Όσες έχουν βιώσει το αίσθημα της μητρότητας και έχουν μεγαλώσει τα παιδιά τους με ήθος, ηθική αλλά και υπομονή γνωρίζουν καλύτερα από όλους, ότι ο ρόλος της μητέρας είναι κάτι το μοναδικό αλλά και εξίσου δύσκολο. Η Στεφανία Τσαουνίδου, ως μητέρα και η ίδια, είναι life coach ή ακόμη καλύτερα προσωπική σύμβουλος ζωής για μαμάδες η οποία βοηθά τις μητέρες να καταλάβουν τις σκέψεις τους, να απομακρύνουν οποιαδήποτε συναισθήματα που βιώνουν, αλλά και να ζήσουν μέσα από το σημαντικότερο ρόλο της ζωής τους…της μητέρας.
Είσαι μια νέα δυναμική παρουσία στο διαδικτυακό χώρο, και έχεις τραβήξει τα φώτα και την προσοχή πάνω σου με ένα πολύ όμορφο τρόπο για ένα θέμα με βαθύ νόημα. Τον ρόλο των μαμάδων σήμερα.
«Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είμαι Coach ή Προσωπική Σύμβουλος Ζωής για μαμάδες. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τις μαμάδες πρώτον είμαι κι εγώ μαμά, τις νιώθω, τις πονάω και τις καταλαβαίνω τις μαμάδες. Δυστυχώς οι μαμάδες έχουμε διδαχθεί να προσφέρουμε συνεχώς και θεωρούμε όσα κάνουμε τις περισσότερες φορές αυτονόητα και υποτιμούμε την προσφορά μας. Εδώ έρχομαι εγώ για να εξετάσουμε τα συναισθήματα της κάθε μαμάς, να την καθοδηγήσω, να της υπενθυμίσω τι προσφέρει, τι αξίζει, να φροντίσει τον εαυτό της και να ξυπνήσει την σούπερ γυναίκα που κρύβει μέσα της».
Ποιος είναι και ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος μιας μαμάς στην καθημερινότητα της και της οικογένειάς της;
«Ο ρόλος της μαμάς είναι πολυδιάστατος. Το «επάγγελμα» μητέρα γιατί είναι «επάγγελμα» είναι το πιο δύσκολο και απαιτητικό του κόσμου. Οι μαμάδες εργάζονται 24 ώρες το 24ώρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο, συχνά χωρίς να ακούσουν ένα ευχαριστώ. Οι μαμάδες παίζουν πολλούς ρόλους (συζύγου, ερωμένης, εργαζόμενης, φίλης, μάγειρα,σοφέρ, οικονομικού διευθυντή, διαχειριστή κρίσεων, ψυχολόγου, δασκάλας κλπ) και το κάνουν με μεγάλη επιτυχία, παρόλο που συνήθως είναι πολύ επικριτικές και υποτιμούν τον εαυτό τους, σε βάρος της σωματικής και ψυχικής τους υγείας πολλές φορές. Οι αυξημένες υποχρεώσεις δημιουργούν φυσικά άγχος καθώς προσπαθούν να διεκπεραιώσουν όλα τους τα καθήκοντα όσο το δυνατόν καλύτερα. Πολλές φορές πλήττονται και οι προσωπικές τους σχέσεις λόγω έλλειψης χρόνου, υπερφόρτωσης εργασίας. Πιστεύω ότι θεωρητικά όλοι γνωρίζουν πόσα προσφέρουν οι μαμάδες αλλά ουσιαστικά δεν έχουν τη βοήθεια που τους αξίζει».
