Τραγική είναι η σημερινή ημέρα για τη μητέρα του Θανάση Νικολάου, Ανδριάνα η οποία σε μια εξομολογητική γεμάτη συναισθήματα περιγραφή της εξιστορεί τις ώρες που πέρασε μαζί με τον γιο της, μέχρι την ώρα που έμαθε για το άδικο και αποτρόπαιο θανάτο του.
«ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ !!!
*Σαν απόψε 28.09.2005 ήρθε στο σπίτι το παιδί μου από τον Στρατό για τελευταία φορά! για διανυκτέρευση… Πέρασε από το σουπερμάρκετ κι αγόρασε τα προσωπικά του είδη για να τα πάρει μαζί του στον Στρατό…
*Το πρωί ξύπνησε κανονικά, έστρωσε το κρεβάτι του, προγευμάτισε κόρνφλεξ, προγραμμάτισε το βίντεο του για να γράψει κάποια εκπομπή να την δει που θα ξαναρχόταν, πήρε την τσάντα του στρατού που ετοίμασε ο ίδιος, και ξεκίνησε με το αυτοκίνητο του για να πάει στην μονάδα του. Μόνο πέντε λεπτά απόσταση από το σπίτι μας!
*Το μεσημέρι, με ειδοποίησε ο διοικητής του ότι δεν έδωσε αναφορά, και επειδή το τηλέφωνο του ήταν κλειστό, για πρώτη φορά! και σύμφωνα με τα παράπονα που μάς έκαμνε, πανικοβλήθηκα!
*Στην προσπάθεια μου να ειδοποιήσω την αστυνομία, με εμπόδισε ο Διοικητής να το πράξω και μου είπε: “Μή στεναχωριέσε και κάπου πήγε με τους φίλους του και θα γυρίσει. Περίμενε μέχρι το βράδυ κι αν δεν γυρίσει τότε να τους ειδοποιήσεις”!
*Δεν άντεξα… Γύρω στις 3:45 ειδοποίησα την αστυνομία και στις 4:10 τον βρήκαν τοποθετημένο ανάσκελα νεκρό κάτω από γέφυρα ύψους 30 μέτρων, χωρίς εξωτερικές κακώσεις, με το στόμα γεμάτο άμμο και μώλωπες δακτύλων στα χέρια του!
*Οι απατεώνες που έφτασαν στην σκηνή προσπάθησαν να καλύψουν το οφθαλμοφανές έγκλημα με πτώση από ύψος, και μέχρι σήμερα η προσπάθεια όλων, 3ων κυβερνήσεων, 3ων Εισαγγελέων σε συνωμοσία με τους λειτουργούς τους έκαναν το παν για 18 ολόκληρα χρόνια να καλύψουν αυτούς που το συγκάλυψαν χωρίς απόδωση ευθυνών ή ποινικών διώξεων!
*Επειδή,,,, όπως δήλωσαν,,,,, ή κατηγορηθούν, ή αθωωθούν, θα υποστούν ψυχική πίεση και τεράστια έξοδα!!! Χριστός και Κύριος!
*Και ο +Θανάσης δεν πέρασε ψυχική οδύνη στα βρώμικα χέρια των αδίστακτων δολοφόνων ώσπου να βγάλουν την ψυχή του; Και εγώ δεν πέρασα ψυχική οδύνη όταν αντίκρυσα το παιδί μου νεκρό; Και δεν έπαθα ψυχική οδύνη όταν μου είπαν ότι έπεσε από μόνος του από την γέφυρα, ενώ φαινόταν τοποθετημένος στην σκηνή; Και δεν δαπάνησα μιά περιουσία, εξ αιτίας τους, για να φτάσω μέχρι εδώ;;;
***Σίγουρα, κάτι δεν πάει καλά σε αυτόν τον τόπο!!!»
