορισμός που δίνετε στην έννοια «καλλιτέχνης»;
Καλλιτέχνης είναι για μένα ένας πλήρως διάφανος άνθρωπος, που σε αφήνει να δεις καθαρά τη δική του αλήθεια και σου μεταδίδει συναίσθημα και ενέργεια αβίαστα, επικοινωνώντας με τη ψυχή σου φυσικά, σε μια άλλη διάσταση πιο πνευματική, μακριά από μιμητισμούς. Σίγουρα στη μουσική και στις τέχνες εν γένει δεν υπάρχει παρθενογένεση, αλλά η αλήθεια του κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστή και πλήρως κατανοητή μέσα μας. Γι’ αυτό μπορεί να ακούμε για παράδειγμα ένα κινέζικο τραγούδι που δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνουν οι στίχοι, αλλά να μας έρχονται φυσικά, αβίαστα δάκρυα στα μάτια, εικόνες και συναισθήματα.
Αρκετοί ανερχόμενοι καλλιτέχνες δοκιμάσουν την τύχη τους μέσα από ένα μουσικό τάλεντ σόου, εσείς θα πηγαίνατε για να γίνετε περισσότερο αναγνωρίσιμη;
Αρκετοί ανερχόμενοι καλλιτέχνες με σπουδαίες φωνές δοκιμάζουν την τύχη τους μέσα από ένα talent show, γιατί σίγουρα είναι ένα μέσο αναγνωσιμότητας, εν τούτοις για μένα το μετά είναι που έχει σημασία, και ενώ ήρθα κοντά στο να λάβω μέρος, δεν θα το έκανα γιατί προσωπικά νιώθω ότι ίσως δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ κατάλληλα και γενικά προτιμώ το σκαλί – σκαλί με το δικό μου τρόπο και όπου βγει.
Στον ελεύθερο χρόνο σας ασχολείστε με κάτι που δεν έχει σχέση με τη μουσική;
Τον ελεύθερο μου χρόνο επιλέγω να τον περνάω με αγαπημένα μου πρόσωπα, παιχνίδια, γυμναστική, παρακολουθώντας μαθήματα θεάτρου και φωνητικής.
Τι είναι που «γεμίζει» περισσότερο την καθημερινότητα σας;
Τον μεγαλύτερο χρόνο της καθημερινότητάς μου τον γεμίζει η μουσική, είτε με πρόβες – είτε γράφοντας, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και η προσευχή.
Τι άλλο να αναμένουμε να δούμε από την Τζένη Καραπατάκη;
Ετοιμάζω τα νέα μου τραγούδια, ετοιμαζόμαστε για εμφανίσεις στην Κύπρο και την Ελλάδα, οπότε καλλιτεχνικά έχουμε πολλά μπροστά μας!
Γιατί στα αγγλικά το όνομα σας στον βίντεο κλιπ του νέου σας τραγουδιού;
Το όνομα Jenny είναι στα αγγλικά γιατί ξεκίνησα με τραγούδια σε αγγλικό στίχο, το “Εφυγες” είναι το πρώτο μου τραγούδι σε ελληνικό στίχο, και επειδή στην πορεία θα έχω και αγγλικά και ελληνικά τραγούδια, κατοχυρώθηκε το logo Jenny ως εμπορικό σήμα παραγωγής όσων έρχονται.