Τι σημαίνει να είναι μία γυναίκα, μητέρα; Πως κρατάμε την ισορροπία μεταξύ των δύο αυτών εκρηκτικών χαρακτηριστικών; Γυναίκα – μητέρα
«Όταν μία γυναίκα γίνεται μητέρα, συνήθως βάζει σε πρώτη προτεραιότητα το παιδί της και αμελεί τον εαυτό της και τις ανάγκες της. Μια μαμά αντιμετωπίζει συνεχώς διλήμματα που πρέπει να διαχειριστεί. Όταν δουλεύει εκτός σπιτιού πολλές φορές νιώθει τύψεις και ενοχές, επειδή είναι στη δουλειά και δεν είναι αρκετά στο σπίτι. Όταν δεν εργάζεται εκτός σπιτιού, νιώθει τύψεις, ενοχές που «δεν δουλεύει» και δεν συνεισφέρει οικονομικά στο σπίτι. Η καθημερινότητα μπορεί να είναι δύσκολη και για να μπορέσει να αποδώσει πρέπει να είναι αισθάνεται καλά ψυχολογικά. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να αξιολογήσει τι είναι σημαντικό για εκείνην και τη όχι. Να ζει τη ζωή της σύμφωνα με τις προσωπικές της αξίες και πιστεύω, όχι πάντα με αυτά που θέλουν να μας επιβάλλουν οι άλλοι. Γι’ αυτό πρέπει να βάζει όρια για να μπορεί να πει όχι. Δεν γίνεται να τους ικανοποιήσει όλους. Αναμφισβήτητα είναι απαραίτητο να διαφυλάττει προσωπικό χρόνο για την ίδια με δραστηριότητες που τη βοηθούν να χαλαρώσει, να ξεκουραστεί, να φροντίσει τον εαυτό της (διάβασμα, χορός, κομμωτήριο). Όταν η ίδια αισθάνεται ψυχολογικά καλά προσφέρει καλύτερα και στην οικογένεια της».
«Οι μαμάδες εργάζονται 24 ώρες το 24ώρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο, συχνά χωρίς να ακούσουν ένα ευχαριστώ».
Εκατοντάδες μαμάδες σήμερα σε ακολουθούν, σε παρακολουθούν και ζητούν τη βοήθειά σου. Ποιες είναι οι ανάγκες των μαμάδων που φαίνονται να υπάρχουν μέσα από τις ερωτήσεις τους και τα sessions σας; Έχεις εντοπίσει μία συγκεκριμένη κατηγορία μαμάδων που έχουν περισσότερη ανάγκη αυτό το στήριγμα της καθημερινότητας;
«Οι περισσότερες μαμάδες έχουν διαρκώς άγχος γιατί νιώθουν ότι αποτυγχάνουν στο ρόλο τους ως μητέρα. Έχουν πάψει να πιστεύουν στον εαυτό τους, χαλάνε οι σχέσεις τους με τους συντρόφους τους, νιώθουν κούραση και θυμό, δεν ξεκουράζονται, δεν κοιμούνται καλά, παρουσιάζουν προβλήματα βάρους και παραμελούν την υγεία τους και τον εαυτό τους. Αλλά το κυριότερο είναι η ανάγκη για αναγνώριση, για επιβεβαίωση από τον κοινωνικό τους περίγυρο. Να ακούσουν ότι κάνουν καλή δουλειά, ότι προσφέρουν. Όμως προσωπικά πιστεύω ότι το σημαντικότερο που έχει να κάνει μία μαμά είναι να αναγνωρίσει ότι όντως κάνει το πιο δύσκολο επάγγελμα στον κόσμο, δεν υπάρχουν καλούπια και πρότυπα να ακολουθήσει και κάθε μία έχει διαφορετικές προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Αυτό που προτείνω εγώ στις μαμάδες είναι να γίνουν η δική τους κολλητή, η πιο υποστηρικτική τους δασκάλα, ο πιο αγαπητός γονέας και να παινέψουν και να αγαπήσουν οι ίδιες τον εαυτό τους. Να αναγνωρίσουν στο τέλος της ημέρας πόσα προσέφεραν, να πουν μπράβο στον εαυτό τους και αν δεν έχουν τελειώσει όλες τις δουλειές που ήταν στην λίστα τους, να πουν ότι έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν, να συγχωρήσουν τον εαυτό τους για τα λάθη τους και ότι κι αν έκαναν, αυτό είναι αρκετό για σήμερα. Αύριο είναι μία καινούρια μέρα και θα ξαναρχίσουν από την αρχή. Όταν είσαι νεότερη και μαμά έχεις περισσότερο άγχος από μία που έχει παραπάνω εμπειρία, όταν είσαι μονογονέας έχεις διαφορετικές προκλήσεις. Αλλά χρησιμοποιώντας την μέθοδο του «υποστηρικτικού γονιού» πιστεύω ότι ενδυναμώνεται περισσότερο ψυχολογικά και όταν νιώθεις καλά μέσα σου βγάζεις έναν διαφορετικό αέρα αυτοπεποίθησης. Όλες οι λύσεις βρίσκονται μέσα μας κι εγώ είμαι εδώ για βοηθήσω και να καθοδηγήσω τις μαμάδες να τις βρουν».
