KΛΕΟΠΑΣ ΚΟΥΛΟΥΜΑΣ: Πέρασαν 9 χρόνια που έχασε μητέρα και αδελφή από το χέρι του πατέρα του-Παλεύει για τα δικαιώματα των ορφανών- (Φώτο)

Εννιά χρόνια έχουν περάσει από τότε ο Κλεόπας Κουλουμάς έχασε μητέρα και αδελφή από το χέρι του πατέρα του. Εννιά χρόνια που ο ίδιος προσπαθεί να συνέλθει ακόμη που στην ηλικία των 14 ετών έτρεξε να σωθεί από τα πυρά του πατέρα του. Ακόμη, οι δυνατοί κρότοι του όπλου αντηχούν στα αυτιά του καταφέρνοντας με το πέρασμα του χρόνου να βγει νικητής και σήμερα να παλεύει για τα δικαιώματα των ορφανών.

«Και να που σήμερα έφτασε και πάλι το ημερολόγιο να γράφει 18 Ιουνίου. Πραγματικά όποτε έρχεται αυτή η μέρα η καρδιά μου ραγίζει σαν να ήταν χθες. 9 ολόκληρα χρόνια χωρίς εσάς..

Ακόμη θυμάμαι το όνειρο που είδα την προηγούμενη μέρα και σου έλεγα το πρωί μάνα σήμερα να μην πάμε κι εσύ μου έλεγες πως Κλεόπα μου δεν έχουμε άλλη επιλογή . Δεν είχαμε άλλη επιλογή γιατί θα παραβιάζαμε το διάταγμα του δικαστηρίου στον να επισκεπτόμαστε και τον πατέρα μας.

Ειλικρινά ακόμη έχω στο μυαλό μου όλες τις τραγικές εικόνες και ηχούν στα αυτιά μου οι δυνατοί κρότοι του όπλου. Μου λείπετε πάρα πολύ. Δεν περίμενα ποτέ ότι η ζωή μου θα άλλαζε τόσο δραματικά και καθοριστικά στα δεκατέσσερα μου χρόνια.

Αλλά ποτέ δεν είπα γιατί σε μένα διότι αν δεν ήμουνα εγώ ίσως ήταν κάποιος άλλος . Είμαι σίγουρος πως ο θεός μας δίνει πάντοτε όσα μπορούμε να αντέξουμε και πιστεύω πως μέσα από όλο αυτό τον πόνο κατάφερα και βγήκα νικητής ενώ θα μπορούσα να είχα διαφορετική κατάληξη.

Αυτό νιώθω καθημερινά , γιατί πολύς κόσμος μου λέει μπράβο που κατάφερα και βγήκα νικητής αλλά και για το ότι παλεύω για τα δικαιώματα των Ορφανών στην Κύπρο. Εύχομαι το κράτος να αναλάβει την ευθύνη για όλα αυτά τα προβλήματα . Και να δημιουργηθεί κρατική πρόνοια τουλάχιστον για την επαγγελματική αποκατάσταση των ορφανών παιδιών.

Πότε μου δε σκέφτηκα το ατομικό συμφέρον. Το να ξεκληρίζεται όμως μια οικογένεια μέσα σε 2 λεπτά ,αυτός ο πόνος πραγματικά κρατάει μια ζωή. Είμαι περήφανος που υπήρξατε ένα κομμάτι μου, που θα με συντροφεύει για πάντα. Το σίγουρο είναι ότι έχω πολλές καλές αναμνήσεις να μοιράζομαι με τη δική μου οικογένεια στο μέλλον.

Είμαι βέβαιος πως θα είναι πολύ περήφανοι για σας όπως όλος ο κόσμος γιατί είστε ηρωίδες ζωής. Έχετε βοηθήσει δίνοντας τη ζωή σας πάρα πολύ κόσμο στο να μιλάει έγκαιρα για την βία στην οικογένεια και να ξεφεύγει από αυτήν. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να είναι δυστυχισμένος και να βρίσκεται μέσα σε καταστάσεις και περιβάλλοντα όπου υποφέρει. Ηρωίδες μου σας αγαπώ πάρα πολύ και δεν θα σας ξεχάσω ποτέ. Συνεχίστε να μου φωτίζετε το δρόμο και να μου δίνετε δύναμη να συνεχίζω»