Στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης έφτασαν πριν από λίγο οι γονείς του 19χρονου Άλκη Καμπανού, ο οποίος δολοφονήθηκε πέρυσι στη Θεσσαλονίκη μετά από επίθεση με οπαδικά κίνητρα. Από τη μεριά του, ο δήμαρχος Στροβόλου Ανδρέας Παπαχαραλάμπους με αφορμή την έναρξη της δίκης αφήνει το δικό του μήνυμα.
Σήμερα, ξεκινά η δική για τη δολοφονία του Άλκη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο όπου θα βρεθούν στο εδώλιο οι 12 κατηγορούμενοι. Σε δηλώσεις της, η μητέρα του Άλκη ξεκαθάρισε πως «τα ισόβια να γίνουν πραγματικά ισόβια. Όλη τους τη ζωή μέσα στη φυλακή. Και οι 12. Είναι πολύ δύσκολη η μέρα».
Από την πλευρά του, ο πατέρας του 19χρονου δεν θέλησε να κάνει δηλώσεις. Το μόνο που είπε είναι πως «τώρα μιλάει η Δικαιοσύνη».Τη μητέρα του Άλκη συνόδευε η Ελένη Δαλακλίδου, αδερφή της Ζωής που βιάστηκε και κάηκε ζωντανή κάτω από το σπίτι της, στις 27 Δεκεμβρίου του 2012. «Ξέρω πως είναι για αυτό είμαι εδώ», είπε συγκινημένη.
Σε ανάρτησή του, ο Δήμαρχος Στροβόλου, Ανδρέας Παπαχαραλάμπους θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα για τον αδικοχαμένο νεαρό που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή του.
«ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΚΗ
Τόσο η οικογένεια του αδικοχαμένου Άλκη Καμπανού όσο και η μεγάλη οικογένεια του ΑΡΗ Θεσσαλονίκης περιμένουμε την αυριανή έναρξη της δικαστικής διαδικασίας, προσβλέποντας στην απονομή δικαιοσύνης. Δεν επιζητούμε εκδίκηση, ούτε σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο, αλλά θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ μέσω της δικαστικής διαδικασίας και της κινητοποίησης των θεσμών, να εμπεδωθεί στην κοινωνία ότι τέτοιες πράξεις απρόκλητης βίας που οδήγησαν στη δολοφονία ενός νέου παιδιού, δεν χωρούν στον αθλητισμό και στην κοινωνία μας.
Ο Άλκης χάθηκε στα δεκαεννιά του χρόνια, μόνο και μόνο διότι ήταν με τον Άρη. Τα τελευταία λόγια αυτού του παιδιού έμειναν χαραγμένα στη μνήμη όλων μας: «Μη με χτυπάτε άλλο». Κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να βιώσει αυτό που βίωσε ο Άλκης και η οικογένειά του, εν καιρώ ειρήνης, στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, χωρίς ο ίδιος να φταίξει σε τίποτα. Kανένας γονιός δεν θα έπρεπε να θάψει το παιδί του υπό τέτοιες συνθήκες.
Σύντομα συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς τον Άλκη. Το παιδί με το γλυκό χαμόγελο, μπορεί να μην είναι πια μαζί μας, αλλά με τον τόσο άδικο θάνατό του έγινε σύμβολο κατά του χουλιγκανισμού. Το χαμόγελο και η ευγένεια του Άλκη ας γίνουν παράδειγμα για όλους μας, έτσι ώστε να καταφέρουμε να εξοστρακίσουμε εξ ολοκλήρου και δια παντός τέτοια φαινόμενα από την κοινωνία μας. Ως εδώ».