Είσαι και εσύ μια μαμά δύο παιδιών ηλικίας εννέα και δεκαπέντε χρονών. Και οι δύο ηλικίες με τα όμορφα και τα δύσκολά τους. Εφαρμόζεις όλα όσα διδάσκεις και συμβουλεύεις;
«Όλα ξεκίνησαν με το δικό μου ταξίδι αυτοβελτίωσης και όταν εφάρμοσα όλα όσα έμαθα σε μένα και στην οικογένεια μου είδα εκπληκτικά αποτελέσματα. Αποφάσισα λοιπόν να εξειδικευτώ και να βοηθήσω κι άλλες μαμάδες. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες μέρες είναι πιο εύκολες από άλλες και ναι, σίγουρα κάνω λάθη. Απλά λόγω της δουλειάς μου έχω μάθει να χρησιμοποιώ τα εργαλεία που γνωρίζω για να επανέρχομαι στο κέντρο μου, πιο γρήγορα. Θεωρώ ότι όταν αποστασιώνομαι από την κατάσταση και ηρεμώ παίρνω καλύτερες αποφάσεις. Σίγουρα έχω μάθει να συγχωρώ τον εαυτό μου πιο γρήγορα για τα λάθη μου, απ’ ότι παλιότερα και δείχνω κατανόηση στις ανάγκες μου».
Ποιός και πως πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του πατέρα σε μια οικογένεια για το πως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και αξία μία μάνα σε ένα σπίτι και μια οικογένεια;
«Ο πατέρας στις μεσογειακές χώρες ακόμη θεωρείται ο «αρχηγός» της οικογένειας και είναι ο «κουβαλητής» του σπιτιού. Στη βόρεια Ευρώπη πιστεύω ότι υπάρχει πιο ίση κατανομή υποχρεώσεων και έχουν εντελώς διαφορετική νοοτροπία. Βεβαίως έχει βελτιωθεί η κατάσταση και οι σύγχρονοι πατέρες αναγνωρίζουν και σέβονται τις συζύγους τους περισσότερο από ότι το έκαναν οι παππούδες μας αλλά ακόμη έχουμε να κάνουμε αρκετά βήματα. Καθώς οι γυναίκες γυρίζοντας από την εργασία τους δεν σταματούν να εργάζονται, απλά συνεχίζουν εντός σπιτιού. Οι πατέρες θα ήταν ιδανικό να βοηθούν όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερο τις μητέρες στις εργασίες του σπιτιού. Με αυτόν τον τρόπο θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των μητέρων που εργάζονται και αυτό θα έχει θετικές επιδράσεις στη δική τους αλλά και στην οικογενειακή ζωή γενικότερα».
