ΚΡΑΤΑ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ…

Βαρέθηκα να ακούω δικαιολογίες και δακρύβρεχτες ιστορίες, του τύπου love story και παρακάλια για να γυρίσει κάποιος πίσω στην αγκαλιά του άλλου. Εάν θέλει πραγματικά να το κάνει ο άλλος θα το κάνει, χωρίς δικαιολογίες, εξηγήσεις και όλα τα συναφή. Δεν χρειάζεται να θυμίζει κανείς τη παρουσία του άλλου, αφού ξέρει ότι είσαι εκεί για εκείνον και μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα.

Προσωπικά δεν καταλαβαίνω αυτά τα “είμαι ευγενικός” για αυτό σου μιλώ…και ο άλλος να νομίζει ότι όντως, ναι ενδιαφέρεται για μένα αλλά είναι ένα είδος εγωισμού που δεν μου μιλά. Δεν μπορεί ο άλλος να σου δείχνει ότι πλέον σε έχει βαρεθεί να σου το λέει κατάμουτρα και εσύ να περιμένεις ότι αυτά που λέει να είναι πάνω στα νεύρα του. Δεν μπορεί να λες τον άλλο σε αγαπώ και εκείνος να σφυρίζει αδιάφορα για να σου δώσει όπως το μικρό παιδί ένα μάθημα.

Όταν ο άλλος πραγματικά σε θέλει, επικοινωνεί με σένα με οποιονδήποτε τρόπο, ρωτά εάν ζεις, εάν πέθανες, εάν όλα πάνε καλά και δεν σου μιλά επειδή σε «λυπάται»…Είναι τόσο εξευτελιστικό να πέφτεις στα πατώματα και ο άλλος να νοιώθει μια ικανοποίηση που σε βλέπει να το κάνεις.

Από την άλλη είναι αυτές οι στιγμές που καταστρέφουν όλη την αξιοπρέπεια κάποιου ατόμου…Οι στιγμές αδυναμίας ή στιγμή που νοιώθεις ότι σου λείπει ο άλλος και οι στιγμές που θέλεις απλά μια αγκαλιά…Είναι εκείνες οι στιγμές που αισθάνεσαι ότι κι’ εάν πεις ο άλλος δεν θα σε παρεξηγήσει ότι ζητάς απλά μια κουβέντα από ένα φίλο, σύντροφό και κάποτε εραστή…

Είναι εκείνες οι στιγμές που δεν υπολογίζεις τίποτε ούτε σκέφτεσαι τα λάθη του παρελθόντος, δεν «κολλάς» σε φτηνές δικαιολογίες ούτε θέλεις να σκέφτεσαι ότι πριν λίγο καιρό αυτός ο άνθρωπος σε πλήγωσε πολύ με μια κουβέντα που ποτέ δεν αποδείχθηκε εάν είναι αλήθεια ή ψέμα.

Είναι όλες αυτές οι στιγμές που θέλεις να κρατήσεις τις καλές, όταν γελούσατε μαζί για κάτι που βρίσκατε αστείο, όταν τα λόγια δεν ήταν παρεξηγημένα, και ο ένας με τον άλλο δεν φοβόνταν να μιλήσει μήπως και ενοχληθεί. Αυτές οι στιγμές που αναπολεί κάποιος που πραγματικά αγαπάει και όχι τις στιγμές που είπε λόγια βαριά και ανούσια…Και αυτές οι στιγμές που τελικά μένουν και είναι κολλημένες στο μυαλό…