ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ: Φωτογραφίες από το παρελθόν που ανάρτησε ο ίδιος πριν το θάνατο του-Οπαδός της ΑΕΚ αλλά και του Μάνου Κατράκη (Νοσταλγικές φωτογραφίες)

Ο Ελλαδίτης ηθοποιός και τραγουδιστής έγινε ευρύτερα γνωστός την δεκαετία του ’60 ως πρωταγωνιστής δραματικών ταινιών, ερμηνεύοντας κυρίως το ρόλο του φτωχού και κατατρεγμένου λαϊκού παιδιού, που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται.

Η είδηση του θανάτου του μεγάλου καλλιτέχνη σκόρπισε θλίψη σε όσους τον γνώρισαν από κοντά αλλά και για όλους που θαυμάζανε από μακριά το αστείρευτο ταλέντο του. Το «παιδί του λαού» όπως τον αποκαλούσαν άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 89 ετών, σε ιδιωτική κλινική στο Αιγάλεω. Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή αλλά δεν τα κατάφερε.

Τριάντα πέντε χρονώ στην Ύδρα. Γυρίζουμε την ταινία..ΕΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΩ ..

Με τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις ταινίες Ένα έγραψε ιστορία και σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, ερμηνεύοντας κυρίως το λαϊκό παιδί που ζει μέσα στη δυστυχία αλλά τελικά λυτρώνεται. Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1934 στη Νέα Ιωνία, την προσφυγική γειτονιά της Αθήνας. Παιδί ποντίων προσφύγων μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια. Ο πατέρας του ήταν κατά περίσταση τσαγκάρης και ψαράς, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε για τη αντιστασιακή του δράση.

Ο ίδιος ήταν χρήστης του διαδικτύου ενώ λίγο πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο είχε αναρτήσει μια φωτογραφία από την παιδική του ηλικία που ήταν ντυμένος τσολιάς.

«Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας..Μή με κοιτάτε παράξενα , εγώ είμαι, ο φίλος σας. Ογδόντα χρόνια πριν..Η γιαγιά μου, μού είχε πεί νάμαι ευγενής και ν’ απαντάω στις ευχές των φίλων . Αν το επιχειρήσω θα περάσουν άλλα ογδόντα χρόνια μέχρι να τελειώσω.. Όταν ζούσε η γιαγιά δέν υπήρχε το Facebook και δέν μπορούσε να φανταστεί τί γίνεται … Σας ευχαριστώ λοιπόν για τα τρυφερά σας λόγια , τα φιλικά , τα στοργικά , τα συντροφικά, τα ειλικρινή. Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω χρόνια .. Νάστε καλά με τους ανθρώπους σας, τις οικογένειές σας, χωρίς απώλειες στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Κι εύχομαι να περάσουμε αυτόν το βάλτο, να βγούμε απέναντι , προδομένοι, αλλά τουλάχιστον ζωντανοί»..

Μεγάλωσε με τη μητέρα του, καθώς ο πατέρας του είχε τη συνήθεια να «εξαφανίζεται» για μεγάλα χρονικά διαστήματα. «Μια μέρα πήγε να φέρει κρασί κι έκανε 6 μήνες να γυρίσει» γράφει στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε το 2005 με τίτλο «Όσα Θυμάμαι και Όσα Αγάπησα». Στα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, της οποίας και παρέμεινε πιστός οπαδός μέχρι το τέλος της ζωής του.