Πως πιστεύεις πως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μία εργαζόμενη μητέρα στο χώρο της εργασίας της;
«Πιστεύω ότι οι περισσότερες εργαζόμενες μητέρες δεν έχουν την στήριξη που χρειάζονται ούτε εντός ούτε εκτός σπιτιού. Η «τέλεια» ισορροπία μεταξύ οικογενειακής/προσωπικής και επαγγελματικής ζωής δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, εφόσον υποθέσουμε πως μπορεί να επιτευχθεί. Οι εταιρίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αποτελεσματικά προγράμματα για να υποστηρίξουν τις μητέρες (π.χ πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας, γονική άδεια όταν είναι απαραίτητο, ευκολίες στο χώρο εργασίας για τα παιδιά) Με αυτό τον τρόπο θα είναι και θα παραμένουν πιο παραγωγικές στο χώρο της εργασίας τους. Η αναγνώριση της πραγματικότητας και η επίδειξη ευαισθησίας σε θέματα της οικογένειας καθώς και ο καθορισμός πιο ρεαλιστικών απαιτήσεων και προσδοκιών μπορεί να βοηθήσει πολύ στη βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης των γυναικών».
Το κράτος και οι νομοθεσίες σχεδόν σε όλα τα κράτη του κόσμου, αποδεικνύουν με τις αποφάσεις τους την αναγνώριση του ρόλου μία μάνας. Στην Κύπρο και στην Ελλάδα υπάρχουν μεταξύ άλλων τα δικαιώματα που αφορούν στην άδεια μητρότητας, νομοθεσίες οι οποίες καθιστούν παράνομη την απόλυση εγκύου και μητέρας από την εργασία της, έχουν δημιουργηθεί συνδέσμου όπως ο Σύνδεσμος Μονογονεϊκών οικογενειών, τα Οικογενειακά δικαστήρια προστατεύουν τα δικαιώματα των παιδιών για την φύλαξη και προστασία τους κυρίως από τις μητέρες. Βρίσκεις να είναι όλα αυτά αρκετά για τη στήριξη των ευθυνών και υποχρεώσεων μίας μητέρας; Τί άλλο θα ενίσχυε τις μαμάδες σε αυτό τον τομέα;
«Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο που μπορούν να στηρίξουν τη μητέρα κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες. Παρόλο που υπάρχουν αυτοί οι νόμοι στην καθημερινή πράξη η μαμά νιώθει συνεχώς πιεσμένη από το εργασιακό περιβάλλον και παραμένει ψυχολογικά ευάλωτη. Το ίδιο ισχύει και μέσα στην οικογένεια με δυστυχώς πολλές περιπτώσεις οικογενειακής βίας να βρίσκονται καθημερινά στην επικαιρότητα».
«Θεωρώ ότι το κράτος θα έπρεπε να αναπτύξει μηχανισμούς γρήγορης αναγνώρισης του εργασιακού bulling και της οικογενειακής βίας που να αποτρέπουν αυτές τις συμπεριφορές ειδικά σε έγκυες και νέες μαμάδες. Είναι πολύ καλύτερη η πρόληψη παρά η θεραπεία ενός προβλήματος».
Πως μπορεί λοιπόν μια μαμά να είναι μια σικάτη και ήρεμη Μαίρη Παναγιωταρά;
«Το τραγούδι της Μαίρης Παναγιωταρά λέει: «Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά. Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι ένα ζώο δηλαδή κανονικό». Γράφτηκε από τον Κηλαηδόνη το 1981. Σήμερα, το 2021 (40 χρόνια μετά) εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και αληθινό. Οι μητέρες προσφέρουν συνεχώς χωρίς αληθινή αναγνώριση κι αυτό οδηγεί σε πολλά ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα. Η γοητεία και η ηρεμία της κάθε «Μαίρης Παναγιωταρά» μπορεί να έρθει μέσα από την αναγνώριση του ρόλου της από την ίδια της την οικογένεια πρωτίστως. Αλλά κυρίως όταν η ίδια ανακτήσει την αυτοεκτίμηση της και αγαπήσει πραγματικά τον εαυτό της».
Ποιό είναι το μότο που χαρίζεις σε μια γυναίκα για να το βλέπει κάθε πρωί και να αγαπά την υπερδύναμη της να είναι μαμά;
«Μπορώ να πετύχω τα πάντα, γιατί με αγαπώ και με φροντίζω»
